Zniszczenie i odnowa. Trylogia grisza. Tom 3 (okładka  twarda, wyd. 09.2019)

Ten romans mnie irytuje 😤. Typowy schemat - pierwszy tom jest po to by kochankowie się zeszli, drugi by pokłócili, a trzeci by pogodzili. No i dotarłam do trzeciego. To jest tak irytujące, że czasem odechciewa mi się czytać dalej: co się "próbują do siebie zbliżyć" to ktoś im przeszkadza i tak w kółko... Męczące się to robi a to dopiero 98 strona... Dalej jeszcze gorzej ten się niby poświęca dla jej dobra, bo twierdzi, że pisane są jej wielkie rzeczy, ona ma zostać królową, a on nie może jej tego zapewnić i ta w to wierzy ale: ❗❗❗SPOILER❗❗❗ Po odkryciu kim jest żarptak nagle wszystko się zmienia i niby jest gotowy na śmierć, ale żeby było Alinie trudniej to nagle dopuszcza ją do siebie i już gruchają jak gołąbki ❗❗❗❗KONIEC SPOILERA❗❗❗ Jedyne co mi się podobało w tym romansie to zakończenie - takie jak lubię, skończone i pełne, bez niedosycenia. Mam mnóstwo zastrzeżeń co do logiczności tego wszystkiego (białe włosy przecież zwracają uwagę, dużo osób przecież wie jak wygląda, przyjeżdżają griszowie, król itp. zmiana imion to nie wszystko) Ale dobra, zostawmy już ten straszny romans. Bohaterowie. Mówiłam już jak bardzo uwielbiam Nikolaja? No ten facet to złoto🌟. Najlepsza część tej książki, zaraz po nim jest Darkling. Ale po kolei. Nikolaj to ten rodzaj postaci której nie da się nie lubić, bardzo fajnie czyta się jego rozmowy z kimkolwiek (nie mylić z Kim Kolwiek xD kto pamięta tą bajkę?). Mimo to nie kibicowałam ich związkowi z Aliną, nie lubię Mala, a kocham Nikolaja, ale Alina pasowała mi po prostu do Mala. Poczytałabym jeszcze o Nikolaju, ale wiem, że "Król z bliznami" mi się nie spodoba i nie chce żeby ta historia potoczyła się w tamten sposób, więc uznaje, że dalej nic nie ma 🤷🏻‍♀️ A Darkling heh, no ja mam zawsze słabość do tej strony sporu, która zwykle jest przegrana w konflikcie z ludźmi (patrz np wiewiórki z wiedzimna). Darkling jest o tyle dobrą postacią co nie jest czarno-biały, to mimo wszystko nie jest czarny charakter (co w kontekście ubioru griszów śmiesznie brzmi), on jest nawet bardziej biały niż czarny. Jego zamiary są naprawdę dobre, tylko sposób zły. Jego zachowanie to w dużej mierze wina matki, która zraziła go do ludzi. Chciał biedak dobrze ale nie umiał. Postacie drugoplanowe w tej części były również bardzo fajne Harshaw i Oncat, Tolya, Tamar - Rażące w tej książce było to jak Alina uczy się nowych "sztuczek", wystarczy jej raz powiedzieć co ma zrobić i perfekcyjnie to umie po kilku chwilach. Poza tym do końca wierzyłam, że jej moce zostaną jakoś wytłumaczone skąd się wzięły. Zawiodłam się. Wiemy skąd Darkling był tak potężny i kim był jego dziadek, ale czemu Alina? Ogólnie ciekawa fantastyka młodzieżowa, świat wykreowany na medal. Dobrze mi się w nim mieszkało przez te kilka godzin czytania.

Alina Starkov przeszła bardzo długą drogę, biegnącą od dziewczęcych marzeń, przez pragnienia wyjątkowej griszy, aż po obowiązki oddalonej od życia świętej. Co jej to wszystko dało? Wielki ciężar noszony na barkach, powinność ponad własnym życiem, odsunięcie szczęścia ponad pragnienia narodu Ravki. A co to dało mnie? Ściśnięte, obolałe serce, morze łez i ogrom emocji. Trylogia Grisza zasiądzie na podium najlepszych książek, jakie przeczytałam! Świąt stworzony przez Leigh Bardugo to istny majstersztyk, od którego nie mogłam się oderwać! Dostałam bohaterkę, która w swoich wątpliwościami i słabościach była tak prawdziwa, na której losach szczerze mi zależało! Jej przemiana była godna podziwu, a jednocześnie przerażała i łamała serce. Pierwszy raz też pokochałam wszystkich trzech bohaterów męskich - ale to dopiero w tym ostatnim tomie. Więc gdyby ktoś postawił przede mną Zmrocza, Mala i Nikołaja i kazał mi wybierać, powiedziałabym: "Spadaj, stary, wszyscy są moi!". Każdy jest wyjątkowy, przedstawia różne rodzaje miłości (obsesyjną, interesowną i idealną), które choć niekoniecznie normalne, mnie totalnie łapały w swej szczerości za serce: "Odbiorę ci wszystko, co wiesz, wszystko co kochasz, aż pozostanę twoim jedynym azylem" To wszystko było tak tragiczne, tak czasem okrutne i pozbawione nadziei... która jednocześnie nigdy nie opuściła bohaterów. To było cudowne! Ostatnie strony ledwo mogłam odczytać, przez łzy, które gęsto spływały z moich oczu. Nadal, gdy myślę o niektórych scenach, mam wrażenie, że ktoś wyrywa mi dziurę w sercu. Cała ta trylogia jest genialna!

Zdecydowanie najgorsza część trylogii. Sięgając po nią automatycznie odczuwałam do niej niechęć i odrazę. Według mnie książka była bardzo "rutynowa" i monotonna. Nie działo się w niej nic szczególnie zaskakującego. Spodziewalam się czegoś znacznie lepszego:(

Zakończenie całej trylogii nie było moim ulubionym, niestety książka trochę monotonna i nudnawa ale co kto lubi

Były łzy wzruszenia, smutku, szczęścia. Ta książka to istny rollercoaster uczuciowy. Losy kraju spoczywają w rękach Aliny i jej towarzyszy, których nie zostało już wiele. Jednak jej droga do osiągnięcia celu jest jeszcze daleka, a sprawy komplikują się coraz bardziej. Zmrocz nie daje za wygrana i jako władca cienia chce za wszelka cenę dopaść trzeci amplifikator, ale jak wiadomo nie będzie to łatwe bez tropiciela. Ku mojemu zaskoczeniu, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy z trzecim amplifikatorem. Wojna smierć towarzyszy, ucieczka i nie ustana walka, która nie ma końca. Alina musi zmierzyć się z wieloma aspektami, które na nią czekają, ale jej przemiana w trzecim tomie podoba mi się najbardziej ❤️🤩wie czego chce: ŚMIERCI zmrocz’a ale on nie daje za wygrana ! Czy jej się to uda ? … Rewelacja 😍❤️ Ta seria totalnie mnie oczarowała 🥰 aż żałuje ze ja dopiero teraz odkryłam. Chociaż jedynym minusem dla mnie w tej książce jest to, że strasznie kibicowałam Alinie i Nikolajowi 😭 A zakończenie przerosło moje oczekiwanie💙 Polecam każdemu, kto kocha fantastykę, ale również przed obejrzeniem serialu. WARTO !

W rzeczywistości pragnę przyznać ocenę 4,7. Chociaż od samego początku podeszłam raczej bez żadnych oczekiwań do tej książki, to w pewnym sensie bardzo dobrze mnie zaskoczyła. Trzecia część to naprawdę dobra historia, nie moja ulubiona, ale przedstawia dobre zakończenie, pasujące do opowieści. Nie do końca chciałam akurat takiego rozwiązania się sprawy, ale myślę, że może się to tak zakończyć. A co do wątku głównego złego charakteru, jestem zachwycona jak w całej serii został przedstawiony i jeszcze bardziej szczęśliwa że mogłam przeczytać k nim więcej. Postacie są dobrze napisane, trylogia na pewno pozostanie w mojej głowie przez pewien czas

Mocno sie wciagnelam w cala historie. Daje movno 4.5*. Jestem pewnie jedna z niewielkiej liczby osob ktora zdecydowani woli ta trylogie od 6wron. Najwieksza wada dla mnie jest to ze te ksiazki sa tak krotkie i niepoglebione. Calosc zaluguje by zostac fantastyka z wysokiej polki. Dodac wiecej opisow, wrzucic garsciami polityki... troche tego zabraklo. Mimo to bardzo mi sie podobala

najlepsza część z całej trylogii, tak zakochałam się w tej krainie i tych postaciach. zakończenie mnie zaskoczyło, zwłaszcza po tym że czytałam najpierw szóstkę wron a później trylogię CiK. stwierdzam że leigh bardugo jest dobra w zakończeniach. polecam każdemu tą trylogię!! I muszę sięgnąć po dylogię nikolaja.

Zdecydowanie najlepsza część z całej trylogii! Choć szału nie było przyjemnie mi się to czytało, końcówka no nie powiem beznadziejna, nie spodziewałam się jej w ogóle ale rozwiązanie mi się nie podoba. Ale warto przeczytać żeby się wdrożyć w grishaverse, bo dalsze książki tej autorki to niebo na ziemi!

Takie dziwne zakończenie w sensie nie ogarnęła walił końcowej. Szkoda że nie było Niny Zenik i nie mówię żeby miała role adrika ale no ale przynajmniej jakiś udziała mały. To było takie typowa walka ze złem o dobrem i ogólnie spoko motyw ale za dużo się tego naczytałam już . No ale ogólnie spoko