Kobiety Capotego. Śniadanie u Tiffany'ego, mroczne sekrety i zdrada w świecie glamour (okładka  twarda, wyd. 03.2023)

Genialna pozycja !!!!

Nie mam pojęcia, ponieważ EMPIK nie dostarczył mi zamówienia, które po kilku tygodniachi reklamacjach anulowalam

Intrygant Capote i jego "łabedzice".W tle Nowy York,salony,plotki.Kapitalna pozycja.

Zaskakująco wciągająca lektura. Polecam

Smutne ale prawdziwe 😕

Polecam

Super!

Truman Capote to pisarz, który równie dobrze opisywał biedę małych miejscowości jak splendor elit. Porzucony przez rodziców wychowywał się pod okiem ciotek, a gdy w końcu matka wróciła, jego życie stopniowo przeniosło się do świata bogatych. Przerażony wizją porzucenia, molestowany w dzieciństwie przez nauczyciela, a potem wykorzystywany seksualne w szkole wojskowej, nienawidzący i podziwiający rodzicielkę... ukojenie znalazł w towarzystwie pięknych kobiet. Łabędzic, które stały się ikonami, choć za ich największe osiągnięcie (poza wyglądem i elegancją) uważano dobre wyjście za mąż. Ich czar nieustannie go zachwycał, a jako że i jemu go w pewnej formie nie brakowało stawał się ich ulubionym towarzystwem. Mieszkał w willach, podróżował ich prywatnymi samolotami i jachtami, był stałym gościem na przyjęciach. Tam, gdzie był Capote, gromadzili się ludzie i zawsze była dobra zabawa. Uważany za dobrego przyjaciela w rzeczywistości przypominał bardziej dwulicowego plotkarza, któremu jednak trudno było się oprzeć. Laurence Leamer tworzy obraz amerykańskiej klasy wyższej. Umiłowania sztuki i piękna, ciągłych przyjęć i flirtów. Walka o prawa kobiet dzieje się jedynie w tle, szczególnie wśród warstw robotniczych, na salonach natomiast króluje przepych i dobra zabawa, najczęściej okraszona poświęceniem serca. Autor biografii obraca się wokół Capotego i jego znajomych, ale jego głównym celem jest przedstawienie łabędzic, jak sam artysta nazywał swoje przyjaciółki. Oryginalny tytuł „Capotes Women: A True Story of Love, Betratal, and a Swan Song for an Era“ jednoznacznie na to wskazuje, ale polski tytuł chętniej wprowadza w błąd czy nie do końca zdradza zawartość, więc nie rozumiem zmiany, jaka w nim zaszła. Sama zawartość książki jest nieprzyjemnie chaotyczna. Pewne drobne informacje zostają bez powodu podane dwa razy, autor lubi swoje domysły opowiadać niczym fakty, a momentami... Często plącze się w tym, by przystępnie i barwnie przedstawić historię — jak przy fragmencie, gdzie opowiada o łowienie ryb na otwartym morzu przez Hemingwaya i Hawksa (dwóch bogatych przedstawicieli klasy wyższej), co podsumowuje słowami „ten motyw Hemingway wykorzystał później w opowiadaniu «Stary człowiek i morze» “. Zawsze mocno irytuje mnie słabe wykonanie ciekawych książek, a z taką niewątpliwie miałam styczność. Inaczej wyobrażałam sobie Capotego, ale poznanie go lepiej oraz poznanie kobiet, jakimi się otaczał, dało mi perspektywę, dzięki której lepiej zrozumiałam magię jego opowiadań (bo niestety tylko je jak dotąd czytałam i POLECAM). Poza tym „Kobiety Capotego. Śniadanie i Tiffany'ego, mroczne sekrety i zdrady w świecie glamour“ było po prostu przyjemną lekturą, w której łatwo się zatopić i zanim człowiek się zorientuje, nagle jest w połowie. Mam trochę zastrzeżeń do strony technicznej książki, ale jednocześnie nie mogę jej odmówić uroku. przekł. Natalia Wiśniewska

To fascynujące, że natchnieniem do napisania tej książki była dla Lawrenca Leamera nigdy niewydana i zapewne też nigdy nienapisana powieść Trumana Capotego "Wysłuchane modlitwy". Ten mistrz krótkiej formy, świetny reportażysta i autor ikonicznego dzieła "Z zimną krwią", które dziś zaliczane jest do klasyki literatury światowej do końca swych dni utrzymywał iż pracuje nad swym opus magnum, książką która ugruntuje jego pozycję wybitnego pisarz i wstrząśnie amerykańskim elitami. Miała ona opowiadać o kobietach, które nazywał "łabędzicami", żonach wpływowych członków nowojorskiej socjety, które dzięki majątkom swych mężów mogły brylować w towarzystwie i nadawać ton życiu wyższych sfer, pełnego blasku i mrocznych sekretów. Truman Capote dzięki swojej inteligencji i wysokiej pozycji w literackim świecie stał się ulubieńcem śmietanki towarzyskiej. Jego obecność była pożądana na każdym głośnym przyjęciu a przynależność do kręgu bliskich znajomych pisarza nobilitowała. Lgnęły do niego zwłaszcza kobiety: bogate, znudzone i przeraźliwie samotne w swoich luksusowych rezydencjach. On jak nikt potrafił je wysłuchać, docenić i skomplementować. One zaś zapraszały go do swojego świata, dzieląc się najbardziej intymnymi szczegółami ze swojego życia. Pisarz mieszkał w ich rezydencjach, towarzyszył w zagranicznych podróżach pławiąc się w luksusie. Mężowie tych dam bez problemu go tolerowali, gdyż pisarz nie krył się ze swoją homoseksualnością. Do kręgu jego znajomych należały takie postacie jak Lee Radziwiłł (siostra Jackie Kennedy), Marella Agnelli czy Barbara „Babe” Paley, będąca żoną założyciela CBS. I to o nich jest ta książka. "Kobiety Capotego" to opowieść pełna przepychu, blichtru i niezapomnianej atmosfery lat 60-tych. Autor przybliża czytelnikowi sylwetki tych kobiet, będących symbolem tamtych czasów, snując jednocześnie w tle opowieść o życiu i twórczości jednego z czołowych amerykańskich pisarzy. To książka, która pozwala zajrzeć nam do świata niedostępnego dla zwykłych zjadaczy chleba, gdzie wielkie pieniądze i splendor rzadko kiedy gwarantują szczęście i spełnienie. Przepiękne wydanie, przyciągająca wzrok okładka i liczne fotografie są przysłowiową wisienką na torcie i sprawiają, że czytelnik ma poczucie iż obcuje z produktem marki de lux. Zachęcam Was do lektury!

Truman Capote to amerykański pisarz i scenarzysta. Jego najsłynniejsze dzieła to niewątpliwie opowiadanie „Śniadanie u Tiffany’ego” oraz powieść dokumentalna „Z zimną krwią”. Przyznam szczerze, że nigdy nie zapoznawałam się z biografią tego autora, więc właściwie nic o nim nie wiedziałam. Książka „Kobiety Capotego” nie jest biografią autora, tylko w głównej mierze kobiet, które autor nazywał swoimi „łabędzicami”, jednak bardzo wiele możemy o Trumanie się dowiedzieć. Przede wszystkim Truman był niezwykle ekscentrycznym człowiekiem. Wiecznym chłopcem, który szukał ucieczki przed brutalnością świata. Jego dzieciństwo było koszmarem. Odrzucony przez matkę, przerzucany od ciotki do ciotki, aby w końcu znów trafić pod opiekę rodzicielki. Ale czy to na pewno była „opieka”? Zamykany w pokoju hotelowym, kiedy mama spędzała wieczory na przyjęciach… Opuszczony, zapłakany, wystraszony… W szkole również się nie odnalazł. Wrażliwy, wręcz dziewczęcy Truman nie był lubiany przez rówieśników. To właśnie samotne dzieciństwo i wczesna młodość sprawiły, że każdą wolną chwilę poświęcał na pisanie. Wierzył, że kiedy zostanie sławnym pisarzem, będzie mógł być sobą… I to właśnie dzięki książce zawierającej wiele wątków autobiograficznych Truman Capote stał się rozpoznawalny, co pozwoliło mu zabłysnąć wśród śmietanki towarzyskiej Nowego Jorku. Najbardziej podziwiane i najpiękniejsze kobiety świata ubóstwiały Trumana! Bez niego nie mogła się odbyć żadna impreza towarzyska. Był rozchwytywany, zapraszany na wakacje do letnich domów rozsianych po całym świecie. Niestety, to właśnie talent do zjednywania sobie ludzi stał się przyczyną upadku tego pisarza. Książka „Kobiety Capotego” to historie „łabędzic” Trumana, czyli kobiet które przyjęły go do swojego życia jako przyjaciela. Dziedziczki fortun i żony najbogatszych mężczyzn zwierzały się pisarzowi, że wszystkich sekretów, opowiadały najgorętsze plotki, wierzyły, że Truman zachowa te informacje dla siebie… Niestety, ale jako powieść życia Truman chciał opublikować książkę odkrywającą wszystkie sekrety „łabędzic”. Fragment powieści (która nigdy nie została ukończona) opublikował w magazynie „Esquire” i możecie sobie tylko wyobrazić jak wściekłe były jego „przyjaciółki”… Kobiety zdradzane wielokrotnie przez swoich mężów nie spodziewały się, że również Truman tak je skrzywdzić. Przez próbę spełnienia swojego marzenia Capote stracił wszystko to, na czym mu zależało… Swoje „łabędzice”… Zachęcam do lektury wszystkich, którzy chcą poczuć klimat wyższych sfer lat 50-tych ubiegłego wieku.