In Utero 20th (Anniversary Edition) (CD)

Pomysł na In Utero był taki, żeby ponownie przywalić z całej siły w uszy odbiorców. Stąd kilka numerów wyciętych bezlitośnie ostro: Tourette’s, Radio Friendly Unit Shifter, Scentless Apprentice. Ale mimo to album jest równie zaraźliwie melodyjny jak Nevermind, chociaż grupa ani na chwilę nie przestaje być wiarygodna. Dźwięk wyprodukowano (zrobił to Steve Albini) luźniej jakby i surowiej niż poprzednio. W efekcie Nirvana momentami jeszcze bardziej zbliżyła się do garażowego punk rocka.

Naturalnie nie ma tu rzeczy zupełnie nowych w stosunku do tego, co grupa proponowała wcześniej. Tylko że kilka kawałków powala na ziemię i to się tu najbardziej liczy. Perłą, która od razu wybija się na tle innych, jest Pennyroyal Tea. Zaczyna się jak ballada, tylko z głosem i gitarą, by kilka sekund później zadziwić kapitalnym refrenem, zmasowanym gitarowym atakiem i wokalnymi nakładkami, które wynoszą utwór na sam szczyt. Albo taki Very Ape: akordy dopasowane po mistrzowsku, a zagrane jest to z takim zacięciem, że głowa mała. Heart-Shaped Box stał się nawet sporym przebojem, choć przecież o żadnym kompromisie nie ma mowy.

Jest tu również trochę rzeczy spokojniejszych. Chodzi mi o smutną pieśń Dumb i w mniejszym stopniu kończącą In Utero spowiedź All Apologies (w obu pojawia się wiolonczela). Bardziej refleksyjne niż na Nevermind są natomiast teksty. Podczas gdy na tamtej płycie Cobain przemawiał głosem całego pokolenia, na In Utero porusza głównie tematy osobiste, rozprawia się z rzeczywistością widzianą z jego własnej perspektywy.

Odbiór In Utero był wieloraki. Krytycy potrafili zarzucać grupie brak świeżych pomysłów i kopiowanie Nevermind. Fani jednak w większości zachwycili się płytą, uznając ją za wystarczające świadectwo wspaniałej formy Nirvany. I raczej tym drugim, choćby ze względu na samą moc bijącą z albumu, należałoby przyznać rację.

Kupowałam płytę przez stronę internetową, bo nie mogłam znalezć stacjonarnie. Nie byłam przekonana co do zamawiania, bo nie lubię czekać ale płyta przyszła bardzo szybko, nie było problemów.
Polecam ten album mega, szczególnie kawałek Radio Friendly Unit Shifter.
Tej płyty trzeba po prostu posłuchać, klasyk, co tu dużo pisać, jest genialna, nie mogę przestać słuchać.
Dla osób lubiących rocka, ta płyta musi znalezc się w ich kolekcji płyt.
Jest to klasyk lat 90. Większość kawałków powala na ziemię, ale znajdują się tutaj i te mocne i spokojniejsze
Krążek jak najbardziej wart polecenia

"Must have" dla każdego fana. Sporo mniej znanych utworów, które nie były za często grane np w radio. Pozycja obowiązkowa. Polecam ;)))

obecny poczynania gitarzysty Nirvany nie interesują mnie jak był perkusistą było okej Basista nie wiem do końca co robi ale pewnie gdzieś gra Szkoda że frontman tak szybko skończył Że nikt mu nie podał ręki że Zabawki które nas otaczają szybkie samochody dobre jedzenie ubrania pieniądze które pozwalają otworzyć każde drzwi nie mówię tu o wyjściu do doktora ale o pójściu do kina do klubu do bycia kimś kim się człowiek nie urodził powodują że dzieje się to co stało się z kurtem cobainem nie dają szczęścia mówię to jako zwykły człowiek nie katolik po prostu mając wszystko tak naprawdę nie ma się nic Słuchaj my Nirvany i wyciągniemy wnioski że nadmierne posiadanie różnych rzeczy doprowadza do tego że dochodzimy do wniosku że życie nie ma sensu i to jest smutne

Ostatnio udało mi się kupić płytę kultowego zespołu wykonująca muzuke rock grunge- Nirvana. Płyta ma tytuł "In Utero". Pisoenki na płycie sa rytmiczne i oddaja styl tej myzyki bardzo dobrze, pomysl ułożenia piosenek jest trafny. Spośród wszystkich utworów wrażenie wywarl na mnie utwór "rape me", który najbardziej urzeka muzyka i ogólnym wykonaniem. Polecam płyte fanom takiej muzyki oraz uważam, ze kazdy kto lubi twórczość Nirvany powinnen mieć tą płytę.

... niestety nie przebije Bleach czy Nevermind. Jest tu sporo ciekawych kawałków jak "Rape Me", "Heart-Shaped Box", "Dumb" . Rozłożył na łopatki mnie kawałek "Tourette's". Za to całkiem ciekawa sprawa z "Hidden Trackiem" chyba około 13-14 minuty w ostatnim utworze. Oczywiście płyta jest bardzo dobra to jednak przegrywa z dwoma swoimi poprzedniczkami. Choć mogę z czystym sumieniem polecić ją każdemu, nie tylko fanowi Nirvany.

klasyka lat 90 ze stylu grunge. choć miałam 2 latka gdy Kurt popełnił samobójstwo dziś jego muzyka jest przeze mnie słuchana i uwielbiana. Pare lat temu tylko słyszałam nazwe i znałam jeden utwór. dziś cała twórczość jest wielbiona. Nie tylko Kurta ale i Dave'a Grohl'a (Foo Fighters)

Płyta zawiera 12 utworów. 1.Serve The Servants 2.Scentless Apprentice 3.Heart-Shaped Box 4.Rape Me 5.Frances Farmer Will Have Her Revenge On Seattle 6.Dumb 7.Very Ape 8.Milk It 9.Pennyroyal Tea 10.Radio Friendly Unit Shifter 11.Tourette's 12.All Apologies

Ta płyta jest trzecią i niestety ostatnią jaką nagrał zespół Nirvana - jak dla mnie jest ona najlepsza. Szczerze polceam nie tylko dla fanów zespołu, których i tak pewnie nie trzeba namawiać !

Nirwana ta płytę trzeba mieć!!!!jest genialna,kazdy kawałek jest wspaniały!!!uwielbiam ją słuchać podczas jazdy autem!!!polecam!!! musisz ją mieć człowieku!!!!