Wychowani przez niedojrzałych emocjonalnie rodziców (okładka  miękka, wyd. 10.2022)

Mega dobra książka, do której warto robić notatki. Dużo konkretnych porad, wyjaśnień.

ciekawa książka, pokazuje inne spojrzenie na nasze przeżycia i doświadczenia, polecam

Straty z dzieciństwa. Jeśli dorosły człowiek nie potrafi poprawnie nawiązywać relacji, bywa wycofany i najczęściej deprecjonuje sam siebie oraz neguje własne potrzeby i uczucia, to zazwyczaj coś jest w przypadku takiego człowieka nie w porządku. Istnieje spora szansa na to, że obecne w jego życiu na co dzień deficyty mają swoje źródło w dzieciństwie oraz w sposobie wychowania, który był uskuteczniany przez rodziców borykających się z ich własnymi problemami. Na przykład z niedojrzałością emocjonalną. W jaki sposób tak wychowane dziecko, będące obecnie dorosłym, może nadrobić braki emocjonalne wynikające ze sposobu wychowania przez niedojrzałych emocjonalnie rodziców? Tego dowiemy się z książki Lindsay C. Gibson. Zacząć wypada od tego, czym jest i czym może się objawiać niedojrzałość emocjonalna oraz jakie mogą być jej skutki dla dziecka, które doświadcza braków wychowawczych (rzutujących w fatalny sposób na dorosłe życie). Przyczyn i negatywnych reperkusji może być tutaj wiele, jednak można je sprowadzić do kilku uniwersalnych mianowników. Dzięki książce dowiemy się, że z reguły jest tak, iż rodzice niedojrzali emocjonalnie oczekują, że to właśnie ich osobę dziecko będzie stawiało na pierwszym miejscu. Nie dbają o zaspokojenie dziecięcych potrzeb, ignorują jego uczucia, nie szanują jego granic. Dzieci takich rodziców wyrastają na ludzi wycofanych, których przepełniają wstyd, gniew i lęk. Na ludzi, którzy nie mają dostępu do swojej intuicji i do swoich emocji, szukają aprobaty zamiast prawdziwej relacji i zawsze stawiają siebie na ostatnim miejscu. Pozycja autorstwa Gibson skupia się przede wszystkim na dorosłych, którzy niegdyś byli źle wychowywanymi dziećmi. Być może słowo "źle" nie jest do końca adekwatne (wszak z całą pewnością rodzice wychowujący niegdyś dziecko nie chcieli źle, popełnili jednak poważne błędy), jednak, jako uproszczenie, jest jak najbardziej na miejscu. Podstawowym efektem "złego" wychowania (przez niedojrzałych emocjonalnie rodziców) jest bowiem to, że niegdysiejsze dziecko, a dziś dorosły, tłumi własne potrzeby, emocje, odczucia i najczęściej stawia innych wyżej od siebie, żyjąc w przekonaniu, że tak musi być. W końcu tak zawsze w życiu tego dziecka (a dziś dorosłego) było - kiedyś w centrum jego życia stawiane było nie ono same, lecz jego rodzic, więc dziś, czerpiąc z doświadczeń dzieciństwa, taki dorosły stawia w centrum znów nie siebie, a inne osoby. Skutkiem jest to, że neguje się własne potrzeby, stale przesuwa się własne granice (na rzecz innych), ulega się presji otoczenia, obniża się stale poczucie własnej wartości. Konsekwencją mogą być częste okresy poczucia smutku, wstydu, gniewu i przeświadczenie, że nie warto mieć swojego zdania. Poczucie, że artykułowanie własnych potrzeb to egoizm, który nie powinien mieć miejsca. To niesamowicie smutna perspektywa... Możliwe jest jednak inne podejście do życia – takie, które pozwala umiejętnie troszczyć się o siebie w każdej sytuacji. Dbanie o siebie nie oznacza egoizmu, lecz szanowanie siebie i życie zgodnie ze swoim wewnętrznym głosem. Czas postawić na pierwszym miejscu siebie, bo zdecydowanie na to zasługujesz! - taki przekaz kieruje do odbiorców Lindsay C. Gibson. I przekonuje, że wdrożenie w życie tych nowych, zdrowych zasad, jest możliwe. Nie będzie to oczywiście łatwe. Dzieło "przedarcia się" we własnej głowie przez toksyczne przeinaczenia emocjonalne z okresu dzieciństwa to żmudna praca, która wymaga cierpliwości i systematyczności. Nie jest ona także łatwa, łączy się z nią bowiem trudny bagaż emocjonalny, który od lat towarzyszy człowiekowi niczym betonowy balast dźwigany we własnej głowie. Gibson pokazuje jednak, że można z tego wszystkiego wyjść. Podstawa to odbudowanie własnej wartości i postawienie na własne potrzeby, emocje, odczucia i na własne zdanie, które nie mogą być dłużej negowane i spychane na drugi plan. Jeśli to się uda, to cała reszta będzie czymś, co uda się wypracować. Deficyty emocjonalne z czasów dzieciństwa to trudny temat i fakt pojawienia się na rynku kolejnej dotyczącej go książki może jedynie cieszyć. Takie tematy trzeba przepracowywać, a później naprawiać szkody i budować na gruzach coś dobrego - inaczej nie uda się nie tylko zaznać w życiu szczęścia, ale także nie sposób będzie właściwie funkcjonować. Książka Gibson może być dla wielu pierwszym krokiem ku czemuś lepszemu i jako taka pozycja ma naprawdę wielką (i to nie tylko książkową) wartość. Polecam!