Chainsaw Man. Tom 2 (okładka  miękka, wyd. 12.2020)

szybko się czyta ale fajne

Genialna seria

Supcio

Dobre

Spk

Pog

CZŁOWIEK –PIŁA I CYCKI „Chainsawman” to seria, która wyglądała i z opisu brzmiała tak bzdurnie i kiczowato, jak najlepsze tanie horrory, które może i śmieszą, ale zapadają w pamięć na lata i stanowią naprawdę znakomitą rozrywkę. Sporo więc sobie po nim obiecywałem i… dostałem dokładnie to, czego chciałem. A nawet więcej. I drugi tom zapewnił mi równie znakomitą rozrywkę i tylko szkoda, że na kolejną część trzeba będzie poczekać. Denji doświadczył w życiu niejednych trudności i stoczył wiele walk, ale nic nie może równać się z tym, co czeka go teraz. Starcie z nietoperzowym demonem rzuca go w wir wydarzeń, na które nie jest gotowy. Ale czego nie robi się dla marzeń. A dokładniej dla pomacania cycków. Ale czy naprawdę to, czeka na niego, kiedy wygra? A to przecież wcale nie koniec, bo wzmianki o demonie borni palnej nie napawają optymizmem, a na tym przecież nie może się skończyć… Przy okazji omawiania pierwszego tomu nie chciałem Wam zbyt wiele zdradzać, teraz więc pozwolę sobie na nieco bardziej konkretną opinię na temat „Chainsawmana”. Fabuła tej serii jest absurdalna i kiczowata. W realiach niemalże cyberpunkowego świata, gdzie jednak nie technika, a groza stała się codziennością, główny bohater żyjący w biedzie i brudzie, przeżył tylko dzięki połączeniu z demonem, który zmienia go w ludzką piłę mechaniczną. Na tym polu seria przypomina anime „Parasite”, na szczęście jednak podobieństwa te nie rzucają się jakoś w oczy. Są tu też pewne nieprzekonujące elementy (choćby to, że rodzice bohatera go nie cierpieli, ale ocalili mu życie zapewniając przeszczep, a potem zostawili z długami tym spowodowanymi), niemniej zabawa jest przednia. Dlaczego? Manga to połączenie pełnej słodyczy opowieści o przyjaźni człowieka i bestii, z krwawym horrorem, gdzie krew i flaki latają na prawo i lewo, horrorem paranormalnym, opowieścią sensacyjną, brudną historią obyczajową i humorem. Bohater z jego obsesją zaliczenia seksualnych doświadczeń rozbraja, jego szefowa dolewa tylko oliwy do ognia, podobnie jak współpracownicy, a całość jest pełna dynamicznej akcji i szaleństwa, gdzie spotykają się różne odcienie i estetyki opowieści z dreszczykiem. Na nudę nie ma tu miejsca, a zabawa jest naprawdę porywająca. A mogło być zupełnie inaczej, ale Japończycy po raz kolejny udowodnili, że są mistrzami w tym, co robią i nawet z tak tandetnie brzmiącej fabuły wycisnęli wszystko, co najlepsze. Do tego „Chainsawman” jest świetnie w swej prostocie zilustrowany, ma znakomity klimat i pochłania się dosłownie na raz, w kilkanaście minut. Po wszystkim zostaje poczucie niedosytu, a czytelnik wprost nie może doczekać się kolejnej części. I to najlepsza rekomendacja, jaką mogę wystawić tej serii. Jeśli więc cenicie grozę i shouneny, sięgnijcie i delektujcie się, niczym grindhouse’owym kinem.

POPKULTUROWY KOCIOŁEK >> Seria Chainsaw Man do „normalnych” shounenów na pewno nie należy. Doskonale pokazuje to druga część historii, która przepełniona jest iście szalonymi treścią. Elementy ecchi, „małe macanko”, dialogi z podtekstem, krew lejąca się hektolitrami, widowiskowa akcja, latające na wszystkie strony wnętrzności, absurdalny humor, odjechani bohaterowie i momenty potrafiące wywołać u czytelnika moment prawdziwego obrzydzenia. Jeśli kogoś nie odstrasza taka dziwaczna mieszanka, to zdecydowanie będzie tym tytułem zachwycony. Pojawiają się tutaj momenty, kiedy czytelnik będzie zastanawiał się nad tym, czym tak naprawdę wspomagają się twórcy niektórych serii, że wymyślają takie „rzeczy”. Gdzieś pod tą wierzchnią warstwą absurdów, Tatsuki Fujimoto przemyca elementy scenariusza, w którym drzemie pewien potencjał i łączy on w spójną całość masę pojawiającej się tutaj akcji. W tomiku tym autor nie zapomniał również o poświęceniu kilku momentów na ukazanie złożoności niektórych postaci i ich przeszłości, co jest bezpośrednio połączone z głównym wątkiem mangi. Dzięki temu manga pokazuje, że nie tylko Denji będzie odgrywał tutaj pierwsze skrzypce, ale również inni bohaterowie będę bardzo ważni dla całej historii. Pomimo kilku bardziej „głębszych” elementów fabuły, nadal jest to jednak tytuł stawiający przede wszystkim na akcję, która wypełnia tu większość tomiku. Nic nie zmienia się, jeśli chodzi o oprawę graficzną. Cześć druga to nadal prosty styl, który doskonale potrafi oddać dynamikę wydarzeń i świetnie obrazuje mocne, krwawe i horrorowe treści.

Chainsaw Man to nietypowa i zakręcona mieszanka gatunków, za którą stoi Tatsuki Fujimoto. Jedenastotomowa seria pojawia się w Polsce za sprawą wydawnictwa Waneko. Już na samym początku muszę napisać, że naprawdę polecam tę serię każdemu miłośnikowi nietuzinkowych historii, zakręconych postaci i dziwactwa na wyższym poziomie. Tutaj co stronę czeka nas niespodzianka. Chainsaw Man to nietuzinkowa seria. Pierwsze trzy tomy mangi pokazują, że Tatsuki Fujimoto świetnie bawi się konwencją gatunku i dostarcza coś naprawdę ciekawego i wciągającego. Nietypowe postacie, interesujący świat, masa gore, absurdalne sytuacje i emocjonujące momenty. Mamy tutaj praktycznie wszystko. Znalazło się miejsce nawet dla słodkiego demona, który sprawdza się idealnie jako pluszak. Jestem naprawdę ciekawy, co będzie się działo dalej i czy bohaterowi uda się osiągnąć swój bardzo przyziemny cel?

Drugi tom jest jeszcze lepszy niż pierwszy A jako ciekawostkę mogę dodać że manga chaisaw men będziemy mogli zobaczyć ją na ekranie w 2021 roku jako anime !!!!