Ślady nocy (okładka  miękka, wyd. 04.2024)

🎀🌔 Są takie książki, które już na samym początku dają ci w twarz. Wtedy przeważnie czytasz je na jeden raz, bo inaczej jest ci ze sobą źle. Tzn: książki nieodkładalne — czy są idealne? Jasne, że nie! W końcu nie istnieje na świecie książka która zadowoliłaby nas wszystkich. Ale czy to dobrze? Oczywiście — bo dzięki temu każdy z nas się czegoś uczy, o czymś dowiaduje. Szkoda tylko, że czasami lekcje, które dają nam książki są niesamowicie trudne do przęłknięcia. Właśnie taką historią są Ślady Nocy, wydane już kilka dni temu przez zdolną ekipę @wydawnictwomuza 🎀🌔 Młodziutka bowiem ledwo siedemnastoletnia Kiara stoi pod ścianą. Ścianą życiową, emocjonalną i ekonomiczną. Życie jej oraz jej brata Marcusa w jednej z biedniejszych dzielnic Oakland wisi na włosku. Wskutek pewnych bardzo tragicznych wydarzeń rodzeństwo zostaje samo, nie mają szansy na wsparcie ze strony kogokolwiek. Marcus w przeciwieństwie do Kiary stara się kurczowo trzymać swoich marzeń — mimo tragedii nie potrafi odpuścić marzenia o zostaniu raperem, dziewczyna postawiona w takiej sytuacji przez całe swoje życie, jak i brata — ma tylko jedno rozwiązanie. Aby mieć szansę na jakiekolwiek spięcie końca z końcem zostaje prostytutką. Bo jakby tego wszystkiego było mało Kiara walczy o utrzymanie również malutkiego sąsiada - który został porzucony przez swoją matkę narkomankę. Ale przecież czym tu się przejmować? W końcu jak możemy przeczytać .. - To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać - 🎀🌔 Uderzyła mnie ta książka — i zrobiła to naprawdę umiejętnie. Uderzyła poziomem tragizmu i emocji bohaterki. Wszystkie odczucia naszej bohaterki są bardzo głęboko opisane z niezwykłą rozwiązłością, która mi nie przeszkadzała. Jednakże miejscami irytował mnie fakt że zamiast przy tych emocjach zostać (dać czytelnikowi szansę, aby samodzielnie wyciągnął wnioski) za mocno uciekaliśmy w suche fakty. Z jednej strony rozumiem takie rozwiązanie — wszak Leia Montley pisała swoją książkę inspirując się realnymi problemami i faktami z drugiej strony jednak wolę takie książki, kiedy mam szanse pewne problemy przepracować sama. Zwyczajnie nie umiem sobie wyobrazić pewnych sytuacji gdzie bohaterka zamiast rozmyślać o tym co ją spotkało zaczyna deliberować nad statystykami. Mimo wszystko nie sposób odmówić autorce (oraz tłumaczeniu) kunsztu pisarskiego. Tekst miejscami jest tak esencjonalny, że w moim odczuciu bliżej mu do literatury pięknej niżeli młodzieżówki. Po prostu trafiła się nam czytelnikom młodzieżówka absolutnie wybitna pod względem stylistyki językowej. 🎀🌔 Czy polecam? Zdecydowanie, ale nie każdemu. Jeżeli ciężko czytać ci o problemie wykorzystywania seksualnego, braku zaufania do władz, wykorzystywania kobiet — zdecydowanie warto odpuścić. Zwyczajnie szkoda nerwów. Jeśli jednak lubisz książki inteligentne takie, które będą wymagać od ciebie pracy umysłowej przy lekturze — wtedy absolutnie warto. Książka jest ambitna i pełna dobrych momentów, które sprawią, że czas poświęcony na lekturę nie będzie zmarnowany.

„Ślady nocy” Leila Mottley . 👣 Recenzja książki 👣 Do sięgnięcia po tę książkę skusił mnie fakt, że to powieść debiutancka autorki, która pisząc ją miała tylko i aż siedemnaście lat. Zastanawiało mnie jak wygląda pióro tak młodej pisarki jak i oczywiście temat, którego się podjęła. Musicie wiedzieć, że temat to dotyka kontrowersyjnych faktów, które były inspiracją dla Leily Mottley, by napisać powieść, która opowiada o nadużyciu seksualnym i nadużyciu władzy przez funkcjonariuszy policji w Oakland, które miało miejsce w 2015 roku. „Ślady nocy” opowiadają historię siedemnastoletniej Kiary, która nie miała lekkiego dzieciństwa, a sytuacja, w której znalazła się wraz ze swoim bratem zmusiła ją do szybkiego dorastania i odpowiedzialności za życie swoje i bliskich. Wychowywanie brata i syna koleżanki mamy było trudno na każdym kroku. Praca w sklepie nie była na tyle wystarczająca, by utrzymać troje osób, a Kiara szukała wyjścia z sytuacji, która groziła eksmisją z domu rodzinnego. Zdana głównie na siebie zaczęła smakować życia tuż po zmroku.... Noc ciągnęła w ciemny zaułek, a dla Kiary ten zaułek był zbawienny. Jakby nie było podjęła się decyzji, której nie mogła zaprzestać, a wszelkie próby zmiany życia na bezpieczniejsze zawiodły. Mówi się, że władza jest tam, gdzie są pieniądze, a władzy nie ma ten kto nie ma nic. A Kiara oprócz chęci, mimo wszystko nie umiała zapanować nad własnym życiem, liczyło się dla nie tylko dobro brata i opłacone rachunki. Pewnego dnia zaczęło się najgorsze... Poniesienie konsekwencji przyszło w najmniej oczekiwanym momencie. Kiara wraz z bratem wplątali się w jeszcze większe kłopoty. Choć prawda zwycięża, w tym wypadku została zamieciona pod dywan. W mojej ocenie książka była ciekawa i bardzo chciałam poznać zakończenie tej historii. Lubię, gdy tematyka obejmuje trudne i niewygodne tematy z życia wzięte i raz na jakiś czas po takie książki lubię sięgać. Tak samo jak bardzo lubię debiuty i nie boję się po nie sięgać, a ten był naprawdę dobry. Jednak nie wstrząsnęła mną, może dlatego, że styl, w którym została napisana był zbyt metaforyczny i nie oddawał brutalności, w której znalazła się główna bohaterka. Niemniej książka warta uwagi!

Jeśli sądzicie, że książka z różową okładką będzie zawierała słodką i romantyczną historię to jesteście w błędzie. Jest to powieść gorzka i smutna. Jest to także głośny krzyk młodej kobiety, autorki książki która pragnie zwrócić uwagę na nadużycia policji wobec kobiet w Oakland w USA. „Ślady nocy” to inspirowana prawdziwymi wydarzeniami książka. I choć główna bohaterka jest fikcyjna, to to co ją spotkało ma swoje odzwierciedlenie wśród prawdziwych młodych nastolatek, mieszkanek Oakland. Kiara to 17 letnia dziewczyna, która po utracie ojca oraz aresztowaniu matki próbuje wiązać koniec z końcem i radzić sobie w surowym miejskim klimacie. Ze starszym bratem tworzą niezwykłą więź, jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem i ich marzeniami. Grozi im eksmisja, potrzebują więc pracy, co przy młodym wieku Kiary jest niemal niemożliwe. Jej starszy brat próbuje swoich sił nagrywając muzykę w niewielkiej wytwórni płytowej, niestety ciągle bez możliwości zarabiania. Zdesperowana Kiara trafia na ulicę. Poznaje policjantów, którzy zaczynają ją wykorzystywać seksualnie i nadużywać swojej władzy. Książka jest bardzo złożona i pokazuje wiele wątków i tematów. Widać ogromną tęsknotę Kiary za przeszłością, kiedy rodzina była cała, oraz nieustanną tęsknotę za matką i powrót do normalności. Jednocześnie bohaterka wykazuje się olbrzymią troską wobec chłopca, syna sąsiadki, otaczając go opieką, kiedy jego matka zniknela. Czas spędzony z chłopcem to były bardzo ciepłe momenty w powieści, które wynagradzały Kiarze trudności z jakimi się zmagała. Książka również ukazuje Amerykę, z drugiej, tej gorszej strony. Często w książkach o amerykańskiej młodzieży spotykam się z bohaterami średniej klasy społecznej, tutaj natomiast mamy biedę, narkomanie, uzależnienia, nadużycia. Fragmenty w których bohaterka spożywa tylko sam makaron, ponieważ nie stać jej na nic innego, lub brak pomocy zdrowotnej ukazuje biedę i tę gorszą stronę wolnej ameryki. Książka jest bardzo emocjonalna i trudna. Autorka ma bardzo ciekawy styl pisania, który lekko, aczkolwiek bardzo wrażliwie ukazuje wszystkie problemy.

„Ślady nocy” to opowieść o siedemnastoletniej Kiarze, pochodzącej z rozbitej rodziny, mieszkającej ze swoim bezrobotnym starszym bratem. Dziewczyna stara się robić wszystko, aby utrzymać siebie i brata, pracuje „na czarno”, aby choć w części spłacić zaległości w opłatach za wynajmowane mieszkanie. Kiara staje na granicy moralności, sądzi, iż nie ma innego wyjścia i zaczyna sprzedawać swoje ciało. Leila Mottley zaczęła pisać tę powieść, gdy miała zaledwie 17 lat i trzeba przyznać wyszło jej to całkiem dobrze. Chociaż mnie osobiście historia Kiary nie porwała. Ciężko było mi zrozumieć jej postępowanie, gdyż uważam, że z jej trudnej sytuacji można było znaleźć jakieś inne, lepsze, dużo rozsądniejsze wyjście. Zamysłem Autorki było podjęcie trudnych tematów i przedstawienie brutalnej rzeczywistości dziewcząt wywodzących się z biedniejszych rejonów w Stanach Zjednoczonych, które stawały się dyskryminowane, zhańbione i wykorzystywane, często wbrew swojej zgodzie. Kiara, będąc odzwierciedleniem zdesperowanej nastolatki zaczęła przyjmować zlecenia od funkcjonariuszy policji, którzy wykorzystywali ją, nie zawsze płacąc za jej usługi. Robili z nią trudne do wyobrażenia rzeczy, nadużywając przy tym swojej władzy. Najgorsze w tym wszystkim jest to, iż osoby, na których młodzi ludzie powinni polegać, szukać u nich wsparcia czy pomocy, okazywały się być tymi, które je wykorzystywały najbardziej. „Ślady nocy” to smutna historia o dziewczynie, która przestała myśleć o sobie, a mimo swojego młodego wieku, chciała być odpowiedzialna za inne osoby, w tym swojego lekkomyślnego brata. Po lekturze tej książki spodziewałam się większych emocji, to mimo, iż zostały w niej poruszone trudne, wstrząsające tematy, momentami nie mogłam się w nią wciągnąć. Sposób, w jaki historia Kiary została opowiedziana, nie chwytał za serce, nie szokował aż tak, jak się tego spodziewałam. Niemniej jednak ze względu na poruszaną tematykę, warto się tej książce przyjrzeć bliżej.

,,To tylko ciało, skóra. Nie ma potrzeby tego rozpamiętywać”. ,,Ślady nocy" zostały napisane na kanwie prawdziwych wydarzeń z 2015 roku. Dotyczą nadużyć seksualnych stosowanych przez policjantów z Oakland głównie na czarnych kobietach. Mottley główną bohaterką uczyniła nastolatkę, która starając się zarobić na czynsz i godniejsze warunki bytowania dla siebie, brata i sąsiada decyduje się na drastyczny krok: zostaje prostytutką, co doprowadza do tragedii całkowicie zmieniającej zastaną rzeczywistość całego systemu rodzinnego. Ciekawie oddaje kłębiące się uczucia dziewczyny. Jednak momentami za bardzo ucieka metaforykę, która spłyca emocje. Nie pasuje mi to do tak granicznych zdarzeń i cierpienia postaci. Nie mogę jednak pominąć niewątpliwego talentu wyciągania esencji ze słów przez autorkę, który znakomicie pasowałby do literatury pięknej. Łączy lirykę z językiem młodzieży i brutalizacją życia niskich warstw społecznych starających wyrwać się z marazmu. Obrazuje metody przemocy (także seksualnej) na nieletnich stosowane przez tych, którzy mieli ich ochraniać. Statystyki przytoczone przez Mottley są zatrważające. ,, [...] badanie z 2010 roku wykazało, że przemoc seksualna ze strony funkcjonariuszy to drugi najczęściej spotykany przypadek policyjnych nadużyć i nieproporcjonalnie często dotyka kobiety niebiałe”. Pisze o seksualizacji dzieci i zgniliznach własnej małej Ojczyzny. O systemowej przemocy "kobiecości i dorosłości czarnych dziewcząt", nierównościach społecznych, poszukiwaniu sprawiedliwości i wydarzeniach, które na zawsze odcisnęły piętno na mieszkańcach tego specyficznego miejsca, w którym szara rozprzestrzenia się jak febra. Powieść docenioną przez O. Winfrey i szeroko komentowaną w klubie książki czyta się z lekkością pomimo poruszonej tematyki, co dla jednych czytelników będzie wadą, dla drugich zaletą. Przekł. Kaja Gucio

Brutalna, poetycka, skandaliczna... a przede wszystkim prawdziwa. Ślady Nocy to powieść, którą powinien przeczytać każdy. Recenzja powstała przy współpracy reklamowej z wydawnictwem Muza. Siedemnastoletnia Kiara mieszka wraz z bratem w biednej dzielnicy Oakland, gdzie ludzie ledwie wiążą koniec z końcem, a ulicą rządzą narkotyki i prostytucja. Choć dziewczyna o miłości, cieple i domu - postawiona pod ścianą wybiera ulicę, by utrzymać siebie, starszego brata i dziewięcioletniego syna sąsiadki. "To tylko ciało, tłumaczę sobie. Skóra." Ślady Nocy to ten typ historii, która stawia wszystkie twoje przekonania na temat pewnego tematu do góry nogami. Wielu z nas, zwłaszcza w Polsce, chorowało lub choruje na "American Dream" - by przeżyć choć chwilę tego amerykańskiego życia, które widzieliśmy w komediach czy pięknych filmach zza oceanu. Leila Mottley pokazuje, co dzieje się kilka ulic dalej od centrum miasta, gdzie wzrok Hollywood rzadko zagląda, gdzie tak właściwie niewielu ma odwagę zajrzeć. "Pędzimy ulicą, nie zatrzymujemy się, żeby sprawdzić, czy nie przejeżdżają samochody. Śpiew klaksonów ciągnie się za nami." Historia Kiary nie pozostawia złudzeń, wzrusza i wzbudza silne emocje. Dowodzi, że człowiek jest w stanie przetrwać wiele w imię wolności, w imię miłości do drugiego człowieka. Pokazuje Amerykańską miejską dżunglę, która niewiele różni się od tej prawdziwej - jest nieprzewidywalna, pełna drapieżników i pułapek, gotowa odrzeć z człowieka ostatni kawałek skóry. Świat nastolatek, które rzucają szkołę by zarobić na czynsz. Świat zostawionych samym sobie dzieci, których matki wybierają wielotygodniowy haj i zapomnienie. Przeczytanie Śladów Nocy to jakby ktoś uderzył cię obuchem w głowę - na początku szokuje, zmusza wyobraźnię do analizy na pełnych obrotach, by potem pozostawić w umyśle okrutne i dewastujące obrazy, podczas gdy serce wykrwawia się z żalu.

Brutalna, poetycka, skandaliczna... a przede wszystkim prawdziwa. Ślady Nocy to powieść, którą powinien przeczytać każdy. Recenzja powstała przy współpracy reklamowej z wydawnictwem Muza. Siedemnastoletnia Kiara mieszka wraz z bratem w biednej dzielnicy Oakland, gdzie ludzie ledwie wiążą koniec z końcem, a ulicą rządzą narkotyki i prostytucja. Choć dziewczyna o miłości, cieple i domu - postawiona pod ścianą wybiera ulicę, by utrzymać siebie, starszego brata i dziewięcioletniego syna sąsiadki. "To tylko ciało, tłumaczę sobie. Skóra." Ślady Nocy to ten typ historii, która stawia wszystkie twoje przekonania na temat pewnego tematu do góry nogami. Wielu z nas, zwłaszcza w Polsce, chorowało lub choruje na "American Dream" - by przeżyć choć chwilę tego amerykańskiego życia, które widzieliśmy w komediach czy pięknych filmach zza oceanu. Leila Mottley pokazuje, co dzieje się kilka ulic dalej od centrum miasta, gdzie wzrok Hollywood rzadko zagląda, gdzie tak właściwie niewielu ma odwagę zajrzeć. "Pędzimy ulicą, nie zatrzymujemy się, żeby sprawdzić, czy nie przejeżdżają samochody. Śpiew klaksonów ciągnie się za nami." Historia Kiary nie pozostawia złudzeń, wzrusza i wzbudza silne emocje. Dowodzi, że człowiek jest w stanie przetrwać wiele w imię wolności, w imię miłości do drugiego człowieka. Pokazuje Amerykańską miejską dżunglę, która niewiele różni się od tej prawdziwej - jest nieprzewidywalna, pełna drapieżników i pułapek, gotowa odrzeć z człowieka ostatni kawałek skóry. Świat nastolatek, które rzucają szkołę by zarobić na czynsz. Świat zostawionych samym sobie dzieci, których matki wybierają wielotygodniowy haj i zapomnienie. Przeczytanie Śladów Nocy to jakby ktoś uderzył cię obuchem w głowę - na początku szokuje, zmusza wyobraźnię do analizy na pełnych obrotach, by potem pozostawić w umyśle okrutne i dewastujące obrazy, podczas gdy serce wykrwawia się z żalu.

Rozdzierała moje serce na kawałki. Przeżywałam, cierpiałam razem z bohaterką i prosiłam o to, by życie dało jej odetchnąć. Ze ściśniętym gardłem przerzucałam kolejne kartki, nie mogąc się oderwać. Wstrząsająca, niesamowicie trudna i momentami absurdalna, bo napisana tak pięknym, poetyckim językiem, że czytałam z zachwytem te same zdania kilkukrotnie. Emocjonalny rollercoaster. „Ślady nocy" to przejmująca historia o siedemnastoletniej Kiarze, która padła ofiarą przemocy z rąk tych, którzy powinni ją chronić. W akcie desperacji, starając się zapewnić byt sobie i swoim bliskim, bohaterka zostaje zmuszona do podjęcia drastycznych kroków, które prowadzą jedynie do cierpienia i strachu... W tle prawdziwe wydarzenia i policyjny skandal z 2015 roku, który zainspirował autorkę do napisania całej historii. Książka w mistrzowski sposób łączy realia społeczne z głęboko osobistą historią Kiary. Opisuje trudne wybory, przed jakimi stają osoby z marginesu społecznego oraz ich walkę o godność i sprawiedliwość. Mottley z niezwykłą wrażliwością oddaje emocje bohaterki, jej ból, strach, ale i nadzieję na lepsze jutro. Kiara, choć młoda i niewinna, staje się symbolem siły i odwagi, inspirującym świadectwem tego, jak głęboko można sięgnąć, by wydobyć się z ciemności. Książka napisana jest w wyjątkowy sposób, łączący surowość codzienności z poetyckim pięknem języka. To również on sprawił, że „Ślady nocy" to jedna z tych książek, które pozostają z czytelnikiem na długo po zamknięciu ostatniej strony, bo wywołuje całą gamę emocji — od głębokiego bólu i współczucia, po podziw dla niezłomności ducha głównej bohaterki. Jeśli szukasz literatury, która porusza, złości, inspiruje i skłania do głębokiej refleksji - nie przechodź obok niej obojętnie. Dla fanów mocnych, trudnych i życiowych opowieści, „Ślady nocy” będzie idealnym wyborem.

Nadużycia seksualne to coś, z czym wciąż na świecie trzeba się mierzyć. Temat bardzo trudny i niewątpliwie traumatyczny. Historia, o której dziś Wam opowiem została oparta na prawdziwych wydarzeniach, które wyszły na jaw w Oakland w 2015 roku. Kiara ma 17 lat, jej rodzice są po rozwodzie a ona sama mieszka ze starszym bratem nierobem, który wciąż wierzy, że nagra własną płytę. Dziewczyna robi co może by ich utrzymać ale to nie jest takie łatwe. Wkrótce nie widząc innego wyjścia zaczyna sprzedawać swoje ciało. Później jest tylko gorzej... Policja, która powinna strzec prawa i samemu go przestrzegać zawiodła. Organ, który powinien sprawiać, że obywatel czuję się bezpiecznie zwyczajnie nawalił. Funkcjonariusze skrzywdzili Kiarę tak bardzo, że nie da się tego wymazać z pamięci. Robili z nią rzeczy, o których nawet nie chcę myśleć bo są tak okrutne. Kiara przeszła przez okropne tortury. Jednak mimo tego, co ją spotykało, ona wciąż myślała o innych. Nie o sobie. O innych. Przyznam, że książka jest emocjonalna bo nie da się przeczytać jej i nie być wstrząśniętym (chyba). Jednak styl autorki nie pomaga wciągnąć się w fabułę. Nie czułam tego porywu by czytać koniecznie dalej. Jedyne co trzymało mnie przy tej książce to historia, jaką przedstawia i ciekawość jak to wszystko się skończy. Najbardziej jednak boli mnie fakt, że wciąż na świecie takie rzeczy się dzieją. Nadal, każdego dnia gdzieś tam jakaś kobieta/dziewczynka jest wykorzystywana seksualnie, jest manipulowana, zastraszana... Podczas gdy ja siedzę i pije spokojnie kolejną kawę. To przerażające, kiedy człowiek sobie to uświadomi. Kawa już nie smakuje tak samo. Zachęcam by poznać tę historię i wyrobić sobie własne zdanie na jej temat. Fabuła wstrząsająca i ciekawa. Styl już nie.

,,Ślady nocy,, to niezwykle emocjonalna i trudna powieść . Historia o ogromnym bagażu życiowych doświadczeń.Trudnym dzieciństwie ,zmierzeniu się ze śmiercią ,biedą i narkotykami.Braku wzorców do naśladowania,bezpieczeństwa i miłości.Zmaganiu się każdego dnia z trudną rzeczywistością,problemami i troskami dnia codziennego.O walce każdego dnia aby utrzymać się na powierzchni. Historia o trudnych wyborach .Doświadczenia ogromnego strachu,bólu i cierpienia.Staniu się marionetką w rękach ludzi,którzy powinni zapewniać bezpieczeństwo.Ponoszeniu konsekwencji swoich decyzji.Próbie odnalezienia się w smutnej rzeczywistości i zapewnienia stabilności.Wzięciu na siebie odpowiedzialności za innych.Ukazująca siłę ,odwagę ,determinację i poczucie odpowiedzialności. Historia pełna trudnych tematów,emocji i doświadczeń,ale i nadziei na lepsze … Intrygujący opis skłonił mnie do sięgnięcia po tą książkę.Nie wiedziałam czego mogę od niej oczekiwać,gdyż jest to debiut autorki.Otrzymałam niezwykle emocjonalną i wzruszającą powieść.Napisana poetyckim językiem,ale takim,który wciąga i przy którym kartki znikały w mgnieniu oka.Fabuła ciekawa i wciągająca ,poruszane wątki niezwykle intrygujące i momentami bolesne zapewniały ogrom emocji.Akcja poprowadzona płynnie ,przeplatana wspomnieniami i wydarzeniami z przeszłości ,tworząc spójną całość . Autorka w tej książce zawarła prawdziwość i realność.Podział na lepszych i gorszych ,ukazała sposób postępowania wobec kobiet z biednych regionów,obojętność wobec słabszych. Emocjonalna ,brutalnie szczera skłaniająca do przemyśleń i refleksji.Wywierająca ogrom wrażeń ,zapadająca w pamięci i nie pozwalająca odłożyć się na bok. Polecam