Klątwa Białego Rycerza. Batman (okładka  twarda)

Świetna fabuła, która jest solidną kontynuacją Batman: Biały Rycerz. Choć nie jest tak mocna jak jej poprzedniczka, Sean Murphy wykonuje fenomenalną pracę artystyczną i trzyma czytelników w napięciu. Ponieważ jest to niekanoniczna historia, Murphy może robić różne zabawne rzeczy, a nawet zabijać kilka znanych postaci. Nie spodziewajcie się zwykłej historii o Batmanie, ponieważ w tym uniwersum nigdy nie chodziło o podążaniu za normalnymi tropami.

Sean Murphy jak zwykle genialny. A historia Von Freeze' a fenomenalna.

Obdarowany w pełni zadowolony :)

Mega

Ok.

POPKULTUROWY KOCIOŁEK >> Komiksowe uniwersum zamaskowanego obrońcy Gotham pełne jest wartych uwagi perełek. Do tego grona z całą stanowczością można zaliczyć serię autorstwa Seana Murphyego, która potrafi zauroczyć niejednego czytelnika. Nie można więc przejść obojętnie obok tytułu Batman: Klątwa Białego Rycerza, który niedawno pojawił się na naszym rynku nakładem wydawnictwa Egmont. Na samym wstępie należy poruszyć jedną, ale bardzo istotną kwestię. Album Batman: Klątwa Białego Rycerza nie jest tytułem, po który może sięgnąć każdy i cieszyć się zawartą w nim historią. Mamy tutaj bowiem do czynienia z bezpośrednią kontynuacją fabuły komiksu „Batman. Biały Rycerz”. Jeśli więc ktoś nie miał okazji czytać pierwszej części i nie zna dość dobrze poruszonych w niej wątków, to zdecydowanie powinien nadrobić zaległości, zanim zdecyduje się poświęcić czas na lekturę tego dzieła. Pewne odświeżenie faktów jest nawet polecane osobą, które w dość odległej przeszłości miały okazję obcować z Białym Rycerzem, tak aby dość zagmatwana opowieść i mocno złożona narracja były dla nich w pełni zrozumiałe. Powyższy wstęp jasno daje do zrozumienia, że album nie zalicza się do grona komiksów „prostych” i nastawionych głównie na zapewnienie czytelnikowi niezbyt wymagającej rozrywki. Sean Murphy od samego początku tworzy bowiem opowieść dedykowaną przede wszystkim starszemu czytelnikowi, który chce poznać mroczne oblicze Batmana i otaczającego go świata. Fabularnie album prezentuje się co najmniej bardzo dobrze, sporo miejsca poświęcając na liczne retrospekcje przeszłości, w której to poznajemy zupełnie inne oblicze rodziny Wayne’ów. Grzechy przodków mocno rzutują na teraźniejszości i kształtują oblicze obrońcy Gotham, którego działania już dawno przestały legitymizować sprawiedliwość. Porzucenie stroju Batmana nie jest jednak dla Bruce’a takie łatwe, szczególnie że spora część „elit” miasta dobrze zarabiała na jego działaniach. Kolejne strony albumu wypełnione są więc najróżniejszego rodzaju dramatami, które dotykają dosłownie wszystkich. Ogromne znaczenie dla całego scenariusza mają tutaj dość rozbudowane dialogi, więc „tekst” znaczy tu znacznie więcej niż sam rysunek. Obok tego wszystkiego autor pozwala sobie poruszyć kwestie rozwarstwienia społecznego, starając się nadać tytułowi jeszcze większej głębi. Przez większość stron takie prowadzenie historii sprawdza się doskonale. Jest tutaj jednak kilka fragmentów, kiedy moim zdaniem autor trochę na siłę stara się nadać tytułowi socjologicznego sznytu, co jest zupełnie niepotrzebne. Mocno nietuzinkowa fabuła odróżniająca się od przyjętego mainstreamu oznaczać musi również dość „intrygującą” oprawę graficzną. Sposób w jaki Hollingsworth i Murphy przedstawiają tutaj brutalną siłę, przemoc i mroki miasta potrafi zachwycić. Zdecydowanie najlepiej prezentuje się tutaj iście filmowa dynamika scen akcji, które potrafią zaimponować dość szerokiej grupie odbiorców. Przysłowiową łyżeczką dziegciu mogą tutaj jednak być dość specyficzne projekty postaci. Chodzi tutaj głównie o wygląd ich twarzy i „dość dziwaczne spiczaste nosy”. W kilku miejscach wygląda to dość dziwnie i koliduje ze świetnie przygotowanymi tłami. Batman: Klątwa Białego Rycerza to świetna kontynuacja świetnej serii, która potrafi zapewnić sporo wartościowej rozrywki. Nic więcej na ten temat nie ma potrzeby pisać. Jeśli ktoś jeszcze nie miał okazji obcowania z tą miniserią, to czym prędzej powinien nadrobić zaległości.

Batman - albo jak kto woli Człowiek Nietoperz - po raz pierwszy pojawił się na łamach komiksu w 1939 roku. Postać ta została stworzona przez Boba Kane’a i Billa Fingera, a autorzy wzorowali się na takich postaciach jak Zorro, czy nawet Sherlock Holmes. Po traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa, Bruce Wayne, w przebraniu rozprawia się ze złoczyńcami w swoim rodzinnym mieście jakim jest Gotham City. Nie ma żadnych supermocy: jego bronią są intelekt, sprawność fizyczna i niezwykłe gadżety, którymi są nafaszerowane jego pojazdy na przykład. Jako jeden z najbogatszych ludzi, może sobie na to pozwolić. Niedawno przeczytałem jedną z ciekawszych historii o tym bohaterze „Batman. Klątwa Białego Rycerza”. O komiksie możemy przeczytać, że: Altruistyczną osobowość Jacka Napiera ponownie zdominował przebudzony Książę Zbrodni, dlatego Joker jest gotów przenieść konflikt na wyższy poziom – a jego armia właśnie zyskała nowego żołnierza. Azrael, z płonącym mieczem w dłoni, dźwigający brzemię setek lat historii, jest najmroczniejszym rycerzem, jakiego widziało Gotham. Wrogowie Batmana padają od jego ostrza jeden po drugim – krok po kroku nowy krzyżowiec urzeczywistnia w Gotham własną wizję nieba na Ziemi. Tego przeciwnika może powstrzymać jedynie Batman i jego sojusznicy, którzy nie zawsze ufają swojemu mistrzowi. Kiedy Joker i Azrael ujawnią nieznane fakty z historii rodziny Wayne’ów, Gotham City może stracić całą wiarę, jaką pokładało w Mrocznym Rycerzu. Krótkim podsumowaniem. I ta opowieść o Człowieku Nietoperzu czytała mi się całkiem dobrze. Jest ciekawie, nietypowo, nawet jak na komiks, krew leje się często, mamy tutaj mnóstwo scen walki, świetnie przedstawione mroki miasta, odwieczna walka zła ze złem i nieśmiałe podskoki dobra. Dla mnie rewelacja, ale musicie przyjąć do wiadomości, że ekspertem w tym temacie chyba nie jestem. Ale i tak polecam, bo warto.

Po zniknięciu Jacka Napiera (w większości) Joker powraca, aby siać spustoszenie w Gotham City, ujawniając przełomową prawdę o Batmanie. Swoimi rękami nie chce jednak tego zrobić, będzie używał Jean-Paula Valley jako swojego anioła zemsty! Choć zwykle widujemy Batmana w kontrze z Jokerem, tym razem nasz arcyzłoczyńca przede wszystkim pociąga za sznurki. Mało w komiksie Jokera, jeszcze mniej Napiera. A szkoda, bo zawsze złoczyńca tworzy geniusz bohatera. Samo przebudzanie się Napiera bywało odrobinkę chwytliwym trikiem, jednak nie udało się mnie jako czytelnika na dłużej zainteresować. To samo jeśli chodzi o pojawiającą się Harley. Nie taką Harley kocham. Kocham nieobliczalną kobietę, która dla miłości zdolna jest strzaskać czyjąś czaszkę baseballem najeżonym gwoździami. Kocham jej śmiech i szaleństwo, a nie mamuśkowatość, którą znajdziemy w tym albumie. I kocham jej zdecydowanie co do obiektu uczuć. Więcej na: https://www.monime.pl/batman-klatwa-bialego-rycerza/

Jestem niesamowicie zaskoczona tym komiksem. Akcja która niepozwoliła się oderwać nawet na moment. Przeczytane jednym tchem. Polecam z całego serca.