Kapibara od pewnego czasu podbija internet, zyskując popularność i sympatię na całym świecie. Ale jest niezwykła nie tylko przez swój zabawny wygląd oraz wyjątkowo spokojne usposobienie. Sprawdźcie, co jeszcze ją wyróżnia na tle innych zwierząt!
Najwiekszy gryzoń na świecie
Kapibara wielka (Hydrochoerus hydrochaeris) to największy żyjący współcześnie gryzoń. Może ważyć blisko 70 kilogramów i mieć aż 1,3 metra długości. Sporo jak na zwierzę, którego kuzynką jest kawia domowa, czyli znana wszystkim świnka morska.
Kapibara jest zwierzęciem wodno-lądowym
Sąsiedztwo wody to kryterium kluczowe, żeby mogła się osiedlić na danym terenie, ponieważ w wodzie lub błocie spędza większość swojego dnia, a więcej aktywności wykazuje dopiero po zmroku.
Kapibara potrafi wstrzymać oddech aż na 5 minut
Ciało kapibary wielkiej jest stworzone do prowadzenia wodnego trybu życia. Kapibara wstrzymuje pod wodą oddech na pięć minut, a między palcami ma błonę pławną, która ułatwia jej sprawne pływanie. Co więcej, jej oczy, nozdrza i uszy są umieszczone na szczycie głowy, dzięki czemu zwierzę może pozostać niemal całkowicie zanurzone, a jednocześnie rejestrować najważniejszymi zmysłami, co się dzieje w okolicy.
Kuzynka świnki morskiej
Kapibara, chociaż tak ogromna, ma wiele cech wspólnych z innymi, mniejszymi gryzoniami – przede wszystkim ze wspomnianą wcześniej kawią domową. Najlepiej znany przykład to oczywiście rosnące przez całe życie siekacze, które muszą być regularnie ścierane. Oba gatunki mają również po cztery palce w przednich kończynach oraz po trzy palce w tylnych.
Nie taka wolna, jak się wydaje!
Niewielka liczba palców nie przeszkadza kapibarze porządnie się rozpędzić! Chociaż na zdjęciach wygląda na największego leniucha świata, potrafi biec z prędkością nawet 35 kilometrów na godzinę i wykazują się sporą zwinnością. Pozory mylą, prawda.
Uroczy wygląd idzie w parze ze spokojnym charakterem
Ten ogromny gryzoń to zwierzę wyjątkowo łagodne i pozbawione agresji. Usposobienie kapibary jest od lat obiektem obserwacji oraz badań naukowych. Nie możemy jednak zapominać, że w całym swym spokoju wciąż pozostają dzikimi zwierzętami. Jeżeli poczują się zagrożone, mogą zaatakować w samoobronie.
Kapibara jest koprofagiem
Oznacza to, że zjada swoje własne odchody. Ma nieskomplikowany układ pokarmowy, dlatego spożywanie odchodów pozwala jej na ponowne przetrawienie pokarmu i wyciągnięcie z niego dodatkowej porcji cennych składników odżywczych. Niektóre inne gryzonie, w tym świnki morskie, również spożywają swoje odchody.
Nietypowa przyjaźń kapibary z ptakami
To zwierzę często widywane jest w towarzystwie różnych gatunków ptaków, z którymi pozostaje w relacjach symbiotycznych. Niektóre traktują kapibarę jako stanowisko obserwacyjne podczas polowania na drobne ryby, inne żywią się żerującymi na gryzoniu pasożytami.
Człowiek zagrożeniem dla kapibary
W krajach Ameryki Południowej poluje się na kapibary dla mięsa i skór. Jako zwierzę wodne w religii chrześcijańskiej kapibara została przypisana do ryb, dzięki czemu jej mięso może być spożywane w trakcie dni postnych. Decyzja ta została podjęta w trakcie chrystianizacji rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej.
Najlepiej w stadzie
Kapibara to zwierzę stadne, które tworzy grupy składające się z pary dorosłej i ich potomstwa albo z większej liczby osobników. W tym drugim przypadku zazwyczaj są to haremy obejmujące jednego dominującego samca oraz samice wraz z młodymi.
Co jeszcze warto wiedzieć o kapibarze? Jakie ciekawostki znacie? Podzielcie się w komentarzach! A po więcej ciekawych artykułów zapraszamy do działu Mam zwierzęta.
Zdjęcie okładkowe: Shutterstock
Komentarze (0)