Albert. Modlitwa o bratnią duszę. RIP. Tom 4 (okładka  twarda, wyd. 11.2023)

KOCHAĆ NA ZABÓJ Kolejny tom „R.I.P.”. Kolejny bohater. I kolejna porcja świetnego, mrocznego komiksu, który z klimatem i pomysłem podchodzi do thrillerowej opowieści o zbrodni i tajemnicy. I z tomu na tom eksploruje coraz to inne tereny, acz zawsze zamknięte w danych ramach. Tym razem przyszła pora na opowieść o miłości – okej, temat związków i uczuć już się pojawiał, ale w tej części to on jest na głównym planie – i powiem, że naprawdę świetnie to gra i wypada. Klimatyczna historia, która potrafi dobrze wykorzystać psychologię, tajemnicę i emocje. I ani na trochę nie traci pary. Głównym bohaterem tej części jest Albert. Albert jest młody, jest zakochany i jest psychopatą. W dziewczynie zakochał się od pierwszego wejrzenia i wpadł w swoistą obsesję, a jak psychopata kocha to… na zabój! Do czego zatem będzie zdolny, by spełnić swoje „marzenia”? I jakie będą konsekwencje tego wszystkiego? Serię „R.I.P.” to ja uwielbiam od początku i z każdym kolejnym tomem utwierdzam się w przekonaniu, że to jedno z najlepszych, co w ofercie ma Non Stop Comics. Bo tak, sama w sobie to naprawdę dobrze wykonana rzecz, wzorcowy thriller, gdzie mrok, zagadki, zbrodnie, klimat, powaga i dobre wykorzystanie naprawdę świetnie nakreślonych postaci. Ale jednocześnie to też dowód, że w tym skostniałym gatunku, jakim jest dreszczowiec, który od niepamiętnych już czasów zjada własny ogon, wciąż można powiedzieć coś fajnego i ciekawego. No a ten tom idzie jeszcze bardziej w klimaty, które lubię. Bo raz, że ja lubię historie brudne, kiedy nic nie jest jednoznaczne i nikt nie jest do końca ani dobry, ani zły. Ta szara strefa, choć tu to w ogóle czarna jest jak noc, można by rzec, to taka kusząca i o wiele ciekawsza jest, niż tylko czerń i biel. Po drugie jestem fanem horrorów i mocnych thrillerów i to wszystko mi tu jak najbardziej leży, a że jestem romantykiem, fajnie, że album to w sumie historia o miłości. Może nie taka stricte, ale no robi to robotę. Tym bardziej, że tu psychologia naprawdę jest udana, a całość za każdym razem okazuje się nie tylko świetną rozrywką dopełniającą to, co już znamy, ale też i całkiem trafnym spojrzeniem w mroczne zakątki nas samych. Wszystko to składa się na naprawdę znakomitą rzecz. Dla dorosłych, wiadomo, ale z komiksowych thrillerów to jedna z najlepszych rzeczy, jakie miałem okazję czytać. Może graficznie to seria dość specyficzna, bo jednak z cartoonowym zacięciem i sporą dozą ekspresji, a jednak i tu naprawdę dobrze to wypada. Jest mrok, jest krew, jest brud i jeszcze taki świetnie dobrany kolor, który potęguje wrażenia i klimat panujący na stronach. W skrócie, jak zwykle jest satysfakcja. I jak zwykle chce się więcej. Jeszcze kiedyś muszę do tego wrócić i poczytać od początku, na raz, wszystko.

POPKulturowy Kociołek: Wraz z czwartym albumem serii na scenie pojawia się kolejny (czwarty) z bohaterów, których życie (nie tylko zawodowe) toczy się wokół śmierci. Tym razem jest to Albert, najmłodszy i najbardziej niepozorny z grupy, którego los zdecydowanie nie oszczędzał. Znalazł on swoistego rodzaju ukojenie w pracy ze zwłokami, czyli czymś, co dla zwykłych ludzi wydaje się odrażające. Jest on również najbardziej udręczonym z poznanych postaci i takim, który skrywa najmroczniejsze sekrety. Ponadto jest on również romantykiem szukającym prawdziwej miłości. Ta pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie. Wybranką jego serca zostaje pewna gotycka dziewczyna, która niestety nie może odwzajemnić jego uczuć, bo nie żyje. Nie jest to jednak problem dla Alberta, który czuje, że odnalazł swoją drugą połówkę. Gaet’s ponownie zanurza więc czytelnika w treściach, które nie tylko wzbudzają różnorakie skrajne emocje, co nawet mogą wywołać obrzydzenie. Już w poprzednich częściach scenarzysta udowodnił, że potrafi nakreślić mocno pokręconą historię. Teraz idzie on jeszcze o krok dalej, coraz mocniej balansując na pograniczu akceptowalności i wielokrotnie zmuszając odbiorcę do zastanowienia się, czy aby podobnie jak bohaterowie jego serii i on sam nie potrzebował pomocy specjalisty. Te skrajne treści potrafią jednak na swój sposób intrygować i mocno przyciągać uwagę. Pod wierzchnią warstwą brutalności i zgnilizny twórca dotyka bowiem złożonych ludzkich dramatów, które mogą przerodzić się w coś jeszcze gorszego. Na kolejnych stronach komiksu przywoływane są również pewne sceny z poprzednich części, pozwalając tym samym lepiej zrozumieć niektóre wydarzenia. Gaet’s konsoliduje tym samym kolejne części serii, tworząc z nich nierozerwalną całość....

Seria RIP powraca w nowym tomie. Poznajmy Alberta, z pozoru zwykłego, cichego i spokojnego chłopaka, który wydaje znajdować się w nie swojej bajce. Outsider wśród outsiderów, odrzucony przez grupę stetryczałych szabrowników śmierci. Skrywa on jednak swoją mroczną tajemnicę, która może w znaczący sposób wpłynąć na nierozwiązaną zagadkę tajemniczych śmierci. Wejdźmy, więc do jego świata i przekonajmy się co skrywa w swoim sekretnym pokoju i do jakich czynów potrafi pchnąć człowieka samotność oraz pragnienie znalezienia bratniej duszy. „RIP. Albert” to czwarty tom serii kryminalnego komisu prosto z Francji, autorstwa Gates'a i Munier'a. Przenosimy się do brutalnego świata nizin społecznych, gdzie nie istnieje pojęcie złej pracy. Kolejny tom przybliża nas również do rozwikłania zagadki i pomimo, iż niemal wszystkie elementy zostały już ułożone nadal nie widać pełni obrazu. Gorąco polecam zarówno ten tom jak i całą serię, udowadniania ona, że w świetny sposób można połączyć komiks z kryminałem.