Batman Death Metal. Tom 3 (okładka  twarda, wyd. 03.2022)

Tom trzeci poświęcony jest w większości głównym wydarzeniom i pokazuje je z perspektywy postaci, których losów wcześniej nie śedzilismy albo było ich niewiele. Sporo wydarzeń napisanych w poprzednich zeszytach tutaj się schodzi, nabiera nowego sensu i przygotowywuje już powoli do finału. Poza tym komiks trzyma poziom i jest w pewnym momencie dużo Lobo- więc to kolejny plus, czuć natomiast już lekkie zmęczenie materiału. Na dodatkową pochwale zasługuje okładka i lśniący znak z czaszki Robin, który prezentuje się świetnie.

Super.polecam!

Słaby komiks

Cudo

WALKA TRWA Wielki event „Death Metal” trwa i zbliża się coraz bardziej do finału. Widać to już nawet w samej akcji, która w tym tomie zagęszcza się jeszcze bardziej. I staje się jeszcze bardziej szalona, co jednych kupi, innych pewnie odrzuci. Faktem jest jednak, że jeśli podobały się Wam poprzednie tomy, teraz też nie będziecie zawiedzeni. Walka trwa. Batman, Superman i Wonder Woman mają teraz za sojusznika Pierwszego Superboya, jednak nawet to może nie wystarczyć. Batmana, Który się Śmieje stał się iście boskim bytem i najwyraźniej nic nie może go powstrzymać. Gdzie w tym wszystkim miejsce na kolejną misję Ligi i Nightwinga? I co z Lobo? Ten tom, jak i poprzednie, to od początku do końca jedna wielka akcja, coraz bardziej przybliżająca nas do finału. Finału, jakiego i tak się spodziewamy, taki już urok podobnych opowieści, niemniej ciekawi jesteśmy co jeszcze się wydarzy, a przy okazji, a może przede wszystkim, jak do owego finału twórcy doprowadzą. I to, łącznie z rozmachem, a rozmach jest tu iście epicki, popycha do przodu całą opowieść, a nas razem z nią. Jak poprzednio, tak i teraz zdecydowana większość tomu to opowieści poboczne. Owszem, ważne dla głównej fabuły, rozwijające ją i ukazujące istotne dla przebiegu całej akcji wydarzenia, a jednak nadal poboczne. Czasem czuć tu pewne usilne wydłużanie opowieści, rozciąganie jej do rozmiarów, jakie zaplanowali sobie twórcy i wydawca, niemniej nie ma tu miejsca na nudę a żadna z historii tak naprawdę nie zawodzi, choć przecież ograniczona jest w zasadzie do rozrywkowego komiksu akcji, w którym owa akcja i widowiskowość są najważniejsze. Ale nie tylko one są ważne. Istotnym elementem „Metalu” od samego początku jest rozwijanie kolejnych horrorowych wersji naszych dc-owskich bohaterów i łotrów, często scalonych w jedną, szaloną postać. I to stanowi największy plus serii, w którym miłośnicy DC znajdą najwięcej zabawy i puszczania oka do tych, historię i postacie znających. Co nie znaczy, że i bez tego nie można się dobrze bawić, bo można. Świetne są też rysunki – najlepsze te w głównych rozdziałach, gdzie mamy kreskę cartoonową, ale jednak dopracowaną, pełną detali i klimatu. Wydanie z błyszczącą okładką też jest świetne. A jako całość? To całkiem dobra opowieść superhero. Epicka, podana z rozmachem, szalona, widowiskowa. Nie idealna, nie do końca spełniona, bo rewolucji jaką zapowiadali twórcy nie robi, ale czyta się ją przyjemnie i jeśli lubicie eventy od DC Comics, znajdziecie tu coś dla siebie.

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Po raz kolejny mamy do czynienia z dość złożoną i na swój sposób skomplikowaną kompozycją kilku różnych dzieł. Album Batman Death Metal #3 to bowiem nie tylko kontynuacja historii stworzonej przez scenarzystę Scotta Snydera. Wnętrze komiksu skrywa również kompilację różnych „dodatków”. Pod twardą oprawą znajdziemy materiały publikowane pierwotnie w zeszytach: Dark Nights: Death Metal #5, Dark Nights: Death Metal – Infinite Hour Exxxtreme! #1, Dark Nights: Death Metal – The Multiverse Who Laughs #1, Justice League #53–57. Rozstrzał jest więc dość spory, ale pozwala to czytelnikowi na szersze spojrzenie na główną oś fabularną. Tym samym lepsze zrozumienie niektórych scenariuszowych pomysłów poszczególnych twórców. Jeśli chodzi o „widowiskową” stronę tytułu, to fani komiksu superbohaterskiego ze stajni DC na pewno nie będą narzekać na nudę. Kolejne strony tomu trzeciego to bowiem dawka naprawdę wyrazistej i różnorodnej akcji. Począwszy od śledzenia poczynań Ligi Sprawiedliwości pod przywództwem Nightwinga, próbującej zniszczyć tron bogini Perpetui. Przez dalsze losy Batmana, Supermana i Wonder Women, kończąc na pojawieniu się kolejnych niespotykanych wersji Mrocznego Rycerza (w tym połączenie Batmana i Lobo). To wszystko i tak jest ledwie zarysem całej akcji, która potrafi trzymać w napięciu do samego końca. Dynamiczny scenariusz jest więc zaskakujący, zachwycający i mocno angażujący. Niestety nie jest on wolny od wad. Bywają momenty, kiedy historia jest moim zdaniem niepotrzebnie nadmiernie skomplikowana. Niektórzy scenarzyści trochę zbyt mocno popuścili wodzę wyobraźni i wykreowali dość szaloną wielowarstwową opowieść, której szczegóły zrozumieją tylko najwięksi fani DC. Odrobinę ponarzekać można również na niektóre dialogi, które o wiele lepiej prezentowałyby się, gdyby były bardziej zwięzłe.

Człowiek Nietoperz doczekał się nie tylko licznych adaptacji filmowych, czy serialowych. Jako że jestem tradycjonalistą, najbardziej lubię klasyczne historie, w których nasz bohater walczy na ten przykład z Jokerem lub z Pingwinem. Jednak czasem w historiach, które bawią się konwencją, można znaleźć coś ciekawego. Ma to miejsce w moim odczuciu w serii Batman Metal, a kolejny tom tego cyklu to „Batman-Death Metal”. Jest to już trzeci tom serii. O komiksie możemy przeczytać, że: Batman, Superman i Wonder Woman trafili do światów w mrocznym multiwersum wzorowanych na Kryzysach, do jakich doszło w ich świecie. Po drodze natknęli się na nieoczekiwanego sojusznika w osobie Pierwszego Superboya. Czy to jednak wystarczy, aby pokonać wszechmocnego Batmana, Który się Śmieje? Tymczasem Liga Sprawiedliwości pod dowództwem Nightwinga wyrusza na kolejną misję! Istne szaleństwo. Tak można określić to, co dzieje się na kartach tego komiksu. Bardzo nietypowa opowieść, która przypadła mi do gustu nawet bardziej niż tradycyjne historie, które tak lubię. Jest straszno, ciekawie, dostrzegłem nawet szczyptę czarnego humoru w całości. Zresztą takich historii nie umiem przyjąć na poważnie. Grafika także jest warta tego, aby ja sobie obejrzeć. Dla mnie rewelacja – mój ulubiony tom ze wszystkich trzech już wydanych. Polecam zatem wszystkim fanom nie tylko tradycyjnych przygód Mrocznego Rycerza.