Życie z klocków (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Ograniczenia! Czym są? Często zdają się być problemem nie do przejścia. Nie dla Davida Aguilara! Chłopaka, który urodził się z zespołem Polanda, rzadką chorobą, która pozbawiła go prawego przedramienia. Dla wielu ograniczenie to może zdać się barierą nie do pokonania. Jednak David nie poddał się przeciwnościom. Swoją pasję do klocków LEGO przekuł w możliwości, które sprawiły, że jego życie zmieniło się o sto osiemdziesiąt stopni. Teraz na kartach książki „Życie z klocków” wraz ze swoim ojcem Ferranem Aguilarem opowiada nam swoją historię, ukazując jak zbudował samego siebie. Niebywała pasja, nie tylko sprawiła, że David w wieku dziewięciu lat zbudował z klocków LEGO pierwszą protezę swej ręki. Ten niebywały sukces stał się również trampoliną do tworzenia coraz bardziej skomplikowanych konstrukcji. To powiodło go do NASA, gdzie pracuje nad opracowywaniem wynalazków. Co więcej, w 2021 roku został uhonorowany zwycięstwem w programie LEGO Masters France. Bez wątpienia „Życie z klocków” to książka ukazująca niezłomność charakteru Davida Aguilara w stawianiu czoła przeciwnościom losu. Chłopak nie poddał się, lecz z upartością oraz wytrwałością dążył do tego, aby poskładać swoje życie i móc cieszyć się każdym dniem. Ta historia może być również dla nas akumulatorem do walki z trudnościami, które każdy z nas doświadcza. Niech postawa chłopaka będzie dla nas wzorem do naśladowania. David i Ferran Aguilar ze szczerością i humorem w przekazie ukazują nam drogę do przezwyciężania trudności w pokonywaniu barier, które nie były dla chłopaka powodem do kompletnego załamania, lecz motorem do tego, aby pokazać sobie i światu, że bariery oraz ograniczenia istnieją tylko w naszym umyśle. Kluczem jest odpowiednie nastawienie, które burzy wszelkie mury wynikające z naszych słabości czy też niedoskonałości. Co ważne, David często podkreśla, że ogromne znaczenie miało dla niego wsparcie rodziny. To ono otwierało przed nim wiele możliwości, nie skreślało jego zamysłów i potencjału w nim drzemiącego. Często wsparcie to okazywało się motorem, który rozpalał ambicje chłopaka, gdy w jego myślach pojawiały się obrazy załamujące jego wizję siebie. Lecz co ważne – UDAŁO SIĘ!!! Dlatego też dzięki temu, David swą barierę przekuł w sukces. Sukces obarczony pracą, wytrwałością oraz niestrudzonym zmaganiem się z problemami. Dziś dzięki swej wyjątkowej postawie zbudował swoje życie na nowo. A co więcej stał się wzorem do naśladowania, inspiracją dla wielu ludzi, którzy mogą uświadomić sobie, że bariery nie istnieją, a to, co zdaje się być niemożliwe, jest w zasięgu naszych rąk. Czytając tę książkę często, łapałem się na tym, że historia ta jest wymysłem twórców filmowych rodem z science fiction. Nic bardziej mylnego, ponieważ historia Davida jest prawdziwa. I ta prawdziwość przemawia za tym, że to, co zdaje się nam niemożliwe, jest możliwe, jeśli tylko w swym umyśle zaprogramujemy się na właściwe, pozytywne myślenie. A takie właśnie płynie z lektury tej książki. Nie ukrywam, że „Życie z klocków” to biografia, która jest ważną lekturą. Lekturą, która może być dla każdego z nas inspiracją do tworzenia rzeczy niewyobrażalnych, które sprawią, że inaczej będziemy wyobrażać sobie świat – lepiej i pełniej. Zatem koniecznie sięgnijcie po tę książkę i poznajcie historię Davida Aguilara. Niech będzie ona dla Was początkiem do zmian na lepsze. Zdecydowanie polecam. Książka „Życie z klocków” ukazała się nakładem Wydawnictwa Agora

"Życie z klocków. Opowieść o chłopaku, który zbudował samego siebie" to biografia, po którą warto sięgnąć, ponieważ wręcz bije z niej mnóstwo ciepła, miłości, zaufania, akceptacji i wiary w lepsze jutro. Główny bohater relacjonuje swoje życie od momentu narodzin. Choć przedstawia wszystko (nawet moment tuż po narodzinach), jakby pamiętał każdy szczegół, łatwo się domyślić, że opisuje zdarzenia oraz emocje bliskich mu osób tak jak to one jemu opisały. David Aguilar to chłopak, któremu na każdym kroku towarzyszą kłopotliwe spojrzenia. Powodem jest brak ręki, którego nie da się nie zauważyć. Sam chłopak jednak jest w stanie uzmysłowić nam, że niekoniecznie powinniśmy na to patrzeć przez pryzmat... braku. Dzięki bliskim osobom i ich staraniom nauczył się akceptowania siebie. Niestety, jak to w życiu bywa, zawsze znajdzie się ktoś lub coś, co nieźle namiesza i zaburzy z trudem osiągniętą stabilizację. No, ale trzeba uczciwie przyznać, że nasz bohater to nie taki też znowu aniołek, choć może właśnie dzięki temu charakterkowi potrafił obrócić trudne chwile na swoją korzyść... "Jeśli upadacie, musicie się podnieść, wylizać rany i próbować raz jeszcze." Sporo osób (szczególnie wielbicieli klocków Lego) może zdziwić fakt, że pomimo tego, iż David tak naprawdę nie chciał i nie potrzebował protezy, skonstruował ją, by niejako dać ujście emocjom, które miały ogromny wpływ na jego życie. "Może brakowało mi innych rzeczy, ale na brak wyobraźni nigdy nie narzekałem." Co do samego przekazu to uprzedzam, że część wydarzeń nie jest uporządkowana chronologicznie. Sama opowieść jest jednak wciągająca, momentami zabawna, a innym razem mamy ochotę wręcz płakać. Po przeczytaniu tej książki zostajemy z emocjami, które towarzyszyły bohaterowi. Mamy jednak poczucie, że nawet beznadziejne okoliczności nie są w stanie pokonać człowieka, jeśli ma w swoim otoczeniu osoby, które pokażą mu jak sobie radzić w trudnych momentach, albo obrócą kłopotliwe spojrzenia obcych w dobrą zabawę. Nie bez znaczenia jest też odpowiednia motywacja i wzmacnianie tego, co w nas najlepsze oraz pokazywanie, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Dla mnie publikacja jest interesująca także m.in. pod kątem przedstawienia zespołu Polanda, ale również nawiązania do bioinżynierii. I jeszcze jedno - czasem przez drobne nieporozumienie możemy stracić okazję życia - na szczęście w przypadku Davida w porę zostało ono wyjaśnione ;)

Lubisz konstruować w klocków LEGO? Udało Ci się zbudować coś naprawdę ekstra? Ja swego czasu zaczęłam budować bukiet LEGO, ale później zaczęło mi na to brakować czasu, aż koniec końcom zestaw oddałam. Jednak ostatnio rozmawialiśmy z mężem, że chętnie byśmy coś razem zbudowali, więc może powstanie jakieś model samochodu 😜 Jednak kwiatki, czy samochody to nic w porównaniu z ręką, a nawet i całym życiem które zbudował sobie za pomocą klocków LEGO David Aguilar bohater książki „Życie z klocków”. Obecnie student bioinżynierii, który chce współtworzyć z klocków przedmioty, które ułatwią życie innym. Historia Davida, czyli chłopaka, który urodził się bez ręki jest nie tylko ciekawa, ale i niezwykle inspirująca. Każda strona udowadnia, że niemożliwe nie istnieje, a jedyne ograniczenia to te w naszej głowie. David to osoba, która codziennie musiała walczyć o siebie, toczyć nieustające bitwy z uprzedzeniami, czy lękiem przed odmiennością. Pomimo przeciwności losu nie poddawał się i zaskakiwał swoją rodzinę, która wspierała jego pomysły i działania najmocniej z całych sił. To tak naprawdę właśnie rodzina odegrała w jego życiu kluczową rolę. Rodzice musieli wychować Davida wśród niechęci, stereotypów i ogólnego podcinania Davidowi skrzydeł przez otoczenie. Jednak to oni nie dali Davidowi nigdy odczuć, że jest odmienny i wraz z nim podążali drogą, którą obrał ich syn, aby mógł się stać inspiracją dla miliona osób. „Życie z klocków” to kawałek dobrej motywacji i inspiracji do tego, aby gonić swoje marzenia. Jednak jest to także książka, która zmusza do refleksji nad niepełnosprawnością i tym jak osoby niepełnosprawne są traktowane przez społeczeństwo. Czasami może nawet nieświadomie społeczeństwo wyklucza je z różnych czynności uważając takie osoby za słabsze. Jednak fakt, że nie posiadają ręki, nogi, itp nie oznacza że nie mogą zagrać w piłkę, iść na basen… Świat przed takimi osobami także stoi otworem!

David Aguilar urodził się bez prawej ręki. Dla niego jest to nieistotny szczegół, jednak od kiedy pamięta większość osób postrzega go przez pryzmat jej braku. Mimo wszystko chłopak ma wiele powodów do zadowolenia: kochających go i wspierających rodziców, siostrę i babcię a co najważniejsze – niesamowitą wyobraźnię, która pozwala mu zbudować z najsłynniejszych klocków świata, co tylko mu się zamarzy. W tym… protezę własnej ręki! ———— Ta książka to szczera i pełna humoru historia o walce z uprzedzeniami i poszukiwaniu siebie. David Aguilar kawałek po kawałku przedstawia inspirującą opowieść o swoim życiu: od stworzenia pierwszej protezy MK-1 przez nieoczekiwaną popularność, aż do współpracy z LEGO i NASA. To niestety także historia upadków Davida, które bardzo mocno naruszają jego pewność i wiarę w siebie tj. śmierć ukochanej babci, powtarzanie roku szkolnego, odrzucenie przez dziewczynę, w której się zakochuje. Jednakże – przede wszystkim – jest to historia chłopaka, który ma wsparcie swojej rodziny, na każdym kroku i w każdej decyzji, którą podejmuje. Taty, który tworzy dla niego kolejne wersje roweru czy hulajnogi, aby każda aktywność sportowa była w zasięgu możliwości syna. To co mnie najbardziej rozbawiło to pytanie, które David zadaje nam na początku książki: Jak nam się żyje bez jedenastego palca? Ano tak, jak jemu bez tej „brakującej” ręki. Nie zna innego życia. Kiedy nazwisko Davida staje się popularne, a reporterzy chcą przedstawiać jego historię – chłopak stwierdza: „Mogła nastąpić zmiana. Mógł przyjść czas, aby skończyć ze stygmatem niepełnosprawności. Mogłem dołożyć coś od siebie, by przeciwdziałać dręczeniu w szkole i sprawić, że cierpiące z tego powodu dzieci poczują, iż mają wsparcie i towarzystwo. Ponieważ każdy jest inny, ale nikt nie jest niepełny.” Ta książka daje nadzieję i pokazuje, że ograniczenia są przede wszystkim w naszej głowie.

„Jedyne, co musimy zrobić z dzieckiem, to je kochać i się o nie troszczyć” Zespół Polanda jest zaburzeniem, które współcześnie rozpoznaje się u jednego na około 200 tysięcy noworodków. Znacznie częściej występuje u chłopców, niż u dziewczynek, a przyczyny występowania nie są do końca znane. Właśnie z taką niepełnosprawnością rodzi się David Aguilar. Dla swojego otoczenia staje się wyłącznie osobnikiem bez połowy przedramienia. Od zawsze, niczym stare przyjaciółki, towarzyszą mu ludzkie spojrzenia pełne litości, wstrętu i obrzydzenia. Pokonując niełatwą życiową drogę David nauczył się, że nazywanie czegoś niepełnosprawnością „zabija to, co różni się od reszty świata”. Jego życie zmienił jeden urodzinowy prezent, który wyznaczył czas „przed” i „po”. Co mogły zmienić małe, kolorowe klocki Lego? Przeczytajcie historię chłopca, który mimo wielu potknięć, bolesnych upadków podnosi się, by próbować dalej. Dziecka, które boryka się z brakiem akceptacji, odrzuceniem, dokuczaniem. Nastolatka, który zawsze może liczyć na wsparcie rodziny i przyjaciół. Buntownika i marzyciela, któremu dzięki samozaparciu, konsekwencji oraz wiary we własne umiejętności udaje się skonstruować protezę z klocków Lego. „Życie z klocków. Opowieść o chłopaku, który zbudował samego siebie” to książka autobiograficzna, przepełniona niełatwymi doświadczeniami, a jednocześnie dającą ogromną nadzieję i motywującą do tego, by pomimo poniesionych porażek, wciąż próbować, małymi krokami dążyć do wyznaczonego celu. David Aguilar, zwycięzca francuskiej edycji „Lego Masters” i bohater filmu dokumentalnego „Mr. Hand Solo” udowadnia, że niemożliwe nie istnieje, a bariery nie do pokonania są wyłącznie wytworem naszej wyobraźni. „Nigdy nie będzie wam brakować żadnego palca, jeśli wiecie, że jesteście kompletni”.

Chciałam Wam przedstawić niezwykle inspirującego człowieka, Davida Aguilara, który urodził się bez prawej ręki. Książka "Życie z klocków" to niezwykła autobiografia, która otwiera oczy na niepełnosprawność i pozwala nam poznać uczucia osób, które zwykle dla nas pozostają w strefie domysłów. David opisuje swoje życie, pełne radosnych momentów ale także frustracji, rezygnacji i przede wszystkim odrzucenia z jakim się spotykał w odniesieniu do swojego braku. Wytykanie, ocenianie, niepotrzebne komentarze i litość to zwykle te uczucia, jakimi darzymy osoby niepełnosprawne, zupełnie ich nie znając. Co porusza mnie najbardziej, to fakt, że niepełnosprawność ta jest w zasadzie niepełnosprawnością w oczach innych, ponieważ on nie zna innego życia, więc dla niego taki stan rzeczy jest normalny. Niby oczywiste, ale jakże często sami mamy takie szablonowe myślenie? Książka pozwala nam poznać jego życie niemal od początku - poszukiwanie diagnozy, relacje z rodziną, która była dla niego ogromnym wsparciem, kolejne sukcesy i porażki aż nadszedł moment, gdy pasja do układania klocków LEGO, całkowicie zmieniła jego życie. Zbudował protezę swojej ręki właśnie z klocków, a wrzucony do sieci filmik całkiem zmienił jego życie. David współpracował z NASA, obecnie studiuje bioinżynierię i swoją przyszłość wiąże z tworzeniem przedmiotów z LEGO, które ułatwią nam życie. Fantastyczna książka o sile, determinacji, dążeniu do celu i drodze, która często bywa kręta, ciężka i obarczona masą niepowodzeń, ale która bywa zdecydowanie łatwiejsza, gdy możemy wesprzeć się na ramieniu wspierających nas osób. David jest w książce niezwykle autentyczny przez co zyskuje sympatię czytelników. Jestem przekonana, że może stać się inspiracją dla wielu młodych osób, nie tylko tych z niepełnosprawnością.

Życie z klocków Układaliście lego za dzieciaka? A może dalej to robicie? Śmiesznie się złożyło, ponieważ mój powrót do układania klocków w miarę pokrył się z przeczytaniem tej pozycji. David rodzi się bez ręki. I od małego każdy patrzy na niego z politowaniem. Potem ze zmieszaniem. Aż gdy wchodzi w „brutalny” okres szkolny zaczyna się pogarda. Odrzucenie i obrzydzenie. Mimo, iż tytuł traktuje o klockach, to przez większość czasu opisane są jego zmagania z odrzuceniem, z wmawianą mu innością. A on i jego ojciec, cały czas pozytywnie utrzymują, że jest kompletny. Wspaniały i wystarczający. Bo nam jakoś nie brakuje jedenastego palca prawda? Czytając, czułam się trochę jak podczas lektury „Cudownego chłopaka”. Tyle, że historia Davida jest prawdziwa. Tak samo jak prawdziwa jest jego niesamowicie tu opisana relacja z ojcem. Tata, który popłakał się myśląc, że nigdy nie pojedzie z synem na rower. A potem zbudował rower specjalnie dla syna. Ta opowieść stanowi niezwykłą inspirację. Wzrusza do głębi. A wszystko to jest napisane z perspektywy, gdy David jest już dorosły. Mówi nam, że tak były potknięcia, upadki, że było wiele ciężaru, ale to dzięki temu zrobił to co zrobił. A zaczęło się w wieku 9 lat, gdy pierwszy raz zbudował rękę z klocków lego. Cały czas nad sobą pracował, składał klocki jedną ręką, tak by w końcu złożyć dla siebie w pełni funkcjonalną protezę. Cały proces, przez który przeszedł ten młody człowiek jest tu niesamowicie opisany. Jest to jego autobiografia, którą pomagał mu pisać, zawsze wspierający go ojciec. Jednak z humorem głównego bohatera, czyta się to jak raczej powieść o młodym, ambitnym człowieku, z marzeniami i planami. Dlatego nie zapominajcie!! Jego historia to sama prawda, a Wy także MOŻECIE WSZYSTKO!!

Czytając o tym niesamowitym chłopaku wzruszałam się, płakałam i śmiałam się. Bardzo osobiście przeżyłam tę historię, być może przez pryzmat własnych doświadczeń i obaw o pewnego małego człowieka, który co prawda ma obie rączki, ale musi mierzyć się z innymi trudnościami spowodowanymi pewną "odmiennością". Bliskie mi są emocje Rodziców Davida, którzy martwili się o Syna, a jednocześnie potrafili tak pięknie Go wspierać. David Aguilar urodził się bez jednej dłoni, a w zasadzie połowy ręki, bo w wyniku choroby genetycznej bez przedramienia i chociaż początkowo wszystkim wydawało się, że Jego życie będzie pełne wyrzeczeń i ograniczeń, to ten niezwykły chłopak udowodnił, że dzięki sile charakteru oraz wsparciu najbliższych można osiągnąć sukces w wielu dziedzinach. Już jako mały chłopiec skonstruował z klocków Lego pierwszą protezę ręki. Z podziwem i szacunkiem czytelnik śledzi losy tego niezwykłego chłopaka, którego upór i wytrwałość doprowadziły Go do NASA i działań w dziedzinie bioinżynierii. David sam zaprojektował i nosi protezę ręki, którą zbudował przy użyciu klocków Lego. Nie brakuje tu humoru, bo David potrafi ze swadą i dystansem opowiadać o swoich przeżyciach, ale i nie zabraknie odrobiny goryczy, poczucia odrzucenia, złamanego serca czy nieustannej walki z samym sobą, bolesnych upadków, które sprawiają, że David jeszcze mocniej pragnie osiągnąć cel. Polecam jako bardzo inspirującą lekturę zwłaszcza dla młodzieży, chociaż nie tylko. Po prostu dla każdego, aby przekonać się, że ograniczenia są tylko w naszej głowie.

David urodził się bez prawej ręki. Od małego obserwował jak inni na niego reagują: spojrzenia pełne litości, współczucie a nawet obrzydzenie. Już wieku 9 lat wykonał projekt protezy z klocków lego, a świat szybko się o tym dowiedział. David miał - i ma nadal - duże wsparcie w rodzinie, co wybrzmiewa w niemal każdym rozdziale tej historii. Oczywiście rodzice na początku bardzo się zamartwiali tym jak ich syn poradzi sobie w szkole, wśród rówieśników, jak i później - w dorosłym życiu. Nigdy go nie piętnowali. Bohater miał kilku oddanych przyjaciół, ale dla niektórych był idealnym obiektem drwin. Młody chłopak miał te same priorytety, z chęcią uczęszczał na zajęcia ze sportu i nigdy nie chciał okazać słabości. Wiele razy niesamowicie mi zaimponował. Nauczył się, że humor ułatwia mu funkcjonowanie w społeczeństwie. Współautorem książki jest ojciec Davida, który doskonale pamięta dzień narodzin syna oraz emocje towarzyszące całej rodzinie. Uzupełnia informacje z najwcześniejszych lat. Podobało mi się, że czytelnik może prześledzić całe życie Davida, czyli najważniejsze wydarzenia na każdym etapie dorastania. David wielokrotnie udowadnia, że możesz wszystko - bez względu na ograniczenia i to, co ludzie szeptają za twoimi plecami. Warto spełniać marzenia i warto walczyć. To inspirująca historia chłopaka, który uwierzył w swoje możliwości i prześcignął wielu. Ż𝘺𝘤𝘪𝘦 𝘻 𝘬𝘭𝘰𝘤𝘬ó𝘸 to świetny pomysł na prezent dla osób, które lubią biografie, uwielbiają klocki lego lub szukają książki z motywacyjnym wydźwiękiem 🎁

Gdy tylko usłyszałam o tej książce wiedziałam, że będę chciała ją przeczytać! Głównie dla tej bezwzględnie inspirującej i podnoszącej na duchu historii, a ogromne znaczenie klocków LEGO w niej było także istotne, bo klocki LEGO zbudowały w naszym życiu solidne fundament. Ta książka to prawdziwa historia Davida, który urodził się z kikutem prawej ręki. To cała droga, od cierpienia rodziców, ich zmartwień i obaw o życie i rozwój syna, przez ból i dylematy chłopca, który starał się żyć jak jego rówieśnicy. Upstrzona dylematami i wyzwaniami, których nie da się zignorować oraz obfitująca w przykrości, których trudno uniknąć. David pomimo wsparcia i miłości ze strony najbliższych przeszedł wiele bolesnych lekcji, które z jednej strony odbierały mu chęci do walki, z drugiej były motorem napędowym. Zbudowana w wieku 9 lat proteza z klocków LEGO było tą iskierka, która zaowocowała wiele lat później, gdy chłopak stworzył zdumiewającą konstrukcję ułatwiająca mu życie i dającą szereg możliwości. Od razu po lekturze obejrzeliśmy na YouTube filmy o Davidzie i przyznam się Wam bez bicia, że łezka kręciła mi się w oku. Prawdziwa, zabawna i wyruszająca. Dodająca wiary i pokazująca, że często ograniczeniem może być brak determinacji, jednak mając obok siebie kochających ludzi i prawdziwe zacięcie można osiągnąć wszystko! Takich inspirujących historii nam potrzeba.