The Complete 78 RPM Recordings (CD)

Elisabeth Schwarzkopf „The Complete 78 rpm Recordings”, kolekcja 5 CD zawierająca nagrania dokonane w latach 1946 i 1952 i stanowiące uzupełnienie 31 CD Elisabeth Schwarzkopf - The Complete Recitale 1952-1974, wydawnictwa, które ukazało się jesienią 2015 roku w związku 100. rocznicą urodzin sopranistki.

Schwarzkopf była jedną z sopranistek królujących w drugiej połowie XX wieku (obok Marii Callas), a jej nagrania są uznawane za prawdziwe perły katalogu Warner Classics. Jej kariera rozpoczęła się w 1946 roku w Wiedniu, po tym jak w 1942 roku dołączyła do grona solistów Wiener Staatsoper. To właśnie wtedy brytyjski producent muzyczny Walter Legge odwiedził stolicę Austrii w celu nawiązania kontaktu z Herbertem von Karajanem oraz poszukiwania nowych talentów. Kiedy usłyszał Schwarzkopf w Theater an der Wien w operze Rossiniego II barbiere di Siviglia, ocenił, że ma: "olśniewający, świeży głos, to jakby strzelający śmiechem, to zachwycającym wysokim pianissimo". Karajan zarekomendował ją producentowi jako "potencjalnie najlepsza śpiewaczka, jaką mamy". Legge przesłuchał Schwartzkopf, co zaowocowało rozpoczęciem przez nią nagrań dla HMV/EMI w słynnym Musikverein z Martern aller Arten z opery Die Entführung aus dem Serial (Uprowadzenie z Seraju) Mozarta.

Wspólne spotkanie Schwarzkopf i Legge było ważnym krokiem na jej drodze zawodowej, a dość osobista relacja z producentem okazała się być kluczową w karierze sopranistki…Każdy utwór w tej kolekcji został wyprodukowany przez Legge’go, który w 1953 roku został mężem Schwarzkopf. Brytyjski krytyk muzyczny Edward Greenfield, który bardzo dobrze znał Elisabeth Schwarzkopf, w 1976 roku napisał w „Gramophone”: "Elisabeth Schwarzkopf jest pierwszą artystką, która Walterowi Legge przypisuje tak znaczący udział w jej sukcesie. Jeśli mówię, że jestem głosem swego mistrza, ludzie myślą, że żartuję, ale ja nie żartuję. Już pierwsze przesłuchanie (w Wiedniu) udowodniło, że Schwarzkopf stawi czoła wymaganiom Legge’go, a jej talent pod jego nadzorem rozkwitnie. Ich silne i wybitne osobowości uzupełniały się".

Pieśni Hugo Wolfa były jedną z pasji muzycznych Legge'go, a Elisabeth Schwarzkopf stała się ich doskonałą interpretatorką. Dziewiętnaście z nich znalazło się w zestawie The Complete 78 rpm Recordings wraz z utworami Mozarta, Schuberta, Schumanna, Brahmsa, Straussa, a także pieśniami rosyjskiego kompozytora Nicolai Medtnera (w sumie czternaście, w których Medtner osobiście akompaniował). Nie zabrakło też kompozytorów angielskich, takich jak: John Dowland, Thomas Morley i Thomas Arne. Zestaw zawiera również wiele tradycyjnych pieśni, a wśród nich szwajcarską pieśń Gsätzli, ściśle utożsamianą ze Schwartzkopf.
W kolekcji znajdziemy także utwory sakralne (m.in. dzieła Bacha, Mozarta, Brahmsa) i świeckie: Ode L'Allegro il penseroso ed il moderato Haendla i Frühlingsstimmen Johanna Straussa.
 
W 1947 roku Schwarzkopf dołączyła do grupy solistów opery Covent Garden w Londynie, gdzie pozostała przez kolejne cztery sezony. W późniejszym etapie swojej kariery występy na scenie operowej ograniczała roli Donny Elviry Mozarta i Marschallin Straussa. Aczkolwiek na początku swojej kariery w Berlinie i w Wiedniu, jeszcze jako młoda śpiewaczka o liryczno koloraturowym sopranie, wykonywała bardzo zróżnicowany repertuar. I tu przedstawiamy szeroką rozpiętość jej repertuaru w ariach i duetach, pochodzących z oper kompozytorów niemieckich (Beethoven, Humperdinck, Strauss), austriackich (Mozart), włoskich (Verdi, Puccini) i francuskich (Bizet, Charpentier) , z których wiele śpiewała w teatrze.

Na nagraniach tych razem ze Schwarzkopf pojawiają się między innymi: dyrygenci Herbert von Karajan, Karl Böhm i Joseph Krips; pianiści: Gerald Moore i - jak już wspomniano - Nicolai Medtner; a także: sopran -Irmgard Seefried; baryton- Erich Kunz i Vienna Philharmonic oraz Philharmonia Orchestras.. Wszystkie nagrania zostały wykonane w Wiedniu bądź w Londynie.
Ponadto omawiane tutaj wydanie 5 CD zawiera niepublikowane wcześniej na CD materiały - około 25 utworów, zremasterowanych zgodnie z najwyższymi standardami w Abbey Road oraz dwa nagrania pieśni Wolfa udostępnione tu po raz pierwszy w historii.