Nie ufaj nikomu. Zepsute miasto (okładka  miękka, wyd. 01.2022)

Mateusz Gostyński "Nie Ufaj Nikomu" Zepsute Miasto Tak naprawdę bałam się drugiej części i jednocześnie czekałam na nią cholernie tylko dlatego by przekonać się o tym, czy miałam nosa co do Autora. Bałam się, że się rozczaruje, że magia, klimat i styl, który był w pierwszym tomie gdzieś się zgubi. Dlatego tak bardzo wyczekiwałam drugiego tomu „Zepsutego Miasta”. Chciałam przekonać się o tym, czy Autor da radę mnie zaskoczyć. O tym jednak napiszę dalej. Cieszę się bardzo, że ponownie w książce można znaleźć wszystko. To jest totalny mix, który powoduje, że powieść jest wielowymiarowa jak sam bohater. Przyznam szczerze, że to jak opisany został Tomasz, to tak sobie go wyobrażałam. Rozwinięcie bohatera, pokazanie jego emocji w tej części, powoduje, że nie da się go wyrzucić z głowy. Już po pierwszej części postać zasługiwała na to by ludzie o niej usłyszeli. Drugą częścią utwierdziłam się w przekonaniu, że Jubiler może stać się bohaterem rozpoznawalnym. Klimat przemyśleń, które ponownie zostały pokazane w powieści, było ich mniej, ale to jak Tomasz widzi ludzi i samo tzw. "miasto" przejdzie do legendy. Rozterki z jakimi zmaga się bohater wprawia osobę czytającą w poczucie zżycia się poprzez kibicowanie, współczucie, czy nawet wzbudzenie żalu i zrozumienia dla postaci. Ukazanie bohaterów niby drugoplanowych, ale jednak wiernie będących przy Tomaszu to strzał w dziesiątkę. Poznanie historii Bramkarza oraz rozwinięcie cech charakteru i sama osobowość tej postaci powoduje, że chce się jeszcze więcej o niej wiedzieć. Bardzo podobały mi się sceny, pokazujące, że przyjaźń i lojalność jaką się cechował Paweł względem Tomasza udowadnia, że tak powinna wyglądać przyjaźń. Bycie podporą dla drugiego człowieka, opierniczenie go, kiedy robi źle, oraz cieszenie się razem z nim z jego sukcesów czy też celebrowanie jego szczęścia. W pierwszym tomie Złotówa ukazał się jako postać niereformowalna, zaś w drugiej części totalnie rozwalił system. Poczucie humoru jaki utrzymuje poziom sama postać jest przekomiczny. Z pierwszej części do dnia dzisiejszego sama cytuję słowa, które padły od tzw. Złotówy. Pomimo tego, że postać kształtuje się swoją nieprzewidywalnością potrafi przemówić do rozsądku Tomaszowi. Sama akcja dosyć szybko się toczyła, wprawiała w ruch szare komórki by samemu rozwikłać pełną intryg zagadkę. Klimat zachowany jak najbardziej, brutalność jaka pojawiała się w niektórych scenach dopełniała fabułę. Niejednokrotnie moja ciemna strona cieszyła się jak dziecko w wielu sytuacjach, kiedy bohaterowie sprytnie bądź przemyślanie załatwiali sprawy. Sceny erotyczne jedne krótsze, drugie bardziej rozbudowane idealnie wpasowały się w ciąg historii. Ogromny plus za niepoddanie się presji osób twierdzących, że postać tylko zalicza panienki. Taki jest bohater, bez uczuć, bez emocji jedynie spełniający swoje potrzeby i pożądanie. Muszę przyznać, że w tej części były nawet o wiele bardziej odważniejsze sceny seksu dodatkowo jeszcze bardziej mroczniejsze. Ciężko znaleźć odpowiednie określenie tych scen, bo nazwanie "przedmiotowym traktowaniem kobiet" byłoby zwyczajnie krzywdzące. W moim odczuciu były klimatyczne, a to, że przewijające się kobiety w życiu Tomasza były postrzegane przez niego jako "zepsute" uważam, że dostały to co chciały, to co pragnęły i wyrażały chęć na takie a nie inne rzeczy. Romans? Idealnie ukazane zostało to jak zmienia się myślenie człowieka i jaką tworzy sobie iluzje, gdy umysł jest przyćmiony uczuciem, którego do końca sam nie rozumie i nie pojmuje. Tragizm samej sytuacji w jakiej znalazł się bohater, jego żal, chęć bezsensownej zemsty, oddanie się ułudzie jaką sam wokół siebie stworzył to było zagranie rewelacyjne. Dzięki temu Jubiler wpasował się w szeregi bohaterów tzw. z krwi i kości, że można popełnić błędy, że nie jest się idealnym, że nie jest się bezdusznym i kompletnie zepsutym, że przychodzą momenty słabości, bezsilności, a wręcz ataki paniki nad brakiem kontroli. Rozegranie intrygi to było coś czego się totalnie nie spodziewałam. Nie napiszę nic więcej, bo tylko zdradziłabym fabułę, ale na samym końcu czeka na was coś, nad czym warto się zastanowić. Zaś sam Autor pozostawił mnie jako czytelnika z wciąż krążącymi pytaniami w głowie: Jak to dalej się potoczy? Do jakiego zepsucia posunie się postać? Czy stoczy się na samo dno i zniszczy jego otaczający go świat? A może powstanie jak feniks z popiołów? Podsumowując swoim skromnym zdaniem uważam, że ta część jest jeszcze bardziej dopracowana, każdy element historii czy też szczegół jest doskonale pasujący do ciągu wydarzeń. Rozwinięcie bohatera, jego osobowości, jego przemyśleń oraz emocji według mnie spowoduje niemałe zamieszanie w środowisku czytelniczym. Ostatnie zdanie, które pojawiło się w tej części dopełnia i puentuje całą książkę. Już teraz wiem, że to będzie jeden z lepszych cytatów, a nawet śmiem twierdzić, że jak dla mnie to nawet najlepszym i najbardziej dającym do myślenia stwierdzeniem. M.MARTINEZ_BOOK

Bardzo podoba mi się sposób, w który @mateusz.gostynski pisze. Okiem mężczyzny, z ostrym seksem, językiem ale przede wszystkim uwielbiam ilość mądrości i przemyśleń bohatera.Z czego książkę można wciągnąć jedną dziurką w nosie. Chętnych do przeczytania całej recenzji zaproszę na konto Instagram: ja.zaczytana ☺️

Chętnie sięgnęłam po druga cześć. Erotyk przedstawiony oczami mężczyzny. Historia Tomasza wciąga, wątek miłosny nie taki sielankowy, życie na obrotach. Gratuluje Autorowi i polecam.

Książka rewelacja, cały czas w napięciu aż do końca... Ciekawe co dalej będzie jestem ciekawa i czekam. Polecam z całego serducha książkę

Druga część książki zdecydowanie lepsza od pierwszej. Więcej się dzieje …. Czyta się szybko . Moja ocena to 5/5 :)

Szczerze, jak dla mnie książka do przeczytania na raz... Aż szkoda, że kupiłam, a nie wypożyczyłam...

Pochłonęłam w jeden wieczór 🔥 zdecydowanie lepsza niż część pierwsza. Uwielbam ten klimat. Polecam.

Rewelacyjna książka. Gorąco polecam

Mega książka ! Bardzo wciągająca

Świetna książka. Polecam 😈