Idea (okładka  twarda, wyd. 02.2023)

O niezwykłości Ty moja! Archipelagu literackiej kreatywności! Przybyłaś i sobą zaskoczyłaś. Do tego z polskiego morza, druku pełnego, się wyłoniłaś. A więc wciąż, mimo gąszczu, można nietuzinkowo, z nową jakością. Poświęćcie chwilę tej inności, niech stanie się Waszym niespodziewaniem. Niech do dobrych rozmów i działań budzi. I Wy zaskoczyć się dajcie. Bo było sobie ziarno myśli, które ideą zakiełkowało by marzeniem rozkwitnąć. A może inaczej. Wcale nie dawno temu, bo równie dobrze dziś właśnie, myśl sobie była i krążyła, szukając zaczepienia punktu. Nagle wyspy na mokrych niebieskościach rozsiane, uwagę jej przykuły. Bo bezludne takie, od siebie oddalone, bez połączeń sieci. Ale zaraz, zaraz, na każdej dziecko jedno. Samotne, pojedyncze, szczęścia pozbawione. To na drobinkach piasku siedzi, a to owocowy posiłek zjada, by wreszcie w wodę się wpatrywać, a w spojrzeniu tym nostalgii tyle, smutku, tęsknoty. Za czym? Czy wiedzą? Myśl przejęła się ogromnie i Ideą stać się zachciała, by korzenie w kimś zapuścić, bo tylko tak sensu się nabiera. No to hyc, na ramię dziecka i do ucha szeptać czas zacząć. O cieple drugich dłoni i dzieleniu się pomarańczą, o łaskotkach i wspólnym w niebo się wpatrywaniu. O rozstań bólu i potrzebnym byciu. O tym, że razem - piękniej znaczy. I wreszcie więź, łza i serca bicie, a te składniki w marzeniu się złączyły. Pragnienie, nie deptane, w siłę rosło i rosło, coraz bardziej w siebie samo wierząc, a nawet śniąc o tym co zdarzyć się może. A tyle przecież może. Pamiętasz jeszcze? Ogranicza nas tylko wyobraźnia. I tak, marzenie, w aktywność się przerodziło. Do wody krok - za mało, ale to z prób rozwiązanie się tworzy i buduje mosty. Czy tym razem się uda? Warstwa wizualna porwała nas bez reszty. Oryginalna kreska, nieoczywisty, jak na dziecięcą literaturę, styl i dojrzałe barwy. Ta mieszanina sprawia, że jest to publikacja nie tylko wartością tchnąca, ale i urodziwa niezmiernie, ach! Bez wątpienia kształtuje dobry literacki gust - każdego, bo kiczu w niej ani grama, a jestem na to wrażliwa. Do tego twardą oprawę i formę leporello tu dostajemy! Rozwijamy więc, rozwijamy i całą opowieść mamy - z jednej strony, a z drugiej międzywyspową mapę pełną dziecięcych bohaterów, którym dzięki temu w oczy spojrzeć możemy i bliżsi sobie się stajemy. Czyż nie wyjątkowo się tu dzieje? Wzruszyła od środka samego. Małego i dużego - każdego na sposób własny. Prostą mądrością, która umyka tak często, ilustratorskim światem, który niespokojno-spokojne kreuje i formą, na którą rzadko się natrafia. To wszystko wiele pytań stawia i języki w dyskusjach rozwiązuje. O inności, o razem byciu i marzeniach, które podsycać warto. Zawsze. Bo są kluczem do dobrych reakcji, gestów, ruchów. Do dobrej przyszłości. To lektura - błysk, który przypomina, że: "Ludzie potrzebują innych ludzi. Są jak krople wody. Oddalone od siebie pozostają jedynie małymi kroplami. Dopiero połączone tworzą ocean.". Dziękuję Ideo, że powstałaś. Ruszam naprzód. O Ciebie bogatsza. Polecam Wam bardzo!❤️

Ta książka opowiada o tym, jak bardzo ważny jest dla nas drugi człowiek - człowiek obok nas, jego obecność. Człowiek potrzebuje drugiego człowieka jak powietrza. Bliskości, żeby mógł dobrze się rozwijać Kiedy nad archipelagiem pojawia się myśl, żadne z mieszkających tam dzieci nie spodziewa się, że to początek zmian. Samotne i oddalone od siebie czekają na kogoś, kto da im nadzieję. Widząc ich smutek i zagubienie, myśl postanawia przyjrzeć im się z bliska. Niespodziewanie staje się ideą, a później marzeniem... "Idea " to opowieść o tym, że między ludźmi warto budować mosty, bo nic nie zastąpi czasu spędzonego z drugim człowiekiem. Choć wiele nas różni, to i wiele łączy. Jesteśmy jak krople wody - oddaleni od siebie pozostajemy jedynie małymi kroplami. Dopiero razem tworzymy ocean... Polecam przeogromnie! Piękna, mądra i wartościowa książeczka Do tego jest fajnie rozkładana i posiada bardzo ciekawe i klimatyczne ilustracje❤