Ciemnia (okładka  miękka, wyd. 01.2022)

Życiem rządzi miłość, czas i śmierć. Byty, które dotyczą wszystkich. Każdy potrzebuje miłości, każdy narzeka na czas, każdy boi się śmierci. Życie ludzkie ma swe etapy, od których nie ma odwrotu, a przemijanie to nieodłączna cecha naszego istnienia. Przemija czas i życie. Jedne rzeczy się kończą, inne zaczynają. Jedyna stała na świecie to zmiana. Dziś jesteśmy, jutro może nas nie być. Przemijanie to lekcja. Dzięki niemu każda chwila może smakować lepiej, bo każda jest jedyna i niepowtarzalna. Każda może stać się ostatnią i jednocześnie pierwszą. Schyłek XIX wieku. Gdy narzeczona Wiktora Turno popełnia samobójstwo, mężczyzna nękany pomówieniami, opuszcza Warszawę. Wyrusza do Zastawic pod Kielcami. Obejmuje posadę zarządcy gorzelni, w majątku kierowanym przez piękną hrabinę Bieloszyńską. Ucieka od wspomnień, od przeszłości i plotek. Zanurza się w pracy i pożądaniu. Wierzy, że jutro będzie lepsze od dziś, że czas pozwoli zapomnieć. Właścicielka posiadłości roztacza wokół siebie aurę tajemniczości, a młody mężczyzna wikła się w romans z nią i zostaje wplątany w zagadkę kryminalną. Pasjonujący kryminał utrzymany w realiach końca XIX wieku, okraszony nutą erotyki i namiętności. Bardzo szybko wkraczamy w klimat powieści. Mroczny, z duszną atmosferą. Autor prowadzi nas w labirynt kłamstw przemilczeń i zagadek. Bohaterowie targani pożądaniem, samotnością i spełnieniem pragnień, grają w niebezpieczną grę, której stawką jest niejedno ludzkie życie. Czytelnik już od pierwszych stron czuje klimat tamtych lat. Realistycznie nakreślone postacie dopełniają zaskakującą fabułę, która rewelacyjnie oddaje czasy pod zaborem rosyjskim. Świetny styl Liziniewicza sprawia, że wtapiamy się w ówczesne środowisko i z bliska przyglądamy się życiu i codzienności ludności. Zapominamy o współczesnych realiach, by podążać drogą prowadzącą do prawdy. Czujemy tę atmosferę, zwyczaje i zawiłości. Fabuła nie pędzi jak szalona, a pomimo to wciąga w intrygujące macki, prowadząc nas przez zaułki majątku Bieloszyńskiej. A prawda okaże się zaskakującą. Gorąco polecam. Czytajcie! Przepadniecie.

Kolejna propozycja od wydawnictwa Lira, która skradła moje serce. Muszę przyznać, że najbardziej wdzięczna za poszerzanie czytelniczych horyzontów jestem właśnie wydawnictwu Lira i Pani Magdzie, która proponuje mi takie cudne współprace, bo jestem pewna, że będąc w księgarni i wybierając książki dla siebie na pewno nie zwróciłabym uwagi na taką pozycję. XIX wiek? Piękne, wymyślne kostiumy i pruderia? No nie, nie moje klimaty, zdecydowanie wolę współczesność. A okazuje się, że to jednak moje klimaty, i to bardzo! W „Ciemni” znajdziecie niepowtarzalną aurę tajemniczości, która od pierwszych do ostatnich stron intryguje. Tempo nie zwalnia ani na moment i historia cały czas utrzymuje wysoki poziom. Jeśli mam być szczera to poza konwenansami odpowiednimi dla końca XIX wieku i niektórymi opisami strojów nie odczułam jakoś specjalnie tej epoki, ale to żaden minus- tu najważniejsza była fabuła, reszta była dodatkiem. Pomysł na historię Wiktora Turno totalnie mnie kupił. Jest to bardzo osobliwy mężczyzna, możecie być pewni. Zdecydowanie potrafię go sobie zwizualizować. Jest chwilami marzycielem oderwanym od rzeczywistości, nie ma co ukrywać, jednak jest to ważna cecha jego postaci. Muszę przyznać, że Pan Maciej Liziniewicz bardzo się przyłożył do nakreślenia bohaterów- ja ich kupuję. Są pełnokrwiści, tajemniczy i naprawdę pasują do wydarzeń z Zasławic. „Ciemnia” to kawał dobrej historii. Poza ciekawymi bohaterami znajdziecie tu wielowątkową fabułę, która niejednokrotnie Was zaskoczy. Sama historia jest moim zdaniem zdecydowanie ponadczasowa – jeśli osadzilibyśmy ją w roku 2022 i zmienili kilka elementów, relacje międzyludzkie nadal mogłyby się wydarzyć i nadal byłyby aktualne. Nie przewidziałam zakończenia, za co autor dostaje ode mnie ogromnego plusa i na pewno sięgnę po jego kolejne pozycje. Nawet jeśli tak jak ja wolicie powieści osadzone we współczesnych czasach – dajcie proszę szansę tej książce. Nie pożałujecie, a miło się zaskoczycie. Ogromnie Wam ją polecam.

Po osobistej tragedii Wiktor Turno opuszcza miasto - niekoniecznie z własnej woli. Sytuacja zmusza go, by podjął pracę przy odbudowie gorzelni. Poznaje tam Helenę, która coraz bardziej go fascynuje... * Akcja książki osadzona jest przy końcu XIX wieku, co było dla mnie pierwszym atutem. Potem było już tylko coraz lepiej. Wiktor, który nie potrafi pozbierać się z żalu po śmierci swojej ukochanej, musi opuścić rodzinne miasto. Nie rozumie, dlaczego Alicja go zostawiła, jaki był powód jej samobójstwa, myśli o tym kradną mu cały czas. Kiedy trafia do Zasławic, by kierować odbudową niegdyś spalonej gorzelni, poznaje margrabinę Helenę. Ulega jej urodzie, choć okoliczności pewnych zdarzeń w tej miejscowości są bardzo wątpliwe, dość przerażające. Bardzo długo więc podczas lektury nie można mieć pewności, która wersja zdarzeń (a jest ich kilka) jest prawdziwa, której nasz bohater powinien uwierzyć. Maciej Liziniewicz sprytnie utkał historię tak, by niemal do samego końca pozostała nutka niepewności. A zaskoczyć potrafi mnie nie raz i nie dwa! "Ciemnia" ma kilka niespodzianek, które zmieniają całe postrzeganie historii Zasławic. Książka woła z opisu erotycznym wątkiem, ale tego nie trzeba się tu obawiać - jest on bardzo subtelny, tylko podsyca tajemnicę i zbliża do siebie bohaterów. Myślę, że to dobra pozycja dla osób, które lubią osadzenie fabuły w tych specyficznych jeszcze czasach, kiedy to pod płaszczem wspaniałych, kochających się małżeństw, kryją się intrygi i godne pożałowania zachowania. I w dodatku wszelkie paskudne zachowania są na porządku dziennym, a kiedy są pieniądze - są rozwiązania. Książka pełna ukrytych znaczeń, postaci, które wiedzą więcej, niż mówią na głos. W moim odczuciu ma czym oczarować czytelnika, nie wszystko odkrywa przed nim od razu, ale gdy już to zrobi, to z wielką mocą.

Warszawa. Koniec XIX w. Po samobójczej śmierci narzeczonej inżynier Wiktor Turni zmuszony jest porzucić swoją dotychczasową posadę i opuścić miasto. Kieruje się do majątku zjawiskowej margrabiny Bieloszyńskiej w Zasławicach, gdzie ma odbudować spaloną gorzelnię i wrócić do równowagi psychicznej. Z biegiem czasu okazuje się, że wokół hrabiny przebiega siatka kłamstw i tajemnic, a sam Wiktor wplątuje się w kryminalną zagadkę, która doprowadzi do tragicznego finału. ,,Ciemność" to kryminał retro z wątkiem erotycznym, który od pierwszych stron wciąga nas w wir wydarzeń, by na koniec zatopić zszokowanych w swych ciemnych odmętach. Chociaż z początku wydaje się, że zagadka kryminalna będzie jednowątkowa i prosta, to z biegiem kartek odkrywamy coraz więcej kłamstw, niedopowiedzeń i szokujących historii, które dopiero na sam koniec dadzą odpowiedzi na wszystkie pytania. Autor po mistrzowsku wodzi nas za nos, buduje napięcie i pobudza ciekawość, co sprawia, że ta książka jest NIEODKŁADALNA! My po prostu musimy wiedzieć o co tutaj chodzi!!! Jak dla mnie jest to jeden z najlepszych, najbardziej mrocznych, intrygujących i przede wszystkim zaskakujących kryminałów retro jakie przeczytałam, dlatego ogromnie Wam polecam! Ogromnie!!!