Sprawa śmierci i życia (okładka  twarda)

Irvin Yalom nie przypadkiem cieszy się dużą popularnością. Pisze bardzo prosto, szczerze, zdecydowanie pióro go lubi :). Jego postawa wobec pacjentów jest bardzo ciekawa. Ta książka jest wyjątkowoa, ponieważ jako jedyna została napisana wspólnie z żoną, a także traktuje o próbie pogodzenia się ze śmiercią najbliższej osoby, czego uczył swoich pacjentów.

Prezent dla kogoś

"Dwoje starych ludzi w ostatnim tańcu życia." Piękna to książka (nie tylko) o miłości. Napisana przez parę, która spędziła ze sobą 73 lat. Razem. 73 lat. Niestety, Marilyn nie dane było wspomnień dokończyć, nie doczekała ich ostatecznej wersji. Rozdziały to bukiet różnorodnych historii. Z jednej strony, napisane z dwóch różnych perspektyw, dotyczą życia, miłości, małżeństwa, z drugiej każdy z małżonków wnosi do książki coś swojego, indywidualnego jak m.in. praca naukowa. Poza wspomnieniami chwil z żoną, Irvin opowiada mnóstwo o swojej pracy, wspomina pacjentów, przyjaciół. Dużo w tym wdzięczności i spełnienia ale też wielki smutek, że z uwagi na wiek, stan zdrowia nie zdoła już nikomu pomóc. W książce mnóstwo mądrości, cytatów, spostrzeżeń dwojga niezwykle inteligentnych ludzi, którzy poza ogromną wiedzą, mają za sobą dziesiątki lat praktyki. Ale choć rozważania dotyczą wielu aspektów, książka ta nie powstałaby gdyby małżeństwo nie stanęło w obliczu zbliżającej się śmierci. Bez wątpienia, zabranie głosu w dyskusji o śmierci jako takiej, stanowi wiodący motyw tej autobiografii. To swego rodzaju rozliczenie z dotychczasowym życiem, poza wspomnieniami jest i mnóstwo pytań. Bo np. co się stanie z przedmiotami, które latami zbieramy, z którymi jesteśmy emocjonalnie związani po naszej śmierci? "... czuję ból w sercu, gdy zdaję sobie sprawę, jak wielka część naszego życia umrze razem z nami." Przyznam, że często się zastanawiam nad tym, patrząc np. na naszą domową bibliotekę (tak, ja mam takie przemyślenia 🤷). To też rozważania o tym, co stanie się gdy zabraknie bliskiej osoby. Irvin próbuje sobie zwizualizować życie bez małżonki, twierdzi wręcz, że będzie miała ona "przywilej umrzeć pierwsza", jej utrata wywołuje w nim silny lęk. W przeciwieństwie do swojej żony, nie jest pogodzony z jej śmiercią. "Dziwne, ale nie boję się własnej śmierci. Najbardziej przeraża mnie perspektywa życia bez Marilyn." W ostatniej, już samodzielnie napisanej, część książki autor opowiada jak to samotne życie wygląda. Małżonkowie w swoich przemyśleniach niejednokrotnie odwołują się do słów Nietzschego "umrzyj w porę", czyli kiedy? Kiedy jest ta najbardziej odpowiednia? Czy powinno się życie przedłużać, podtrzymywać farmakologicznie? Czy może, czując już "ten czas" należy umożliwić medycynie pożegnać się ze światem? Tu dochodzimy do wątku medycznego samobójstwie, zakończenia życia o którym zadecydowała Marylin. Myślę, że dla umierającego świadomie (i jego najbliższych) jest to straszna sytuacja, to rozliczanie, żegnanie się, zapinanie spraw… Nie ogarniam umysłem, nie chcę o tym myśleć, choć może każdy powinien… Bardzo polecam uwadze ten tytuł. Nie dość, że Yalom pisze pięknym, lekkim, zrozumiałym językiem, to książka zmusza do głębszych przemyśleń. Zostaje w głowie na długo, a być może, jak ja, wrócicie jeszcze nie raz do wielu zaznaczonych w książce treści.

,,Uprzątać Serce- upychać Miłość w komórkę bezpieczną- Bedzie potrzebna dopiero, Kiedy się zacznie Wieczność ". E. Dickinson ,,W ludzkim życiu ważne są trzy rzeczy. Pierwsza to dobroć.Druga to dobroć.Trzecia to dobroć." H. James To kronika życia i śmierci, w której małżeństwo Yalom dzieli się wspólną drogą, aż po kres podróży Marilyn, która w jesieni życia zachorowała na szpiczaka mnogiego. Te dwie niesamowite jednostki opisują relację w paranteli. Pozwalają zajrzeć w ich świat, fragmenty dni, rozterki, dusze. Wykazują, że można kochać jedną osobę przez niespełna całe życie. Być jej powiernikiem, przyjacielem, opoką - mimo burz, które w każdym związku się znajdują. Widok na bezbrzeżną miłość do pracy i bliskich. Historia wypełniona literaturą, istotą pamięci, niepowetowanymi stratami, wzniosłymi i prozaicznymi czynnościami, jakimi karmi się codzienność. Jestem zachwycona czułością obojga bohaterów do świata. Umiejętnością stawiania czoła troskom.Miałam sposobność zajrzeć w ich emocje, zrozumieć stany emocjonalne, strach chowany w arteriach przed egzystencją bez drugiej połowy serca. Przejrzeć jak katalog etapy żałoby Pana Irvina, analizować ją, dojrzeć jak zmienia się ciało zmienione chorobą i upływem czasu, apoteoze natury, powolne umieranie Marilyn Yalom, wspaniałość życia wśród niesamowitych, inspirujących person. Spowiedzi małżeństwa gęste od metafor,cudów istnienia. Radości z życia w zgodzie z samym sobą. Pracy, która przynosi wspaniałe owoce, rodzi refleksje. Takie opowieści tłoczą w sercu nadzieję,że są w życiu uczucia, które trafiają się jedne na milion. Jedna z najpiękniejszych historii miłosnych, jakie było mi dane przeczytać. Polecam przygotować sobie chusteczki przed poznaniem fabuły. Wyciskacz łez, który wzrusza, powoduje westchnienia, reminescencje, kaskady emocji. Poruszy najtwardsze z serc. ,,Śmierć potrafi skupić uwagę i wryć się na zawsze w pamięć."

"Sprawa śmieci i życia" Yalomów to pamiętnik z ostatnich miesięcy życia Marilyn i wspierającego ją w chorobie Irvina. Małżeństwo Yalomów było szczęśliwe, długie i zgodne. Oboje po osiemdziesiątce, spełnieni zawodowo i życiowo. Diagnoza Marilyn nie pozostawiała złudzeń. Żona i mąż, pisarze, ludzie nauki piszą naprzemiennie o odchodzeniu, bólu, rodzinie, pracy, lęku, o żałobie po starcie najbliższej osoby. Ukazują nam swoje życie, dylematy, najgłębsze uczucia. By oswoić śmierć, by pomóc przejść przez to innym parom, by ukazać co czeka bliskich po naszym odejściu. Jest to ponadto piękna opowieść o miłości, szacunku. Gorycz i smutek przeplata się z ciepłem rodzinnym. Coś zupełnie innego na mych półkach, pięknego, uczącego. Polecam!

Zaakceptować najgorsze. Czasami życie pisze dla nas i dla naszych bliskich scenariusz, którego nigdy byśmy sobie nie życzyli. Bywa, że nieuchronność losu dopada nas bez cienia litości i... mamy wtedy prosty wybór: poddać się i rozpaczać, albo zaakceptować zaistniały stan rzeczy i postarać się możliwie najpełniej wykorzystać czas, który nam pozostał. O tym, jak człowiek jest w stanie to zrobić i pomimo wyroku cieszyć się sobą do końca przeczytamy w poruszającej książce pt. "Sprawa śmierci i życia. Pamiętnik wybitnego psychoterapeuty i jego chorej na raka żony" autorstwa Irvina Davida Yaloma i jego żony, Marilyn Yalom. Lektura to wspólny pamiętnik napisany przez wybitnego psychoterapeutę Irvina D. Yaloma i jego żonę Marilyn Yalom, stworzony w czasie, gdy ta ostatnia zachorowała na raka. To z jednej strony głęboka analiza ludzkich emocji w konfrontacji ze śmiercią, a zarazem historia wielkiej miłości. Książka jest w swej istocie piękną, wzruszającą i przepełnioną emocjami podróżą przez najgorsze, z której - paradoksalnie - może wyniknąć coś, co pozostanie z nami na dłużej, niż czas, który mamy do dyspozycji w krótkim, doczesnym życiu. Irvin David Yalom, emerytowany profesor psychiatrii, znany jest z publikacji nie tylko bardzo rzeczowo nawiązujących do swej pracy, ale także z książek, które w bardzo ludzki i empatyczny sposób podchodzą do kwestii najważniejszych w naszym życiu. "Sprawa życia i śmierci..." to jeszcze jedna z takich książek, lecz na tle innych absolutnie wyjątkowa, bo najbardziej osobista i chyba w największym stopniu przesiąknięta emocjami, którymi autor (i autorka) zalewa nas nieustającymi falami przez wszystkie strony tej lektury. Yalom ma wielki dar, który sprawia, że każda jego książka staje się także barwną opowieścią o ludzkiej naturze, która ma wiele obliczy. Lecz właśnie do tego sprowadza się sens człowieczeństwa - do pokazania, że jest ono sumą zalet i wad, stron silnych i słabych, a wszystko to pod szyldem "Człowiek". To jest wielka wartość pozycji tego autora - także niniejszej. Irvin David Yalom (ur. 1931) – amerykański lekarz psychiatra i psychoterapeuta, emerytowany profesor psychiatrii na Uniwersytecie Stanforda, jeden z głównych twórców terapii egzystencjalnej i terapii grupowej, autor licznych książek psychoterapeutycznych. Marilyn Yalom (1932–2019) – amerykańska feministka i historyczka, profesorka uniwersytetu Stanforda, specjalistka w zakresie kultury francuskiej. W Polsce ukazały się jej trzy książki: "Historia kobiecych piersi" (Instytut Psychologii Zdrowia, Warszawa 2012), "Historia miłości. 9 stuleci francuskich opowieści miłosnych" (Instytut Psychologii Zdrowia, Warszawa 2013) oraz "Historia żony" (Aletheia, Warszawa 2019).

To była dla mnie tak wspaniała historia.. została ze mną na długo. Dzięki niej pojęłam złożoność życia , śmierci ale także miłości, którą trzeba postawić przed najcięższą próbą. Jedna z tych książek którą zostaje we wnętrzu na zawsze. Tematyka pogodzenia się ze śmiercią , eutanazji, własnej decyzyjności w opozycji do smutku i troski o najbliższych, którzy chcą za wszelką cenę zatrzymać Cię przy życiu to coś co pozwala wzbudzić głębokie refleksje