Czułe spotkania (okładka  miękka, wyd. 10.2020)

idealna na jesienne deszczowe dni czy zimowe wieczory

Zdaniem żony naprawdę ciekawa książka.

Bardzo fajna książka

W rutynie życia łatwo zapomnieć o swoich pragnieniach. Niektóre bohaterki oddają się namiętności po pierwszym spotkaniu, inne odkrywają ją na nowo po latach wspólnego życia. Wszystkie pragną miłości i spełnienia. Nieważne czy znalezionej w romantycznym hotelu, w podróży czy w blasku świec własnego domu. Ważne, że każda z nich ma odwagę, by przeżyć piękne chwile. ❤ Do tej pory twórczość każdej z autorek (z wyjątkiem Lilianny Fabisińskiej) była mi znana z dłuższej formy, jaką jest powieść obyczajowa. Dlatego tym bardziej byłam ciekawa, jak wypadną w opowiadaniach. ❤ Poszczególne teksty mają wiele wspólnego, ale i różnią się od siebie. Jedne utrzymane są w klimacie melancholii, inne są bardziej żywiołowe. Można również jedne przypisać do typowo obyczajowych, inne zaś do romansu przez wzgląd na śmiałe sceny erotyczne. ❤ Każda z nowelek tchnie wyjątkową atmosferą, wybrzmiewa z nich czułość i miłość. Czyli to, na czym każdej z nas w prawdziwym życiu zależy, czego potrzebuje do pełni szczęścia. Wszystkie opowiadania łączy poczucie samotności, potrzeba bliskości drugiego człowieka, miłości i spełnienia. ❤ Pisarki kreślą przed czytelnikiem różne odcienie miłości. Nie zawsze jest to uczucie nacechowane radością i sielskością (przynajmniej nie od razu). Będzie też taka pod wpływem chwili czy taka, którą trzeba "odkurzyć", by na nowo rozkwitła niczym piękny kwiat. Główne bohaterki to kobiety takie jak my, i co najważniejsze, możemy przejrzeć się w nich jak w lustrze. Dzieli je wiek, status społeczny, doświadczenie życiowe, ale łączy jedno: pragnienie kochania i bycia kochaną. Autorki w nieprzekłamany sposób pokazują, jak bohaterki popełniają błędy i jak mierzą się z ich konsekwencjami. Podejmują się tematu przyjaźni, zazdrości, nie zawsze łatwych rodzinnych relacji. ❤ Pokrótce postaram się w kilku słowach przybliżyć Wam poszczególne teksty. Dodam iż najbardziej podobało mi się to, że żadne z opowiadań nie miało zawieszonego zakończenia. Jestem w pełni usatysfakcjonowana. ❤ Liliana Fabisińska "Koncert"  W tym opowiadaniu pojawił się tu wątek kryminalny, którego się nie spodziewałam oraz lekki akcent pandemii. Ta historia jest przestrogą przed zbytnią ufnością wobec osób poznanych na portalach randkowych. Byśmy na początku znajomości nie wyjawiali zbyt wiele informacji o sobie.  ❤ "Szlag by trafił tego całego koronawirusa i wszechobecne maseczki! Zdjęli je dopiero przy stoliku. W kącie, w półmroku... Nie do wiary, jak ta pandemia ułatwiała życie przestępcom." ❤ Magdalena Majcher "Daj mu szansę"  Podobnie jak w przypadku opowiadania Fabisińskiej, tak i tu mamy wątek poszukiwania miłości na portalu randkowym. Jednakże został on zupełnie inaczej poprowadzony. Historia Aldony pokazuje, że szczęście często znajduje się na wyciągnięcie ręki, tylko my tego nie dostrzegamy. Szukamy odpowiedzi na nurtujące nas pytania nie tam, gdzie trzeba. A wcale nie musimy kombinować, by dojść do odpowiednich wniosków. ❤ "Owszem, brakowało jej bliskości drugiego człowieka, ale pamiętała, jak to się skończyło poprzednim razem. Miłość kojarzyła jej się wyłącznie z cierpieniem." ❤ Adriana Rak "Moje marzenie to ty"  Tu zostałam zaskoczona tym, iż tekst Adriany Rak okazał się romansem. Wyraźnie widać, że autorka coraz śmielej poczynia sobie w budowaniu wątku miłosnego. Poza tym naprawdę wkręciłam się w tę historię, mimo iż była nieco przewidywalna. Udowadnia ono, że zawsze warto dać sobie drugą szansę. Zaufać sercu i zaryzykować niż nie zrobić nic, a potem tego żałować. Trzeba dążyć do spełnienia marzeń.  ❤ "Nie byłam w stanie zdobyć się na jakikolwiek miły gest skierowany w jego stronę. Ani tym bardziej na żadne miłe słowo. Po tym wszystkim, czego od niego doświadczyłam, nie zasługiwał na to. I choć moje ciało wysyłało mi jednoznaczne sygnały, nie mogłam tego zmienić. Nie mogłam mu ulec i pokazać już przy pierwszej rozmowie, że wciąż nie jest mi obojętny." ❤ Natasza Socha "Gwiezdne wojny" To opowiadanie przypomina, iż niczego nie możemy być w życiu ani w uczuciach pewni. Jest odkrywaniem kobiecości, pragnień i potrzeb. Zdanie najbliższych jest ważne, ale to, czego my chcemy powinno być najważniejsze, gdyż nikt za nas nie przeżyje życia.  ❤ "W miłości nigdy nic nie jest pewne na sto procent i dane na zawsze." ❤ Edyta Świętek "Żółte listki akacji" Autorka podejmuje się problemu rutyny w małżeństwie, wygaśnięcia żaru namiętności, braku rozmowy. Pochłonięci codziennymi obowiązkami, pracą, dziećmi zapominamy, by pielęgnować miłość. Pięknie opisała także jesień. Przyznam że ja, podobnie jak Irena, też jestem "jesieniarą". ❤ "(...) małżeństwo jest niezmiernie delikatną maszynerią. Trzeba o nią dbać. Co jakiś czas przeglądać trybiki, reperować, gdy zajdzie potrzeba, oliwić. Trybikami są wasze wspólne sprawy, reperacją rozmowy o bolączkach, a oliwą troska i czułość." ❤ Magdalena Wala "Gra" Autorka porusza temat związku na odległość, rutyny, braku rozmowy i troski o bliską osobę,  problemu ze znalezieniem zatrudnienia, czy wpływu pandemii na wiele aspektów

Sylwia wybiera się na koncert mający być randką z nieznajomym, jednak ku jej zdziwieniu podczas całego zdarzenia towarzyszy im ktoś trzeci. Nie bez przyczyny. Kiedy kobieta wraca do domu odkrywa coś, czego nigdy by się nie spodziewała. Aldona nie do końca ufa internetowym stronom pozwalającym znaleźć swoją drugą połówkę, mimo to po nieudanym związku umawia się z pewnym mężczyzną z Tindera. Idealna randka i fakt, że facet nie uciekł na wieść o istnieniu dwójki jej dzieci z pewnością daje nadzieję. Ale miłość często czeka tam, gdzie człowiek zdaje się jej nie dostrzegać. Kelnerka Natalia przyłapuje swojego szefa na zdradzie, co staje się początkiem wielkich zmian dotyczących także jej życia. Kiedy w restauracji zostaje zatrudniony nowy pracownik - mężczyzna, z którym kiedyś niewątpliwie coś ją łączyło - powracają uczucia z przeszłości. Klementyna tkwi w związku przepełnionym rutyną, szykując się do ślubu z człowiekiem, z którym ostatnio ciężko złapać jej wspólny temat. Podczas podróży po suknię weselną w pociągu spotyka swoje przeznaczenie… Irena każdego dnia poświęca się pracom domowym widząc, że jej wieloletnie małżeństwo z każdym dniem wygasa. Nie jest już młódką, więc całkiem możliwe, że mąż po prostu przestał dostrzegać w niej piękność sprzed lat. A może wystarczy coś zmienić? I nie chodzi tutaj o partnera, a o wywołanie iskry z przeszłości? Dominika wyjeżdża, by zaopiekować się bliską jej osobą. Jej narzeczony, który więcej uwagi poświęca komputerowej grze, zamiast niej, nie zgodził się na sprowadzenie dziadka do ich wspólnego domu, został zatem sam jak palec. Czy rozstanie okaże się pierwszym krokiem do rozpadu tej miłości? A może ją wskrzesi? Lilianna Fabisińska, Magdalena Majcher, Adriana Rak, Natasza Socha, Edyta Świętek i Magdalena Wala wychodzą naprzeciw z sześcioma opowiadaniami przedstawiającymi różne oblicza miłości. Nie tej słodkiej, kojarzonej z pięknymi baśniami, ale tej, która wymaga czasu, nieraz przebycia ciężkiej drogi, miłości, której trzeba się nauczyć bądź po prostu sobie o niej przypomnieć. Pierwszoplanowymi bohaterkami zostają kobiety takie, jak ,my. Niewyidealizowane, zwyczajne, jedne po przejściach, drugie stojące przed ważnymi, życiowymi wyborami. Jest namiętnie, jak u Adriany Rak, jest z przestrogą, jak u pani Fabisińskiej czy z morałem, jak u Edyty Świątek. Miłość dojrzała, rozkwitająca czy stawiająca pierwsze, nieśmiałe kroki. Bardzo ciekawa kompozycja uświadamiająca, jak różnorodne scenariusze może pisać jedno i to samo uczucie. Miłość. Opowiadania przedstawione w tej książce to nie wyrwane z kontekstu fragmenty (miałam już okazję się z tym spotkać przy okazji niektórych antologii), a w pełni zrozumiałe i poprowadzone od początku do końca historie napisane na potrzeby tej publikacji. Liczące kilkadziesiąt stron niosą ze sobą przekaz, wartości i różnorodne emocje, a dzięki bohaterkom w różnym wieku każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Są odmienne osobowości, są różne problemy, w końcu są bohaterki, które popełniają błędy, są niepewne, czasami potrzebują wskazówek, by ruszyć dalej. Zazdrości, przyjaźnie, próby szukania w sobie odwagi i rodzinne relacje – wszystko to, co nasz otacza i dotyczy, bez sztucznej magii oraz nierealnych zbiegów okoliczności. Samo życie. „Czułe spotkania” to zatem dobra propozycja dla wielbicielek krótszych form literackich, które nie mają czasu bądź nie chcą angażować się w długie historie, a wolą poczytać coś równie ciekawego, a krótszego. Opowiadania o wydźwięku naturalnym i życiowym, obyczajowe, na pewno dalekie od erotycznych (może za wyjątkiem jednego). Polecam na jesienne wieczory jako niemęczące, a napawające nadzieją teksty, które unaoczniają różne kolory człowieczeństwa i miłości oraz uświadamiają, że po każdej burzy wychodzi słońce. http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2020/10/czue-spotkania-praca-zbiorowa-znane.html

„Czułe spotkania” to kolejna antologia, którą miałam okazję przeczytać! Dzięki niej poznałam styl pisania autorek, których nie znam, ale i z chęcią przeczytałam opowiadania znanych mi już pań. Mamy tutaj opowiadania takich autorek jak: - Liliana Fabisińska – „Koncert” - Magdalena Majcher – „Daj mu szansę” - Adriana Rak – „Moje marzenie to ty” - Natasza Socha – „Gwiezdne wojny” - Edyta Świętek – „Żółte listki akacji” - Magdalena Wala – „Gra” Bardzo podobało mi się opowiadanie „Koncert”, które szczerze zaskoczyło mnie, bo nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Mamy spotkanie z kimś poznanym w internecie, a ta osoba nie dość, że się spóźnia na spotkanie, to jeszcze randka przebiega w towarzystwie znajomego tej osoby… ale zakończenie zdecydowanie powinno być przestrogą przed internetowymi znajomościami!  Opowiadanie Magdaleny Majcher trochę mnie zdenerwowało :P a w sumie jeden z głównych bohaterów i jego podejście do dzieci! Ale pomimo to, bardzo dobrze się je czytało i jest naprawdę ciekawe. Adriana Rak jak zwykle stworzyła świetną historię, która nie dość, że jest odbiciem stwierdzenia „stara miłość nie rdzewieje”, tak też po wielu sytuacjach, pokazuję, że jednak warto walczyć o miłość. „Żółte listki akacji” Edyty Świętek, to już ostatnie opowiadanie, które mi się podobało. Lubię styl pisania autorki i humor jaki wprowadza w swoich powieściach. A tutaj, czytając i poznając bohaterów, miałam w głowie jedną myśl– oczywiście, żeby źle nikt nie pomyślał – „stare to, a takie głupie” :P dwójka dorosłych ludzi, którzy w miarę upływu lat, oddalili się od siebie – podejrzenia, podsycane niestworzonymi historiami przyjaciółek i ich porady naprawdę mnie śmieszyły…a czasem wystarczy po prostu porozmawiać…. ;) Dwa pozostałe opowiadania podobały mi się dużo mniej, ale te wymienione powyżej, naprawdę zasługują na uznanie i oczywiście przeczytanie :D bardzo się cieszę, że miałam możliwość ich poznania 

Antologie, antologie, antologie. Tak trudno jest je ocenić i tak trudno dać jednoznaczną opinię. Zawsze mamy kliku autorów i różne historie krążące jednak koło wybranego tematu. Są to różne spojrzenia na daną rzecz po prostu. Każdy inaczej czuję. Tutaj mamy miłość. Miłość to chyba najbardziej brany temat takich książek. Jest ich całkiem dużo. Okej. Wracamy do naszej antologii, która ma przepiękną okładkę. Tak, chciałam to powiedzieć ponieważ ta okładka mi się podoba. Zapraszam dalej. Dalej mamy opowiadania, to dość jasne. Raczej kolorowanek nie ma co tam szukać. Wszystko krąży wokół miłości i uczucia grają główną role w tym zbiorze. Nie napiszę wam o czym jest każde opowiadanie, ponieważ sporo bym tym zdradziła. Skupię się raczej na jednym żeby zobrazować wam co się tam skrywa. Na nóż bierzemy opowiadanie Adrianny Rak o tytule "Moje marzenie to Ty". Ja się spodziewałam obyczajówki tak szczerze (no sorka Ada, jednak już coś z Twojej biblioteki czytałam i było inaczej). Tutaj natomiast troche taka zmiana ponieważ to jest romans. Aż mi dziwnie pisać o tym w sumie, z obyczajówki w romans. Zaskakujące. Więc mamy w tej książce po pierwsze inną twarz autorki już z lekka znanej wśród czytelników obyczajówek. Mimo wszystko to nie jest jakiś ostry romans z brzydkimi wstawkami. Jest raczej łagodniejszą formą romansu i plus za to. Opowiadanie jest utrzymane w dobrym guście i ma poczucie smaku, więc plusik. Inne opowiadania w książce też są raczej delikatne, przez co książka nie męczy i nie odrzuca nas od razu. Niektórzy antologie lubią a inni nie. Dla mnie to spojrzenie na jeden temat oczami wielu autorów. To trochę jakby nauczyciel który wybrał wcześniej temat czytał rozprawki. Ogólnie jestem na plus, czasem trochę nudziło ale w gruncie rzeczy opowiadania są na plusik. Agata M.

Jest coś, o czym koniecznie muszę wspomnieć na samym początku. Jak dotąd nie miałam okazji współpracować z wydawnictwem PASCAL. Jednak to, co czekało na mnie od tegoż wydawnictwa, zdziwiło mnie ogromnie. Jednocześnie sprawiło, że na moich ustach rozgościł szeroki uśmiech. Pięknie zapakowane pudełko z nazwą wydawnictwa, a w środku... Zaścielona siankiem książka, świeczuszka, dwa serduszka i jedno większe, na sznureczku. Przyznam szczerze, że nie dostałam wcześniej od żadnego wydawnictwa tak pięknie zapakowanej książki. Raz, od Melisy Bel dostałam pięknie zapakowany swój patronat, ale to autorka pakowała, nie wydawnictwo. I zapunktowało ono u mnie niesamowicie. Na okładce widzimy obejmującą się parę. Ma ona w sobie coś, co sprawia, że tak przyjaźniej, lepiej się patrzy na tę okładkę. Posiada skrzydełka, które stanowią tutaj funkcję zabezpieczającą i informacyjną. Bowiem na obu skrzydełkach znajdziemy krótkie informacje o autorkach. Stronice są kremowe, marginesy i odstępy między wersami zostały zachowane. Czcionka duża, literówek brak. Reasumując, antologia jest dość dobra, aczkolwiek KAŻDE opowiadanie w niej zawarte jest INNE. W jednym jest mniej romantyzmu, czułych spotkań, słów i gestów, w drugich więcej. Najlepsze moim zdaniem opowiadanie jest napisane przez panie Świętek, Rak i Sochę, zaś najsłabsze to pani Fabisińskiej. Zdaje sobie sprawę, że są różne gusta, innym mogą się nie spodobać te opowiadania, które mi przypadły do gustu. To jest całkiem normalne, każdy ma inne gusta, lubi inne pióro. Ja, sięgając po tę antologię pragnęłam emocji, klimatu, czułych gestów i romantycznych chwil, prawdziwych emocji między bohaterami i tylko trzy z całości tak naprawdę dały mi to wszystko, co chciałam. Cała recenzja na blogu ;)

Poczytne polskie pisarki połączyły siły i oddały do rąk czytelników książkę niezwykłą. Pełną otuchy, ulotnej magii i nadziei na to, że w końcu zza chmur wyjdzie słońce i odczaruje szarą rzeczywistość. Opowiadania Koncert, Daj mu szansę, Moje marzenie to ty, Gwiezdne wojny, Żółte listki akacji, Gra to opowieści o trudach życia, o przewrotnym losie i miłości, która może zaskoczyć każdego z nas. Wartością dodaną tych opowiadań są idealnie wplecione w fabułę wątki edukacyjne, dzięki którym czytelnik może sobie przypomnieć, jak powinno się postępować w dobie pandemii czy też dlaczego należy uważać, gdy udajemy się na randkę „z Internetu”. Każde opowiadania dotyka innych problemów, ale tym, co je łączy i spina w klamrę kompozycyjną, są uczucia. Jedne są bardziej melancholijne, inne bardziej żywiołowe, w każdym jednak można wyczytać, że człowiekowi do szczęścia najbardziej potrzebny jest drugi człowiek. Główne bohaterki to kobiety takie jak my. Czytelniczki mogą przejrzeć się w ich problemach jak w lustrze. Każda z nich jest inna: są w różnym wieku, mają inny status społeczny i życiowe doświadczenie, każda z nich popełnia błędy i ponosi ich konsekwencje. Nic nie jest na siłę „lukrowane”. Żadne z opowiadań nie posiada również tzw. „otwartego zakończenia” – dzięki czemu czytelnik doskonale wie, jak potoczyły się losy bohaterów. Czułe spotkania to idealna propozycja dla wielbicielek krótkich form literackich. Opowiadania napawają nadzieją i otulają niczym ciepły koc w jesienne wieczory. Mają bardzo życiowy wydźwięk i mogą sprawić, że po ich lekturze czyjeś życie odmieni się na lepsze. Ja jestem absolutnie urzeczona lekturą tej antologii i po cichu liczę, że to nie jest ostatnie wspólne dzieło tych pisarek.

RECENZJA 92\2020 „Czułe spotkania” – Liliana Fabisińska, Magdalena Majcher, Adrianna Rak, Natasza Socha, Edyta Świętek, Magdalena Wala Wydawnictwo: Pascal Liczba stron: 400 Premiera: 14.10.2020 r. „Czułe spotkania” to antologia współautorstwa sześciu polskich pisarek: Lilianny Fabisińskiej, Adrianny Rak, Nataszy Socha, Magdaleny Majcher, Edyty Świętek oraz Magdaleny Wali. Po powieści trzech ostatnich pisarek często sięgam i cenię sobie ich pióro, natomiast nie miałam okazji jeszcze czytać żadnej z książki pozostałych autorek. Przeczytanie ich krótkiej formy tekstu, stało się dobrą okazją do poznania ich stylu pisania oraz sposobu przedstawiania opowieści. Wszystkie opowiadania znajdujące się w książce mają wspólny mianownik – czułość według kobiet. Jedne poszukują bliskości, troski i spełnienia przez lata, inne żyją chwilą i doraźnie wykorzystują okazje do realizacji pragnień. Kobiety zmagają się z problemami i rozterkami, które mogą dotknąć każdą z nas, dlatego tak łatwo jest utożsamić się z bohaterkami. Niestety nie zawsze podejmują właściwe decyzje, a złe wybory rzutują na ich przyszłości. Muszę przyznać, że po przeczytaniu tej książki, ciężko wybrać ulubione opowiadanie, jednak muszę przyznać że znane mi dotąd autorki z długich form, otrzymują uznanie także za tę krótką formę. W antologii „Czułe spotkania”, znajdziemy klimatyczne opowiadania idealne do przeczytania w długie jesienno-zimowych wieczory. Obecne są tutaj smutki, ale także radości, dające nadzieję na wyprowadzenie także naszych spraw na właściwe tory. Historie stworzone przez autorki otulają swoim ciepłem i niosącymi przesłaniami. Czytajcie, bo pozytywne emocje udzielają się czytelnikowi !