Transmetropolitan. Tom 1 (okładka  twarda, wyd. 04.2018)

Bohater jest przesadzony, wulgarny i przy tym do bólu szczery. Świat, jak i zamieszkujące go postacie są strasznie dziwne, ale cała ta mieszanka jest nadzwyczaj ciekawa i fajnie poprowadzona przez autora. Polecam.

POZNAJCIE PAJĄKA JERUZALEM Egmont zaskakuje mnie coraz bardziej. I to w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Nie dość bowiem, że kontynuuje znakomite serie i wciąż sięga po nowe, jednocześnie wznawiając swoje stare tytuły, to jeszcze co jakiś czas wypuszcza na rynek reedycje komiksów porzuconych przed laty przez innych wydawców. Całkiem niedawno ukazał się pierwszy tom "100 naboi", za miesiąc na księgarskich półkach zawita "Ultimate Spider-Man", a obecnie czytelnicy mogą cieszyć się zbiorczym wydaniem "Transmetropolitana". A cieszyć jest się z czego, bo to jedna z najlepszych serii Warrena Ellisa i po prostu rewelacyjny komiks. Przyszłość, okolice dwudziestego trzeciego wieku. To tu żyje Pająk Jeruzalem, dawny dziennikarz poczytnej gazety, a obecnie samotnik, który porzucił wielkomiejskie realia na rzecz spokojnej egzystencji w górskim odludziu. Jednak i tu dopadają go zobowiązania wobec pisma "The Word" i mężczyzna wraca Miasta, gdzie znów zaczyna uprawiać swój zawód. Prawda umarła, nikt temu nie zaprzeczy - to właśnie był jeden z powodów, dla których nasz bohater porzucił dotychczasowe życie - ale Pająk Jeruzalem nie zamierza się poddawać. W stylu gonzo zaczyna robić kolejne reportaże. Pytanie tylko jaki wpływ będzie miała na relacjonowane wydarzenia jego obecność... Warrena Ellisa nie trzeba przedstawiać chyba żadnemu miłośnikowi komiksów. Ten brytyjski twórca dał nam bowiem takie tytuły, jak "Authority", "Planetary" czy "Red", a także stworzył wiele niezapomnianych opowieści choćby dla "Hellblazera" oraz cenionego "Iron Maan: Extermis", który stał się podstawą trzeciego kinowego filmu o tym bohaterze. "Transmetropolitan" to jedno z jego najsłynniejszych i najlepszych dokonań. Intrygujące, niebanalne, niegłupie, ostre... Tak wyglądałby cyberpunk, gdyby pisał go Hunter S. Thmopson. Sama fabuła i poszczególne jej elementy nie są może szczególnie odkrywcze, bo Science Fiction pokazywało nam już je nieraz i w najróżniejszych konfiguracjach. Siłą całości jest jednak dobrze skonstruowany, intrygujący bohater i inteligentne, zmiksowanie wszystkiego w nową, ciekawą całość. Mi osobiście podoba się też fakt, że Ellis ze swoją fantastyką nie odrywa się zbytnio od ziemi. Pozostaje realny, choć nie powstrzymuje wodzy fantazji, i bliski temu, co i tak już znamy. Przez ten pryzmat, jak wszyscy dobrzy fantaści, przygląda się naszej kondycji i nie zapomina by dobrze się przy tym bawić - a zabawa ta udziela się także nam. Do tego dochodzi znakomita szata graficzna. Klasyczna kreska, kolorystyka trochę kojarząca się z latami 80. i wczesnymi 90. XX wieku, świetne oddanie postaci i przyjemny tłok panujący na kadrach. Całość wieńczy tradycyjnie świetne wydanie, jeśli więc szukacie dobrego, dobrze także narysowanego komiksu dla starszych odbiorców, "Transmetropolitan" to kolejna z serii, na których powinniście skupić swoją uwagę. Dobrze, że Egmont wziął się do jej wydawania, bo Mandragora przed laty zdążyła wydać ledwie kilka albumów, a to świetna seria i po prostu chce się ją doczytać do końca. Polecam.

Transhumanistyczny komiks. Któż słyszał o czymś takim? Transhumanistyczny, to znaczy taki, w którym nauka jest wykorzystywana, aby poprawić ludzkie osiągi, czy niedoskonałości ciała. To przede wszystkim nanotechnologia i biotechnologia, wykorzystywane w poczuciu działania dla dobra rodzaju ludzkiego. Bardzo to skomplikowane, ale sprowadza się do działań mających z ludzi uczynić prawie że bogów. W takim świecie, w którym technologia jest prawie magią żyje niegdyś słynny dziennikarz Pająk Jeruzalem. „Transmetropolitan” to pierwszy zbiorczy tom jego przygód. Nasz dziennikarz, powraca z dobrowolnego wygnania w góry. Aby wywiązać się z umowy z wydawcą, udaje się do dzielnicy Anioł 8, gdzie genetycznie zmodyfikowani ludzie, wdali się w utarczkę z policją. To zadanie-tradycyjnie-pozornie proste zmienia się w niezwykle złożone. Przyczyną jest relacja Pająka na żywo z zamieszek, która ma bezpośredni wpływ na rozwój wydarzeń. Ale to nie jedyny problem. Dawno nie czytałem nic równie dziwnego. Bohater, jego przemyślenia ocierające się o filozofię. Miasto, mimo swojej wspaniałości, pełne zepsucia i praktycznie na granicy upadku. Najlepiej samemu zapoznać się z tym dziełem. Po jakimś czasie przywykłem do atmosfery i do działań bohatera. Metropolia przypominała mi miasto Grimm City z jednej książki Jakuba Ćwieka. Równie zepsute, i równie zadziwiające. Być może to tylko moje odczucie. Co do samych rysunków, nie mogę powiedzieć że nie robią wrażenia. Oglądając te plansze poznajemy metropolię i jej mieszkańców. Jest mrocznie i brutalnie. Tu praktycznie nie ma miejsca na nadzieję, czy jakieś wyższe uczucia. Gdyby nie czarny humor, będący znakiem rozpoznawczym Pająka, byłoby to dzieło niezwykle pesymistyczne. Za rysunki odpowiada Darick Robertson, a scenariusz napisał Warren Ellis. Całość wydana w twardej oprawie, na kredowym papierze. Jest to, jak już pisałem zaledwie pierwszy tom zbiorczego wydania.

Bardzo ciekawy komiks, na który natrafiłem bardzo przypadkowo, jednakże cieszę się, że udało mi się go przeczytać, ponieważ jest doskonały wręcz idealny. Widać, że autor dopracował go w najdrobniejszym szczególe. Całość, zarówno fabuła, humor czy konstrukcja głównego bohatera wszystko się tutaj zgadza. Dawno nie czytałem tak dobrego komiksu. Zdecydowanie odpowiada on potrzebom współczesnego czytelnika. Już nie mogę się doczekać, kiedy pojawią się kolejne jego części. Na pewno będą dopracowane jak i ten. Ja jestem zachwycony.