Granica. Podróż wokół Rosji przez Koreę Północną, Chiny, Mongolię, Kazachstan, Azerbejdżan, Gruzję, Ukrainę, Białoruś, Litwę, Polskę, Łotwę, Estonię, Finlandię i Norwegię oraz Przejście Północno-Wschodnie (okładka  twarda, wyd. 04.2019)

Niesamowicie ciekawa książka, w której autorka podóżuje i dzieli się swoimi opiniami o krajach wymienionych w tytule. Tak jak uwielbiałem Sowietstany, tak też uwielbiam tą książkę. Niesamowicie zachęca do podróży jej szlakiem!

Autorka wykonała wręcz gargantuiczną pracę organizując tak wielką wyprawę. Książkę pomimo szczerej objętości czyta się szybko, bez nudy. Z każdym rozdziałem dowiadujemy się coraz więcej na temat krajów graniczących z Rosją, o czynnikach, które spowodowały taką, a nie inną sytuację w danym regionie. Osią książki są rozmowy z autentycznymi mieszkańcami Baku, Mongolii (bardzo ciekawe fragmenty o tym wciąż mało znanym kraju), Estonii czy pogranicza norwesko-rosyjskiego. Serdecznie polecam miłośnikom podróży, nie tylko tych po mapie.

Ciekawa, interesująco opisana podróż. Jestem pod wrażeniem ogromego trudu, odwagi i włożonej pracy w realizację tego przedsięwzięcia przez autorkę. Świetna pozycja.

Bardzo dobra książka

Świetnie napisane

„Granica” to niezwykle dynamiczna i barwna relacja z wielomiesięcznej podróży wzdłuż granic współczesnej Rosji. Erika Fatland odwiedziła kilkanaście krajów, spotkała się z wieloma interesującymi ludźmi, przeżyła sporo niebezpiecznych przygód i zawitała także do Polski – wycieczka do Gdańska i Warszawy dla naszych czytelników na pewno jest intrygującą ciekawostką. Norweska pisarka znana jest u nas jako autorka reportażowej, wielokrotnie nagradzanej książki „Sowietstany” , w której realistycznie przedstawiła warunki życia w byłym Związku Radzieckim. „Granica” tematycznie zbliżona jest do tego utworu. Tym razem Erika Fatland opisuje podróż, jaką odbyła po: Korei Północnej, Chinach, Mongolii, Kazachstanie, Azerbejdżanie, Gruzji, Ukrainie, Białorusi, Litwie, Polsce, Łotwie, Estonii, Finlandii i Norwegii. W każdym z tych miejsc autorka spotyka się z różnymi ludźmi, zarówno znanymi dziennikarzami, działaczami politycznymi i społecznymi, jaki i całkiem zwyczajnymi mieszkańcami, których nazwiska nieraz – ze względu na ich bezpieczeństwo – zostają utajnione. Dotyczy to przede wszystkim krajów opresyjnych, reżimowych, które na podróżniczej liście stanowią większość. Co ciekawe, współczesna Rzeczpospolita pod rządami PiS także zaczyna wpisywać się na tę niechlubną listę, co autorka – mimo iż wychowana w zupełnie innej kulturze – doskonale rozumie, analizuje i charakteryzuje, nie zostawiając suchej nitki na partii rządzącej. Erika Fatland skupia się w każdym miejscu nie tylko na współczesności. Interesująco, przystępnie i barwnie opisuje także historię, nawet tę bardzo odległą. Przywołuje mnóstwo ciekawostek i anegdot, kontekstów kulturowych, przede wszystkim jednak spotyka się z ludźmi, których potrafi nakłonić do zwierzeń i których słucha z wielką uwagą. We współczesnym dziennikarstwie to rzadkość – przyznam, że coraz częściej odnoszę wrażenie, że nawet znani reportażyści uwielbiają bardziej skupiać się na sobie niż na rozmówcach. Autorka snuje także domysły na temat przyszłości zwiedzanych krajów. Smutne i przygnębiające jest to, że w wielu z tych miejsc nie ma żadnych perspektyw, że młodzi ludzie powielają błędy swoich przodków albo są tak bardzo stłamszeni przez reżimowe władze, że nawet nie ośmielają się marzyć o lepszym jutrze. Opisy tego przywyknięcia do biedy, poniżenia i upodlenia niemal bolą... Nie podbudowują tego nawet relacje z krajów o wysokiej stopie życiowej (Norwegia i Szwecja), gdyż i one borykają się z wieloma problemami, na czele z falą emigrantów, którzy mają niewiele wspólnego z uchodźcami politycznymi. Dużym plusem książki jest dynamiczny styl, plastyczny język i umiejętne łączenie reportażowej relacji z niemal lirycznymi opisami przyrody, której Erika Fatland poświęca wiele miejsca. Całość uzupełniają kolorowe fotografie, nieraz robione z ukrycia. Polecam z czystym sumieniem – nie tylko miłośnikom literatury faktu i prozy podróżniczej. BEATA IGIELSKA

Erika Fatland zaczęła swoją podróż od wyprawy przez Morze Barentsa, po czym dopłynęła do Czukotki. Kolejnym przystankiem były takie kraje jak Korea Północna, Chiny, Mongolia, Kazachstan, kraje Kaukazu, a potem europejskie państwa jak Ukraina, Białoruś, Polska, Litwa, Łotwa, Estonia, Finlandia i sama Norwegia (tak, ten kraj także graniczy z Rosją). Norweżka skupiła się na pokazaniu codziennego życia, a także skomplikowanych dziejów tych krajów w kontekście tak potężnego sąsiada, jakim była i jest Rosja. Autorka poruszyła problem trzymania w garści krajów sąsiadujących z potężną Federacją Rosyjską poprzez polityczne i gospodarcze powiązania. Ciekawe są fragmenty dotyczące zależności krajów, które należą dzisiaj do Unii Europejskiej. Bardzo podobała mi się ta praca. Uważam, że Polacy powinni się z nią zapoznać. Chociaż nie ukrywam: fragmenty o Polsce są mocne i pewnej grupie społecznej mogą się nie spodobać. Z drugiej strony ta książka pokazuje, że wbrew temu co sądzimy - problem Rosji to nie jest tylko nasz problem i jest więcej krajów, również bardzo bogatych, które z tak potężnym i nieprzewidywalnym sąsiadem muszą być bardzo ostrożni w prowadzeniu swojej polityki. Polecam Wam lekturę tej książki. Myślę, że to doskonała praca dla studentów studiów politologicznych, stosunków europejskich, a także dziennikarskich czy europeistyki. To też doskonała książka dla każdego Polaka, który chciałby zrozumieć powagę sytuacji w stosunkach z Moskwą.

Erika Fatland zabiera nas w podróż do wszystkich krajów graniczących z Rosją. ( a jest ich czternaście ) to nie jest tylko podróż geograficzna ale przede wszystkim jest to podróż przez historie ludzi. Szkoda tylko, że rozdział dotyczący Polski jest taki krótki. Książka bardzo ciekawie napisana, polecam. kinia_book_and_cook