Piekło - niebo. Zrozumieć Koreę (okładka  miękka, wyd. 10.2016)

Tekst niespójny. Czyta sęe tę książkę jak zbiór nieuporządkowanych wycinków z gazety. Brak uporządkowania sprawia, że wiele faktów powtarza się zbyt często, tak jakby autor zapomniał ze wytłumaczył je wcześniej. Dla każdego kto cokolwiek wie o Korei, książka będzie się wydawać powierzchowna. Nie polecam.

Książka była na prezent. Zamówienie zrealizowane sprawnie, byłam o wszystkim informowana na mailu. Po przejrzeniu książki już mogłam stwierdzić, że można się dużo dowiedzieć o Korei. Dla osób, które się interesują tym tematem- będzie idealna.

ciekawa

Ok

Bardzo dobra książka polecam ją każdej osobie dziękuję.

Bardzo fajnie napisany reportaż

moja dziesięcioletnia córka która przeczytała te opowiadania, powiedziała, że sama umiałaby napisać lepsze i mniej banalne - z ciekawości sama przeczytałam książkę i faktycznie, banał za banałem banałem pogania, treść jest infantylna, nudna i bez żadnego pomysłu, tylko stare utarte schematy i stereotypy. nie polecam

Kawałek bardzo dobrej, publicystycznej roboty. Książka nie jest ani pozycją stricte podróżniczą, ani pozycją teoretyzującą, opisową - to zbiór tekstów spisanych z pozycji obserwatora zdarzeń. Tekstów, można powiedzieć, z życia wziętych, a przez to świetnie oddających rzeczywistość, warunki i ogólną atmosferę funkcjonowania Półwyspu Koreańskiego. Naprawdę ciekawa rzecz.

Wbrew temu, co można by sądzić, nie są to teksty poświęcone jedynie komunistycznej Północy. Na Południu również wiele się dzieje, i to nie tylko w dobrym kontekście. Konkluzja i główny cel tej książki są takie, że żadnej z Korei nie można pojąć i rozpatrywać w oderwaniu od tej drugiej. Cel ten został przez autora w pełni osiągnięty. Północ i Południe to bowiem nie tylko rozdzielone od lat rodziny, ale także, ciągle dziś obecne, groźby, przepychanki propagandowe, nieuchronnie - mimo zamknięcia Północy na świat - oddziaływanie na siebie dynamicznie rozwijających się południowej gospodarki i popkultury (w południowokoreańskim wydaniu zwanej "hallyu") i północnej psychozy strachu pełnej absurdów i otwartych gróźb. Z całości wyłania się fascynujący obraz sztucznie rozdzielonego świata, który i chce i jednocześnie nie chce się zjednoczyć, jedną nogą tkwiąc w przeszłości i propagandowym bagnie, podczas gdy druga noga pędzi do przodu i zdobywa świat... Obrazek smutny, lecz w koreańskim wydaniu - jakże prawdziwy.

Niepodważalnym plusem książki jest masa zawartych w niej ciekawostek. Przeciętny czytelnik, tak podejrzewam, nie ma zasadniczo wiedzy o tym, że Północ prowadzi niewiadomego przeznaczenia odwierty i podkopy na południe (poprzez oddzielającą oba kraje linię demarkacyjną), że obydwa państwa obawiały się wyboru Trumpa na prezydenta USA (co zresztą stało się faktem), czy też że prowadzą ze sobą "radiową wojnę" na audycje nadawane w głąb swych terytoriów za pomocą głośników o ogromnej mocy nadawczej (Północ, żeby była jasność, z powodów technologicznych przegrywa), a wreszcie m.in. o tym, że na Południu społeczny pęd cywilizacyjny prowadzi do jednego z najwyższych na świecie odsetka samobójstw, do odreagowania społecznego poprzez rzucenie się w wir atrakcji niesionych przez popkulturę hallyu (na Południu powstają wręcz całe centra rozrywki, ba!, nawet pomniki dedykowane piosence "Gangnam Style"), czy też w zawody... w "nic nierobieniu". Te historie mają swój wydźwięk i wymowę - smutną, momentami groteskową i ponurą, lecz do tego... niezwykle malowniczą i ciekawą.

Korea - "krewetka wśród wielorybów", jak mawiają o swoim kraju Koreańczycy, geopolitycznie usytuowani pomiędzy Chinami, Japonią i Rosją... Kraj podzielony, pełen kontrastów... Warto go poznać. Choćby przez takie książki jak ta... A może przede wszystkim? - żaden przewodnik turystyczny nie odda w końcu ducha jakiegoś miejsca, a tekst czy esej... ma taką szansę... zbiór tekstów ma zaś jeszcze większą wymowę.

Polecam.

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Bezdroża za udostępnienie niniejszej książki.

Recenzja znajduje się także na moim blogu:
http://cosnapolce.blogspot.com/2016/11/pieko-niebo-zrozumiec-koree-rafa.html
Zapraszam!

Nie jest to książka podróżnicza ani reportaż. To zbiór publicystyki autora na tematy koreańskie w okresie od czerwca 2015 roku do czerwca 2016. Konsekwencją tego są liczne powtórzenia, dość denerwujące, gdy trzeci raz czyta się tę samą informację. Myślę, że autor lepiej by zrobił, gdyby z wszystkich tych tekstów ułożył spójną całość. Tytuł jest trochę mylący, bowiem żadne z państw koreańskich nie jest niebem, a piekłem bywają obydwa. Nie jest tajemnicą, iż w Korei Południowej jest jeden z najwyższych odsetków samobójstw na świecie, choć i dobrobyt jest jeden z największych, no i wykształcenie obywateli też. To naród pracoholików przebijający w tej dziedzinie nawet Japonię. Dochodzi do tego, że organizuje się... zawody w nicnierobieniu, a nawet pozorowane... pogrzeby pracowników, żeby trochę pomedytowali i nabrali dystansu. Z kolei w państwie Kim Dzong Una praca niewolnicza jest normą (także i poza granicami kraju w tym... w Polsce), życie można stracić bez powodu, podobnie trafić do obozu. Przez opisywany roku dyktator ogłosił wynalezienie leku na wszystko i co bez przerwy groził wojną. Jednocześnie walił mu się (najprawdopodobniej) program rakietowy, Na Południu tradycyjnie panował spokój. Choć obydwa państwa obawiały się - z trochę różnych powodów - zwycięstwa w amerykańskich wyborach prezydenckich... Donalda Trumpa.

Dużo nowych informacji o Południu (na polskim rynku brakuje książek o tej częście Korei), ale wszystko podane jest w tak dziennikarsko-sensacyjny sposób, że ciężko stwierdzić, czy pomiędzy wierszami nie ukrywają się jakieś kaczki. Rozdziały dobrze funkcjonują osobno, ale nie w jednym wydaniu - razi ilość powtórzeń i uogólnień. Na pochwałę zasługują ładne grafiki i duże zdjęcia.