Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają (okładka  miękka, wyd. 04.2024)

Książka rewelacyjna, wciągająca i dokładnie opisuje historie zaginionych ludzi. Na duży plus jest to że wspomniano w książce o niebagatelnej roli programu "Ktokolwiek widział ktokolwiek wie" która nierzadko pomaga i daje ostatnią nadzieję rodzinom osób zaginionych. Na szczęście program wkrótce wraca a autorowi gratuluję książki 😊

Po lekturze mam wrażenie takiego "zawieszenia". Z jednej strony człowiek chciałby więcej historii, dalszych ciągów a z drugiej te historie tak bardzo bolą, że nie wiem czy chcę więcej...

Ciekawe reportaże i wciągające historie. Polecam każdemu.

Bardzo zastanawiająca i budząca refleksje.

Zgodnie z opisem

Polecam

Temat zaginięć jest bardzo trudny i niewiele spraw wzbudza w nas większe zainteresowanie – niestety. Rzeczywistość wygląda tak, że jeśli rodzina nie zadba o odpowiednie nagłośnienie sprawy, bardzo mała garstka osób w ogóle się nią zainteresuje, przez co maleje szansa na odnalezienie danej osoby. Sięgając po książkę Szymona J. Wróbla, nastawiałam się na dobre opracowanie tego tematu oraz poniekąd wskazanie kwestii, które warto poruszyć w razie zaginięcia. Czy to otrzymałam? O tym w tej recenzji. Jedni opuszczają miejsce zamieszkania dobrowolnie, z intencją powrotu. Drudzy planują swoją nieobecność na dłużej. Jeszcze inni... No właśnie, co się z nimi dzieje, kiedy nie wracają o umówionej godzinie? Gdzie ich szukać? Jakie mogą być powody ich nieobecności? Co w takich sytuacjach czuje rodzina i kogo obwinia? Na te pytania stara się odpowiedzieć Szymon J. Wróbel w swojej książce, przedstawiając brutalną statystykę i historie, które mogą zmrozić krew w żyłach. Nie skłamię, jeśli napiszę, że już pierwsze strony książki sprawiły, że w mojej głowie ruszyła lawina myśli. Kolejne rozdziały tylko utwierdzały mnie w moim przerażeniu dotyczącym tego, że tak naprawdę... każdy może zniknąć z dnia na dzień i nie będziemy wiedzieli, gdzie go szukać i co tak naprawdę się wydarzyło. Wypadek? Porwanie? W pełni świadoma ucieczka od obecnego życia? Powiem szczerze, że aż do tej chwili się nad tym zastanawiam i nie wiem, czy już kiedykolwiek przestanę. Autor przywołuje historie kilku zaginionych i ich rodzin, a właściwie walki o to, by odnaleźć te osoby. Każda z tych historii jest inna, a jednocześnie podobna – ot, jednego dnia było wszystko dobrze, a następnego kontakt nagle się urwał. Najgorsza w tym wszystkim jest ta niepewność — po jakim czasie zaginiona osoba wróci i czy w ogóle? Nie chciałabym zabrzmieć źle, ale najmocniej moją uwagę przykuła sprawa 16-letniego Krzyśka, który zniknął pewnego ranka... i do dzisiaj się nie odnalazł. Jego rodzice wkładają codziennie mnóstwo wysiłku w poszukiwania i inne akcje, które mają na celu jak najszersze rozpowszechnienie informacji o jego zaginięciu. Być może to dlatego, że jest to świeża sprawa, ale czytając o niej... coś brutalnie chwytało mnie za serce. Docenić muszę pracę, którą w stworzenie tej książki włożył autor. Jego zaangażowanie w opisywany temat, rzetelność, a także w pewien sposób chłodne podejście do tych spraw sprawiły, że jako odbiorca mogłam samodzielnie przemyśleć swoje odczucia w stosunku do opisywanych sytuacji, bez zbędnych sugestii (jak często się to zdarza w podobnych książkach). No co ja mogę tutaj dużo pisać, to po prostu dobry reportaż, który nie tylko ukazuje tragiczne doświadczenia wielu rodzin, ale i w pewien sposób przestrzega i zwraca uwagę na wiele aspektów, o których nie myślimy za często. Być może nagła zmiana nastroju u naszej najbliższej osoby to nie tylko efekt zmiennej pogody, ale... czegoś więcej? Jestem zdecydowanie na tak, jeśli chodzi o tę pozycję. Cieszę się, że na rynku pojawiła się ta książka i mam szczerą nadzieję, że zapozna się z nią jak największa liczba osób. Jeżeli nie tylko interesuje Was tematyka zaginięć, ale i w pewien sposób chcielibyście dowiedzieć się cennych informacji w pigułce na ich temat, to koniecznie sięgnijcie po ten tytuł.

,,Żyję. Pracuję, rozmawiam z ludźmi, czasami nawet żartuję, ale nic nie jest już takie samo. W środku czuję, jakby umarł mi kawał serca. Nadzieja każe wierzyć do końca. Trwamy więc zawieszeni pomiędzy dwoma światami…’’   ****   28 lat temu zaginęła Ania Jałowiczor, wracała ze szkolnej zabawy; do dzisiaj czeka na nią rodzina. W 2011 roku zniknęła 25-letnia Sabina Kondrat, po raz ostatni była widziana przez sąsiadkę; siostra bardzo za nią tęskni. Joanna wyszła w góry, ale nie wróciła; jej ciało odnaleziono parę miesięcy później. Bliscy Krzysztofa Dymińskiego, 16-latka spod Warszawy, nie ustają w poszukiwaniach; mimo upływu długich tygodni, starają się pozostać przy dobrej myśli. Ślad po Pawle, Brunie i Vladzie, urywa się nagle; gdzie są i co się teraz z nimi dzieje? Takich i podobnych historii jest wiele. Przewijają się wszędzie. W mediach, gazetach, telewizji, internecie. Ale po upływie kilku miesięcy cichną i blakną. Społeczeństwo zapomina, życie toczy się dalej. Czas zatrzymał się jedynie dla trwających w oczekiwaniu; na list, na wiadomość, jeden telefon, choćby krótki sms – ‘jestem, będę za chwilę’.   ****   Na Portalu polskiej Policji opublikowano dane statystyczne z przełomu dwóch dekad. Jeszcze w 2014 i 2015 zanotowano rekordową ilość zgłoszeń (ponad 20 tys.), która w porównaniu z 1997 (12 tys.) wypada zatrważająco. Wydawałoby się więc, że 2022 rok - najbardziej zbliżony pod względem liczb do 97’ – może stanowić zapowiedź poprawy; jednak na jak długo? Analiza przeprowadzanych badań wykazuje tendencję spadkową, lecz jest to raczej sytuacja krótkotrwała. Po okresie wyciszenia następuje nagły wzrost; ludzie w dalszym ciągu znikają. Gdzie należy upatrywać przyczyn tego zjawiska? Z czego wynika dobrowolne opuszczenie aktualnego miejsca pobytu przez konkretną jednostkę? Dlaczego odbywa się ono w określonych – lub przeciwnie – okolicznościach?     Szymon J. Wróbel szuka właściwych odpowiedzi na stawiane pytania. Z różnym skutkiem. Okazuje się bowiem, że jednoznacznych wyjaśnień nie ma; temat zaginięć osób, choć w ostatnim czasie chętnie podejmowany, nie jest łatwy. Każdy przypadek ma indywidualne źródła, powiązane z czynnikami społecznymi, rodzinnymi, zdrowotnymi bądź kryminalnymi; często to splot nieszczęśliwych zdarzeń, stojących u podstaw tragedii. Nie pomaga szablonowe podejście do problemu, nie pomaga niewydolność służb, nie pomaga również prawo skonstruowane tak, aby – pozornie ułatwić rozwiązywanie spraw zniknięć, w rzeczywistości zaś - nie na tyle elastyczne, by móc dostosować je odpowiednio do incydentu. W ,,Zawieszonych. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają’’ autor relacjonując prawdziwe historie, odnosi się do im pokrewnych motywów. Przedstawione opowieści nie są więc jedynym elementem składowym publikacji – stanowią raczej jej podwaliny oraz pretekst do kompleksowego opracowania wybranych zagadnień; zagadnień, które – być może – nie dla każdego odbiorcy będą oczywiste. Zakulisowa praca policji, działania zespołów ratowniczych, akcje organizacji pomocowych, wszelkiego rodzaju inicjatyw prowadzonych przez wolontariuszy, odgrywają tutaj niebagatelną rolę i zostały zasadniczo omówione. Należyte pogrupowanie, przejrzyste rozdziały, uporządkowana chronologia i podstawowa charakterologia wyszczególnionych aspektów, ułatwiają lekturę, niosąc za sobą współczynnik edukacyjny. Pierwsza część ,,Zawieszonych’’, choć emocjonalna, głęboko poruszająca, prezentuje realny obraz zmagań nie tylko z nagłą utratą bliskiej osoby, ale także z samym systemem i jego wadliwymi częściami.    

IG: @zaczytana_archiwistka W życiu każdego z nas istnieje coś, co zdaje się niemożliwe – niewyobrażalna próżnia, która pochłania naszych bliskich, pozostawiając nas w nieustannej niepewności i bólu. "Zawieszeni" Szymona J. Wróbla to książka, która prowadzi nas przez labirynt tajemnic zaginięć, odkrywając przed czytelnikiem nie tylko dramatyczne losy rodzin, ale także skomplikowane mechanizmy poszukiwań i determinację ludzi zaangażowanych w odnalezienie zaginionych. To opowieść o nadziei i desperacji, miłości i determinacji, która porusza najgłębsze struny ludzkiego serca. "Zawieszeni" to poruszająca podróż w świat tajemnic zaginięć, która nie pozostawi czytelnika obojętnym. Szymon J. Wróbel ukazuje nam losy osób, które wydawałoby się, że po prostu zniknęły ze świata, pozostawiając za sobą rodzinę i bliskich w nieustannej tęsknocie i niewiedzy. Książka rozpoczyna się od opowieści o zwykłych, codziennych sytuacjach, które przeradzają się w koszmar, kiedy ktoś bliski nagle znika bez śladu. Ania wraca ze szkolnej zabawy, Bruno wyjeżdża na wymarzone wakacje, Joanna wyrusza w góry, a Paweł chce spotkać się z rodziną – jednak żadne z nich nie dociera do domu. To tylko część licznych historii, które są opowiedziane w tej książce. Szymon J. Wróbel nie tylko przedstawia dramatyczne historie rodzin osób zaginionych, ale również pozwala nam poznać ludzi zaangażowanych w poszukiwania. Znajdziemy tu rozmowy z wybitnym profilerem, ekspertem w dziedzinie poligrafii oraz członkami grup poszukiwawczo-ratowniczych i jednostki Archiwum X. Dzięki nim czytelnik zagłębia się w metodologie poszukiwań i próby zrozumienia zjawiska zaginięć. Niezwykle ważnym elementem tej książki jest również fakt, że część dochodu ze sprzedaży zostanie przekazana na rzecz Fundacji Itaka, której misją jest wsparcie rodzin osób zaginionych oraz prowadzenie działań poszukiwawczych. "Zawieszeni" to lektura, która powinna trafić do rąk każdego z nas, zwłaszcza tych, którzy są przekonani, że zjawisko zaginięć ich nie dotyczy. To przede wszystkim książka o ludziach - o ich nadziejach, desperacji, tęsknocie i determinacji. To także opowieść o miłości, która nie gaśnie nawet w obliczu największej niewiadomej. Zdjęcia zaginionych, które znajdują się w książce, dodają jej autentyczności i jeszcze bardziej poruszają czytelnika. "Zawieszeni" to lektura, która zmusza nas do refleksji nad nietrwałością życia i siłą więzi rodzinnych. To także swoiste upomnienie, abyśmy nie zamykali oczu na dramaty innych, gdyż każdemu z nas może przydarzyć się podobny los. Czy książkę polecam? "Zawieszeni" to nie tylko książka – to przypomnienie, że każdego z nas może spotkać podobny los. To wezwanie do empatii i solidarności wobec tych, którzy zmagają się z niewyobrażalnym bólem i niepewnością. Dlatego też, sięgając po tę lekturę, nie tylko otwieramy się na historie innych, ale także uczymy się doceniać każdą chwilę spędzoną z naszymi bliskimi. Bo nigdy nie wiadomo, kiedy staniemy się jednym z bohaterów tej książki, czekając na znak, który przywróci nam spokój i nadzieję.

Problem zaginięć ludzi w Polsce to liczba ponad 10 tysięcy osób rocznie. I choć każdy przypadek jest inny zawsze mierzy się z niewyobrażalnym strachem i mnóstwem pytań, na które najczęściej nie ma odpowiedzi. Poszukiwania trwają godzinami, dniami, często latami, w niektórych przypadkach nadzieja na odnalezienie człowieka czy to żywego czy martwego nie gaśnie nigdy. W mojej rodzinie również zdarzyła się taka sytuacja. Domniemam, że sytuacja bliskiej mi osoby została objęta poziomem poszukiwań w stopniu najwyższym, ponieważ wszyscy działali ekspresowo. Na szczęście wszystko skończyło się szczęśliwie. Bardzo ważne w takich sytuacjach jest doprecyzować informacje, które się przekazuje służbą bezpieczeństwa o danej osobie. Poziomów poszukiwań jest 3 i wiele od nas zależy jak zostaną określone przez osobę, która przyjmuje zgłoszenie. Nigdy wcześniej o tym nie wiedziałam, dlatego tym bardziej chciałam przeczytać tę książkę. Autor w swoim wywiadzie z rodzinami osób poszukiwanych relacjonuje nam czytelnikom cały proces postępowania, na końcu zdając relacje z rezultatów tych poszukiwań. Książka dzieli się na 2 części i każda z nich jest niezwykle interesująca i bardzo potrzebna. W drugiej części zostaniemy mądrzejsi o wiedzę jak dokładnie wyglądają działania służb bezpieczeństwa, służb ratowniczych, poszukiwawczych oraz specjalnych grup, które tworzą ludzie zajmujący się tego typu sprawami, ale też często zwykli ludzie. Uwierzcie mi tę książkę musi przeczytać każdy z was. Naprawdę nigdy nie wiadomo, w jakiej sytuacji zostaniemy postawieni my lub nasi bliscy, znajomi. Giną dzieci, nastolatkowie, dorośli, osoby starsze. Dochodzi do porwań, uprowadzeń, ucieczek czy po prostu ktoś wychodzi z domu i nie jest w stanie do niego wrócić z różnych powodów. Fundacja ITAKA Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych to jedna z największych i najbardziej znanych fundacji, które prężnie działa. Dzięki autorowi i wielu ludziom, którzy pracowali przy powstaniu tej książki należą się ukłony. Wiedzę warto poszerzać, nawet, jeśli wydaje się, że dzisiaj do niczego nam się nie przyda. W książce znajdziecie również mnóstwo wskazówek, które udzieliła Fundacja ITAKA w przypadku zaginięcia bliskiej osoby. To książka, po której zostaje wiele refleksji w głowie. Na myśl przychodzi mi cytat z utworu Czesława Niemena „Dziwny jest ten świat”, który pozwolę sobie zacytować: „Lecz ludzi dobrej woli jest więcej I mocno wierzę w to Że ten świat Nie zginie nigdy dzięki nim Nie! Nie! Nie! Nie!” Bardzo polecam, to obowiązkowa pozycja dla każdego.