Necrovet. Metody leczenia drakonidów (okładka  miękka, wyd. 11.2023)

Z żalem stwierdzam, że książka słabo napisana, niedopracowana. Zwracam.

Rewaelacja°!!!

Jakie magiczne zwierzę chcielibyście spotkać? U mnie od zawsze pierwsze na liście były smoki. Na szczęście moje zamiłowanie do tych wielkich gadów podziela też Florka. To co wydarzyło się w tym tomie "Necroveta" dla każdej z nas było czymś niesamowitym! Do lecznicy prowadzonej przez Izabelę wkrótce ma przyjść nowy technik weterynarii. Jakież jest zdumienie Bastiana i dziewczyny, gdy w progu pojawia się Zuza. Pracując wcześniej w konkurencyjnym gabinecie nie dała się poznać od zbyt dobrej strony. Starając pozbyć się uprzedzeń Florka zakasuje rękawy i bierze się do pracy. A ma co robić. Pracując na trzy zmiany technicy muszą sprawnie wykonywać swoją pracę. Zwierzęta, czy to magiczne czy nie, zasługują na profesjonalną i czułą opiekę. Gdy w okolicy zaczynają pojawiać się plotki o widzianych gdzie niegdzie drakonidach serce dziewczyny zaczyna bić szybciej. Spotkania z Rubinem, Jagódką i Mambą to nic przy pełnowymiarowym okazie. W całym tym rozgardiaszu młoda techniczka znajduje też nieco czasu dla siebie i niejeden wieczór spędza przed konsolą. Zaczyna podążać za uczuciami i spotyka się z Bastianem w bardzo miłych okolicznościach, co nie umyka spostrzegawczej Zuzie. Pojawienie się chorego neurologicznie drakonida wielkości sporego słonia dla wszystkich będzie zaskoczeniem. "Necrovet" to książka bardzo przyjemna. Ciepła historia i sympatyczne postacie sprawiają, że czyta się ją nad wyraz szybko. Miło bawiłam się czytając; odpoczęłam przy niej bardziej niż z początku zakładałam. Mam nadzieję, że Autorka nie każe zbyt długo czekać na kolejny tom!

Moim zdaniem ta kontynuacja Necrovet jest nudniejsze od poprzedniej i mimo iż czekałam na rozwinięcie związku Florki i Bastiana, lekko się zawiodłam

Jest w porządku łatwo się czyta trochę mnie nie porwała akcja i postaci ale fabuła jest ciekawa.

Otula serduszko, jak część pierwsza

Polecam!!! Świetna książka

Dobre, naprawdę dobre

Swietna

„Necrovet. Metody leczenia drakonidów” to moje kolejne, chyba nawet bardziej udane spotkanie z Florką Kuną – młodą techniczką weterynaryjną, która licząc na trochę spokoju wyjechała pracować w małej miejscowości, która, jak się okazało, ostoją spokoju nie była. Po przygodach z udziałem przeróżnych magicznych stworzeń, w tym wolpertingera Ryśka, psów otrutych wróżkowym pyłkiem, mantykory, jednorożca i innych magicznych podopiecznych przychodni w Zrębkach Florka Kuna zaczyna czuć się w swojej nowej pracy nieco pewniej. Kobieta razem ze współpracownikiem faunem Bastianem i nieumarłą szefową, doktor Izabelą Pokot muszą stawić czoła kolejnym nietypowym wyzwaniom. Drugi tom cyklu to jeszcze bardziej fascynująca i intrygująca przygoda, bowiem skupia się na leczeniu drakonidów. Dość tajemnicza jest to nazwa, sami przyznacie, która zresztą występuje już w tytule. A chodzi o smoki, czyli motyw magicznych stworzeń, który w książkach z takimi istotami lubię najbardziej. Autorka znowu zaskakuje czytelników nietypowym połączeniem lecznicy dla magicznych stworzeń i codziennej, dość typowej pracy weterynaryjnej, tworząc unikalny świat urban fantasy. Pisałam to w recenzji pierwszego tomu, napiszę również tutaj, fakt, że autorka jest z zawodu technikiem weterynarii wiele tej powieści daje. Zdecydowanie wie, o czym pisze, jeśli chodzi o wiedzę z zakresu weterynarii. I to mimo dość niestandardowych obowiązków głównej bohaterki oraz połączenia klasycznej weterynarii z magiczną i dodatkiem nekromancji. Dzięki zawodowej wiedzy, problemy, z jakimi muszą mierzyć się książkowi podopieczni przychodni wypadają realistycznie. Opowieść jest wypełniona magią po brzegi, ale oprócz magii pełna jest humoru, łez, a także ciekawych zagadek związanych z opieką nad magicznymi stworzeniami. Autorka umiejętnie buduje atmosferę, przenosząc czytelnika do magicznego świata, gdzie codzienna praca w klinice staje się wyzwaniem, a każde spotkanie z nietypowymi pacjentami przynosi nowe przygody. Jednym z mocnych punktów powieści jest realizm postaci głównej, Florki, która staje się coraz bardziej wyrazista i złożona. Florka się zmienia. Nie jest już tą samą dziewczyną, która pojawiła się w Zrębkach. W tym tomie nie irytuje tak bardzo jak w pierwszej części. Ta początkowo nieporadna, wiecznie wątpiąca w siebie kobieta nabiera pewności siebie nie tylko w relacjach ze swoimi zwierzęcymi podopiecznymi, ale też ze współpracownikami. Relacje między bohaterami, zwłaszcza między Florką a Bastianem, są naturalne i przyjacielskie, co dodaje tej opowieści głębi i wiarygodności. Po raz kolejny bawiłam się wyśmienicie. Powieść wciągnęła mnie błyskawicznie w swój świat i pochłonęłam ją w mig. Dobrze się ją czyta, jest takim antidotum na gorszy dzień. Zdecydowanie poprawia nastrój. Książka skupia się na magicznych zwierzętach (kocham za smoki!), nekromancji i trudnościach związanych z pracą weterynaryjną w świecie pełnym magii. Do tego jest przepięknie wydana. To świetna opowieść, którą serdecznie Wam polecam!