Najlepiej spożyć przed… (okładka  miękka, wyd. 11.2021)

Bez jedzenia ANI RUSZ. Musimy jeść, by żyć - to oczywiste, każdy z nas je codziennie, zwyczajowo trzy posiłki. W dobie mód na żarcie, wymyślnych super diet... cóż, można się pogubić. Żywność jest przetwarzana na coraz to nowe sposoby, bardziej nowoczesne, efektowne, atrakcyjne - lecz czy my wiemy, co jemy? Nicola Temple w swojej książce skupia się na przemyśle "jedzeniowym", zwłaszcza na technikach przetwarzania żywności. We wstępie wspomina swoje dzieciństwo, które zawsze było pełne dobrego, świeżego jedzenia, ponieważ mieszkała na farmie i warzywa, mięso, pieczywo zawsze było najlepszej jakości, ze znanego źródła, bez konserwantów. Bardzo podoba mi się to osobiste doświadczenie autorki i jej zdrowy rozsądek, bo ona naprawdę obala w tej publikacji wiele mitów. Ludzie są skłonni uwierzyć w każdą głupotę, przykładów nie trzeba szukać daleko, bo chociażby dezorientacja w sprawie takiej jak nasza aktualna pandemia - jest ogromna. W internecie często powielane są niesprawdzone informacje i brane są za pewnik (z jakiego powodu? kto to wie...). Jeśli chodzi o jedzenie okazuje się, że sprawa ma się podobnie. Nośne hasła łatwo wpadają w nasz obszar "wiary w duchy". I mnie ta racjonalność w NAJLEPIEJ SPOŻYĆ PRZED... uderzyła przyjemnym, świeżym powiewem mądrości życiowej. Autorka podaje garść naukowych, fachowych informacji, ale robi to bardzo inteligentnie i wplata w tekst mnóstwo przydatnych anegdot. Nigdy już nie zapomnę jednej z wersji "odkrycia" sera - fujjjjj, ale w sumie... życie. Wrażenie robi też ewolucja naszej żuchwy - a to wszystko przez dążenie do mniejszego wysiłku. Bardzo ciekawy jest rozdział o pieczywie, które uwielbiam i to uwielbienie dzielę z Nicolą Temple. Biolożka jest wszystkożerna (podobnie jak ja) i zachowała w swej pracy ZDROWY ROZSĄDEK, a to, mogę spokojnie napisać, że jest w książkach o jedzeniu rzadkością. Zazwyczaj takie publikacje pełne są jakichś ideologii, które daleko odchodzą od sedna problemu. Uważam, że warto sięgnąć po tę książkę, ponieważ o jedzeniu warto wiedzieć więcej. Np., że krojąc pewne warzywa wytrąca się z nich sporą dawkę witaminy C. Takie i inne niezwykle ciekawe i pomocne informacje znajdziecie w NAJLEPIEJ SPOŻYĆ PRZED... Ja jestem bardzo zadowolona. Zapamiętajmy także, że w dzisiejszych czasach ludzie są tacy INSTA, że na przygotowanie jedzenia poświęcają z biedą 20 min, a na telewizję i 5 godzin, to za mało. Myślę, że takim stylem daleko nie zajdziemy. Ograniczmy także cukier! Naprawdę nie mogę patrzeć na rodziców, którzy przekupują dzieci słodyczami i kupują i napoje słodzone w ilościach, od których mi robi się niedobrze. Cukrzyca to nie przelewki i jest to już choroba cywilizacyjna. Autorka poświęca cały rozdział białej słodyczy - cukier... ach ten cukier. Na koniec wspomnę o świetnej okładce projektu Marty Jaszczuk, która wykorzystała reklamę Northwestern Yeast "Ladies' Home Jurnal" z 1923 roku. Wyszukałam oryginalną okładkę i w porównaniu z polski wydaniem, jest delikatnie mówiąc mało atrakcyjna. Brawo UJ! jedzmy z głową 7/10 seria #nauka Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego bo.wiem

Nicola Temple to biolożka, działająca na rzecz ochrony natury oraz autorka książek popularnonaukowych. Po przepracowaniu dziesięciu lat w zawodzie biologa konserwatorskiego zajęła się wyłącznie pisarstwem. Jak na razie jest autorką trzech książek, w tym pozycji pt.: „Najlepiej spożyć przed…”. „Najlepiej spożyć przed… Czyli o tym, co masz na talerzu” to książka popularnonaukowa, która ma sprawić, że będziemy racjonalnymi konsumentami, a ocena żywności przetworzonej nie będzie stanowiła dla nas problemu. Nicola podchodzi w racjonalny sposób do opisania nam, co zawierają gotowe posiłki, jak można opóźnić psucie się warzyw i owoców, a także jakie zastosowanie w przetwórstwie jedzenia ma nanotechnologia. Możemy również dowiedzieć się, jak na ewolucję pokarmów wpłynęły interesy koncernów, innowacje, marnotrawstwo czy wojna. Styl pisania autorki jest sam w sobie lekki i przyjemny do czytania, a język i niektóre słowa użyte w tekście, pomimo tego, że nie używamy ich w codziennym życiu, są w większości zrozumiałe. Uważam, że tematy poruszone w tej książce są ciekawe oraz dobrze opisane, a czytanie nie wymagało skupienia i działało bardzo odprężająco. Polecam „Najlepiej spożyć przed…” tym którzy nie są nadmiernymi fanami powieści z fabułą, a lubią czerpać wiedzę z książek. E.H. źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl